نقد و بررسي سازنده

عبدالصمد”منيب”

انتقاد سازنده که با مباني و اصول ،آگاهي ازحقائق،بينش ودانش سياسي،تواني نقد وبرسي،تحليل اوضاع سياسي،موشگشافي علمي به منظور پيشرفت و بهبود کارها انجام مي گيرد.

انتقاد با  شرايط آن درحقيقت به منزله آينه تمام نما  و  به عنوان  نصيحت و داروي تلخ براي رفع اشتباهات وتخطيها دركاروامورات محوله  ميباشد .

بنابراين لازم است،تا منتقدين درزمينه، نقده سازنده  وحسن نيت داشته باشند كه،هدف ازنقد وتحليل انتقادي شان با رویکرد تحليلي خود جایگزین بهتر برآورده تحليل نمايند. نه اينكه  انتقاد کردن را بخشي از وظايف خويش  بدانند.

نقد کردن الزاماً به معنای «اشتباه شمردن» نیست و هدف یک کار مورد احترام است، بلکه هدف را می‌توان از یک راه دیگر، به شکلی بهتر به دست آورد.

 نقدهای سازنده عموماً به شکل پیشنهادهایی برای بهبود هستند، مثل اینکه چطور می‌توان کارها را طوری انجام داد که بهتر و بیشتر مورد قبول باشد.

 این نوع نقد توجه را به این سمت جلب می‌کنند که «چطور یک مشکل مشخص را می‌توان حل کرد»، یا اینکه «چطور می‌توان آن را بهتر حل کرد».

 وقتی انتقاد ونظرمتفاوت  در کاری پیدا می‌کنید، بهتر است که پیشنهادی برای بهتر شدن آن ارایه دهید. و عموماً هر قاعده‌ای برای رفتار از «بکن»ها و «نکن»ها لازم،است برای جهت‌ وتوجيه دادن،عملكردو رفتار، افراد نیاز است تا بدانند که چه چیزی مورد قبول است و چه چیزی مورد قبول نیست،انتقادي پيشنهادي باشد. اگر نقد تنها یک وجه آن را در نظر بگیرد و دیگری را فراموش کند، ممکن است اطلاعات ناقصی را منتقل کند، که واقعاً به درد جهت دادن رفتار یا راهنمایی نمی‌خورد.

 یکی از دلایل اساسی که صحت ودرست بدون امور افراد و…. را نادیده گرفته می‌شود، یا مورد اهانت یا خرابکاری قرار می‌گیرد این است که جنبه‌های مثبت و منفی آن روشن نشده است.

نبايد درصددنقدهاي كوركورانه و پورپاگنهاي ناموزون وخلاف مصلحت هادست به   اعتراض،  با این هدف که نشان دهیم، آن‌چیز اشتباه، نادرست، غلط، بی‌معنا،  یا بدنام كردن باشيم .

 این نوع نقدمنتقدين  عموماً غیرقابل قبول بوده ودرحقيقت معادل با «حمله‌ی شخصی»يانيابتي تلقي می‌شود، ممکن  هدف منتقد حمله‌ی شخصی نباشد، ولی  ممکن است باعث شود، افراد وموارد مورد نقد احساس مورد هجوم قرار گرفتن یا توهین گردن.

مشکل نقدمنتقدين منفی اغلبا این است که به افراد می‌گوید هيچ کاری را انجام داده نمی‌توانند یا نباید انجام دهند یا به چه چیزی نباید باور داشته باشند، به جای این‌که به آن‌ها بگوید، چه کاری را می‌توانند، یا بهتر است انجام دهند(این‌که چه امکانات و گزینه‌هایی در دسترس هستند). در نتیجه این نوع نقد می‌توانند، به جای توانمندسازی افراد، آن‌ها را ناتوان کند.