فیض صبحـــدم
محمد عزیز(عزیزی)
فیض بسیار ببینی تو به هـــر صبحدمی
گر بخیزی وزنی جانب مسجــد قـدمی
گــر دوگانه بگزاری به درِ حضرت شاه
برسـد از طرفش ، بهر تو لطف وکرمی
صدقـــۀ دیدۀ شبخیز که بر درگۀ دوست
نیم شبهــا برود از مژه اش اشک ونمی
»تا توانی بجهان خدمت محتاجان کن«
«به دمی یا درمی یا قدمی یا قلمــی»(1)
خوش برآنکس که زدود از رخ افسرده دلی
گرد مـــایوسیت و غصــــه ویا رنج وغمـی
گر چه بسیــار بُوَد درد همه خوار وغریب
مرحبا آنکه مــداوا بکنـــد بیش و کمــی
حَــبّـذا آنکه نمود تازه لبِ ، تشنــــه دلی
به یکی جُـــرعـه ویا قطـــرۀ از آب ویمی
ای «عزیزی» تو غنیمت بشمار عمر که آن
ســال وماهیست ویا هفته ویا روز و دمـی
پایان
—————————–
یاد داشت :1- متاسفانه شاعر این مصرع را نشناختم
اما برایم این مصرع الهام بخش بود
محمد عزیز(عزیزی) – ساعت 12:15
روزجمعه -26 میزان سال 1392 هجری شمسی
مطابق به :13 ذی الحجة سال 1434 هجری قمری
ویا: میلادی18-10-2013