بسم الله الرحمن الرحیم
حکم شرعي استعمال وخوردن قطره چکان وشربت های
که درترکیب آن مواد الکهولی (الکولی)بکار رفته باشد.
تتبع ونګارش :
الحاج امــیــن الـدیــن» سعـیـدی – سعید افـغــانی«
مـدیـــر مرکزمطـالعات سـتراتیژیک افـغان و
مسؤل مرکز کلتوری دحـــــق لاره- جــرمـنی
خوانندﮤ محترم، معزز، برادر وخواهر مسلمان !
در ترکیب بیشتر از دوا ها ی قطرچکان (ډراپس) و شربت ها ( سیروپس ) مقداری از مواد الکهولی مورد استفاده قرار گرفته است. حکم اسلامی در مورد استعمال این نوع ادویه که درترکیب آن مواد الکهولی میباشد برای یک مسلمان چیست؟
در دین مقدس اسلام برای تنظیم تمامی شؤون زندگی، قواعد و رهنمود های رهایی بخش و رهنمایی کننده مبتنی بر اصول مفید و مستند به نصوص و مؤثر وجود دارند. مسلم است اگر مسلمان امور معیشتی خویش را به آن استوار وعیار سازد به یقین سبب صلا ح و فلاح دارین شده و درواقعیت امر به هیچ وقت مضیقهء مبتلا نمی ګردد. انجام عمل بد، آوامر و نواحی دین مبین اسلام عمق و بُعد دارد که دارد علوم قرن ۲۱ آهسته آهسته به فلسفه حلال وحرام که در دین مقدس اسلام اهمیت بسزای دارد ،پی میبرند. این حلال و حرام از ګوشت خوګ ، ګرفته تا استعمال مخدرات ومشروبات الکهولی و دخانیات، حب وطن، احترام به والدین و نه پسند بردیګران آنچه نمی پسندی برخود و دهها دستور، حلال و حرام شریعت اسلام که واقعاً نجات بخش و سبب رفاح واقعی بشریت است.
میخواهم در یک کلمه برای خوانندکان اعلام بدارم که دین مقدس اسلام ، دین افراد وتفریط نبود و دین حنیف و اعتدال است.
قرآن عظیم الشان در قسمت حلال وحرام بخش از خوراکه ها در ( آیهء ۱۷۳ سورهء بقره ) این فورمول را با زیبای خاصی چنین معرفی داشته است :
« إِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْزِيرِ وَمَا أُهِلَّ بِهِ لِغَيْرِ اللَّهِ ۖ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَلَا إِثْمَ عَلَيْهِ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ »
(خداوند، تنها (گوشت) مردار، خون، گوشت خوک و آنچه را نام غيرِ خدا به هنگام ذبح بر آن گفته شود، حرام کرده است. (ولي) آن کس که مجبور شود، در صورتي که ستمگر و متجاوز نباشد، گناهي بر او نيست؛ (و ميـ‌تواند براي حفظ جان خود، در موقع ضرورت، از آن بخورد) خداوند بخشنده و مهربان است )
در آیهء متبرکه زمان مشخص شده است که حالتی اضطرار میباشد ، این بدین معنی است،در صورتیکه انسان براي نجات جان خويش راهي جز استفاده از محرمات را نداشته باشد، این محرمات به دو شرط برای انسان جواز گردید ه است :
۱- متجاوزنباشيد(اين بدین معنا که بيش از حد لازم استفاده صورت نگیرد .)
۲- باغي (بدین معنا که خواهان لذت بردن از آنها نباشد).
همچنان از فهم این آیـهء متبرکه قاعده کلی بدست می اید که :
۱- تحريم ها،تنها به دست پروردگار است. که احکام آن در قرآن عظیم الشان وسنت نبوی بطور دقیق جمعبندی گردیده است .
۲- در این آیه متبرکه حالت اضطرار مورد بحث قرار گرفته است. این بدین معنا است که حالت اضطراري حکم را تغيير مي دهد که به انسان تحميل شده باشد، نه آنکه انسان خود را مضطر کند. کلمه«اضطر»مجهول آمده است، نه معلوم.« فمن اضطر». (بحث در این تفصیل بیشتر میخواهد که من به همین مختصر اکتفا میکنم).
ولی حکم اسلامی در مورد قطره چکان وشربت:
اکثریت علمای اسلام بدین امر معتقد اند که : اگر استعما ل قطره چکان ها (ډراپس) و شربت (سیروپس) موجب نوعی از حالات نیشه ومستی در انسان گردد، واثر الکهول در دوا نمایان گردد، استعمال کردن این نوع دواها بصورت مطلق حرام است.
انسان باید سعی نماید تا امکانات دیگری را برای تداوی جستجو نماید ، ولی اگر استعمال این قطره چکان ها وشربت ها، مست اور نباشد واثر الکهول در آن نمایان نباشد، ویا مقدار الکهول در دوا کمتر باشد، ودوا دیگری برای معالجه وتداوی وجود نداشته باشد، استفاده کردن واستعمال نمودن این دوا ها تا اندازیکه خود را به تهلكه نيندازد، میتواند از آن استفاده کند.
طوریکه قبلآ خدمت خوانند گان محترم تذکر یافت که قاعده در دین مقدس اسلام اینست:
اگر انسان در حالت مضیقه حیاتی قرار گیرد وبه اصطلاح به پاى مرگ برسد و داکتر معالج تجویز کند که دوای تداوی برای نجات وی استعمال این مواد الکهولی است، جایز است که حتی شراب خالص را هم برای نجات بنوشد. طوریکه در آیهء متبرکهء فوق ذکر شد که انسان که در مضیقه قرار داشته باشد حتی میتواند گوشت خوك را هم بخورد، ولی در همه احوال نباید فراموش کند، که هدف نهایی در این رخصت واجازه ، فقط به مقدار ی که انسان را از مرگ نجات بدهد، ونباید از این رخصت سوء استفاده بعمل اید. والله اعلم بالصواب پایان