کشتار دسته جمعی طالبان در سال ۲۰۰۱
(چند ملاحظه کوتاه)
دوکـتــور صلاح الـدین سـعیدی
۱۴/۰۷/۲۰۰۹
متأسفانه وضع افغانستان و حوادث دلخراش آن سناریو های خوب برای فلم های وحشتناک شده میتواند. افغانستان و مردم آن حد اقل در بیشتر از سه ده با بی رحمانه ترین نوع مجازات شده و به خاک و خون کشانیده شده اند.
جنایات بشری و قصه های آن غم انګیزاست.
ازیکی ازین قصه ها و حوادث آلمناک که به نام بشریت این اشرف المخلوقات ننګ است – میتوان از کشتار دسته جمعی انسان ها به نام طالب در سال ۲۰۰۱ در صفحات شمال نام برد. انسان که در اصل اشرف المخلوقات خلق شده همین اشرف المخلوقات با پیروی از اصول انسانی، اخلاقی و ثیقل دادن به بلند ترین مدارج انسانیت رسیده میتواند و همین انسان اشرف المخلوقات سیر نزولی و دنایت را میتواند بپیماید.
باید واضح ساخت آنچه در افغانستان ګذشت و یا میګذرد و جنایات که واقع شده و یا میشود قصه طولانی است. اما نمی توان یک جنایت مبرر جنایت دیګر شود. آقای حقانی در جنوبی کشت و من دوستم درین جاء میکشم. وی در آن وقت کشت و من درین وقت میکشم. آنها ظلم کردن ما هم میکنیم. ظلم و جنایت جنایت است و باید به صورت انفرادی مورد مداقه و عدالت قرار ګیرد.
دین اسلام و قوانین امروزی بشری بیشتر بر تأمین عدالت تأکید دارند تا بر عملی کردن قصاص و انتقام. تأکید برین است تا عدالت تامین شود. اما در قسمت قصاص میفرماید که عفو بهتراست. اما متخلف باید به چنګال قانون سپرده شود. خلاصه کردن عدالت در انتقام چنانچه مکرر ګفتیم درست نیست. اهداف تربیتی، وقایوی و حق خواهی و … منظور است.
برای یک لحظه فرضی فکر کنیم که اګر عساکر اکس و وای برای تأمین امنیت به صفحات شمال رفته بودند تا در آنجابه اصطلاح مقابل متجاوزین را بګیرند و آنها در دفاع خودی متجاوز را دستګیر کردند.
در علم حقوق و تامین عدالت بحث دفاع خودی بحث بسیار جالب و ظریف است. مثلا اګر پولیس برای توقف مشکوک، مظنون و متهم از سلاح ناریه استفاده میبرد – حق دارد. اما اګر مشکوک، مظنون، متهم، فراری، مجرم و …. را دستګیر میکند حق دارد به عدالت بسپارد. پولیس و مرجع امنیتی حق ندارد که آنرا مجازات کند. این کار محکمه است . پولیس در صورت ضرورت حق دارد سلاح ناریه استفاده کند. آما اګر فیر کرد و شخص مورد نظرافتاد و پولیس بالایش رسید و فیر دیګر میکند دیګر این پولیس و شخص امنیتی دیګر شخص امنیتی و پولیس نیست بلکه قاتل شمرده خواهد شد.
اګر کسی به خانه شما بدون اجازه داخل ګردد و شما مجبور به استعمال سلاح شوید حق دارید در دفاع از حریم خانه خود حتی از سلاح ناریه استفاده کنید. اما اګر شخص را دستګیر و با یک فیر به زمین افتاد و شما بالای سرش میروید فیر دیګر میکنید شما دیګر از انستیوت دفاع خودی خارج شده و به حیث قاتل مورد پیګرد قرار خواهید ګرفت.
مسلم و واضح است که آنچه در صفحات شمال در ۲۰۰۱شد و هزاران انسان بی ګناه و با ګناه به شمول طالب و تصفیه های قومی دستګیر وباید محاکمه میګردید که به عوض آن به دست جنایت کاران – قتل عام ګردیدند. عمل خلاف تمام موازین انسانی است.
اینکه شریک جرمی قوی بود – خط دیګر است.
اینکه حاکمیت فعلی و اراده سیاسی افغانی تمایل برای چنین عدالت نداشت ګپ است جداګانه.
اما واقعیت چنین است که جنایت صورت ګرفته و جنایت کار نباید به منظور انتقام بلکه برای روشن شدن و تأمین عدالت به محاکمه کشانده شود.
ما از رﺋیس جمهور ایالات متحده امریکا جلالتماب باراک اوباما اظهار سپاس میداریم که درین راه برای تأمین عدالت تاکید دارند.
و من الله التوفیق