لفظ دروغ همانگونه که از نامش پیداست، بدنامترین ولی معمول ترین عادت و پديدهٔ انكار نا پذیر در جامعهٔ ماست، و به كثرت در حال گسترش است.
بدبختانه دروغ میان انسان ها آنقدر معمول است که اکثریت بدان عادت کرده، حتی نمیپندارند که دروغ میگویند، در حقیقت چنین فکر میکنند که آنچه میگویند جز راست نیست،
چون با این پدیده عادت کرده اند و به دماغ انگیزهٔ پذیرش این پدیده را با جبر قبولانده اند.
دماغ انسان از طفولیت با تذریق حق وناحق قابلیت جذب و تحلیل را دارد، ولی والدین، اطرافیان، محیط و ماحول نقش مهمی را در انحطاط فکری اطفال و تشکیل شخصیت آیندهٔ شان، بازی میکند.
اخیراً تعدادی از دانشمندان و محققین که بالای این مضوع پژوهش نمودند، با عکس برداری از مغز انسان متوجه شدند مرکز دروغگویی و راستگویی در قسمت پیش روی مغز یا پیشانی قرار دارد و وقتی کسی دروغ می گوید،
قسمت های پیشانی یا ناصیهٔ مغزش فعالیت بیشتری را انجام می دهد و آن قسمت مسئول مستقیم دروغگویی در انسان است.
در حالی که قرآن کریم در سورهٔ علق آیات 13-16 به این موضوع سالیان قبل اشاره کرده؛
أَرَأَیْتَ إِنْ کَذَّبَ وَ تَوَلَّى.أَ لَمْ یَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ یَرى.کَلاَّ لَئِنْ لَمْ یَنْتَهِ لَنَسْفَعاً بِالنَّاصِیَةِ.ناصِیَةٍ کاذِبَةٍ خاطِئَةٍ.
به من خبر ده اگر (این طغیانگر) حق را انکار کند و به آن پشت نماید (آیا مستحق مجازات الهی نیست)؟! آیا او ندانست که خداوند (همه اعمالش را) می‌بیند؟!
چنان نیست که او خیال میکند، اگر دست از کار خود برندارد، ناصیه‌اش (= موی پیش سرش) را گرفته (و به سوی عذاب می‌کشانیم)،
همان ناصیه دروغگوی خطاکار را!
دروغ گفتن یکی از قبیح ترین گناهان است، عبدالله بن مسعود رضی الله عنه می گوید:
پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند:
"إِنَّ الصِّدْقَ یَهْدِی إِلَی الْبِرِّ، وَإِنَّ الْبِرَّ یَهْدِی إِلَی الْجَنَّةِ، وَإِنَّ الرَّجُلَ لَیَصْدُقُ، حَتَّی یَکُونَ صِدِّیقًا، وَإِنَّ الْکَذِبَ یَهْدِی إِلَی الْفُجُورِ، وَإِنَّ الْفُجُورَ یَهْدِی إِلَی النَّارِ، وَإِنَّ الرَّجُلَ لَیَکْذِبُ حَتَّی یُکْتَبَ عِنْدَ اللَّهِ کَذَّابًا". بخاری (6094) ومسلم (2607) .یعنی:
"همانا راستگویی، انسان را بسوی نیکی و نیکی، انسان را به بهشت می رساند. و شخص، به اندازه ای راست می گوید که در زمره ٔ صدیقین قرار می گیرد.
و همانا دروغگویی انسان را بسوی فسق و فجور سوق می دهد. و فسق و فجور انسان را به جهنم می کشاند. و شخص، به اندا زه ای دروغ می گوید که نزد خداوند، در زمرهٔ دروغگویان نوشته می شود"
بلی برادر و خواهر مسلمانم،
دروغ انسان را به فسق، فجور و فتنه سوق میدهد، و آیندهٔ زیبای فرد را وارونه میسازد.
اسلام سرچشمه تمام خوبي هاست وهيچ بدي در اسلام جايگاهي ندارد، لذا اسلام پيروانش را به تمام خوبيها سفارش مي كند و از بديها و مفاسد اخلاقي، تربيتي آنها را باز ميدارد .
در دوستی، رفاقت و معاملات اگر صداقت و راستگوئی باشد، در آن خير و بركت مي آيد و اگر دروغ جای راستی و صداقت را بگیرد، در آن صورت خير و بركت از آن مي رود .
خداوند (ج) مي فرمايد:
(يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اتَّقُواْ اللّهَ وَكُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ) التوبة: 119
اي مؤمنان از خدا بترسيد و با راستان يار باشيدو هم مي فرمايد:
(وَالصَّادِقِينَ وَالصَّادِقَاتِ) الأحزاب: 35
مردان راستگو و زنان راستگو. و نيز مي فرمايد:
(فَلَوْ صَدَقُوا اللَّهَ لَكَانَ خَيْراً لَّهُمْ) محمد: 21
همان اگر با خدا راستي مي کردند حقا که براي شان بهتر بود.
وقتیما با خود راستی نکرده ایم، چگونه با خداوند راست خواهیم بود؟؟؟؟
دروغ يكی از نشانه هاي نفاق و دورويی است، و کسی دروغ نمیگوید، مگر فکر نفاق و شقاق و دوروئی در سردارد و بس.
پيامبر خدا (ص) میفرمایند:
(آية المنافق ثلاث: إذا حدَّث كذب، وإذا وعد أخلف، وإذا ائتمن خان) "متفق عليه" يعني:
نشانه ي منافق سه چيز است:
۱– چون سخن بگويد، دروغ گويد.
۲– و چون وعده کند، بدپيماني نمايد
۳– و چون امين قرار داده شود، خيانت کند.
مؤمن واقعي دروغ نمي گويد.
از پيامبر صلي الله عليه و سلم سؤال كردند:
أيكون المؤمن جبانًا؟ قال: (نعم) قيل: أيكون المؤمن بخيلا؟ قال: (نعم) قيل: أيكون المؤمن كذابًا؟ قال: (لا)(مالک).
يعني:
" آيا مؤمن مي تواند ترسو باشد؟
فرمودند: بلی.
پرسيدند: آيا ممكن است بخيل باشد؟
فرمودند: بلي.
پرسيدند: آيا ممكن است كه مؤمن دروغگو باشد؟ فرمودند: خير.
فرد دروغگو نمي تواند دروغش را پنهان نموده يا انكار كند، بلكه دروغش آشكار و رسوا مي شود.
ادامـــــه دارد….
۲ شنبه ۱۰ اپریل ۲۰۱۴
https://www.facebook.com/meydanestid