چقدر طالب !؟
از خصوصیات جوامع بشری یکی این است که دائما افراد مربوط به آن در موارد مختلفی اختلاف تا حد تضاد باهم داشته میباشند و از همین جهت دیده میشود که گروپ های متنوعی در سطوح مختلفی از یک جامعه نمود دار میشود، و این هم یکی از محصولات " عقل" است که خداوند انسان را به آن برجسته ساخته است. اختلاف همیشه مذموم نبوده و چه بسا که همین اختلاف در نظر و رأی سبب رشد جامعه شده، آنگاهی که با این اختلاف بصورت عقلانی برخورد صورت گیرد .
درینجا هدف ما مکث روی طریقه و روش برخورد با اختلافات و دیگر اندیشان نیست ( که خود بحثی است در خور کنکاش و نقاش)، بلکه هدف ما مکث کوتاهی است بر جزئی از پیامد های یکی از این اختلافات و تضاد های فکری و عقلی در کشور ما.
طالبان گروهی که درخیلی از موارد با اکثریت عقلا و اندیشمندان ما در اختلاف و حتی تضاد بودند بعد از سرنگونی شان توسط قوای خارجی و داخلی، پنداشته میشد که از پشتوانه مردمی بدور بوده و دیگر با آن افکار و کار کرد های ناسالم و دور از عقل شان جایی در کشور نخواهند داشت. ولی گذشت روزگار عکس این اندیشه را تازه ساخته است.
آیا اینها همه طالب اند و اگر هستند چرا هرروز با اینهمه ضربات کوبنده همچو بته نعناع در هرکنج و کناری ریشه میدوانند؟.
بنظر ما طالبان بمفهوم گروه فکری و تاحدی سیاسی، به این وسعتی که گفته میشود نبوده و هرگز هم نخواهد بود. اما مخالفین در جنگ با دولت و سلطه موجوده حقیقتا در حال وسعت و گسترش است!.
یکی از عوامل برجسته این مخالفت برخورد قوای بین المللی و بخصوص امریکایی در کار کردشان با مردم ما است.
برخوردی که از همان اندیشه آقای بوش سر چشمه میگیرد: " آنکه باما نیست دشمن ما است" . در ینجا اکثریت ملت ما که نه با طالب اند و نه هم علاقه و چشم داشتی بدولت دارند، و نه در مسائل سیاسی دخیل اند هدف بیباکانه تیر سربازان خارجی قرار گرفته هستی شان به نیستی، بودشان بنابود، و آباده شان بخرابه بدل میگردد.
تقریبا هرروز میشنویم که در نقاط مختلفی بتعداد دهها و احیانا صد ها انسان هموطن ما بنام طالب کشته و دستگیر میشوند.
از ریشخند زمان، در بین کشته شدگان از موجودیت تعداد زیادی اطفال و زنان هم خبر میشویم ولی باهمه اینها قوای بین المللی با اصرار میگویند که ما به افراد ملکی ضرری نرسانده ایم ما طالبان را نابود کرده ایم. در ینجا رهبران این قوای ( دیموکراسی گستر) حتی به صدای ضعیف و خجالت زده بعضی از اراکین دولتی و احیانا آقای کرزی هم اهمیتی نداده باشدت تمام هر گفته مبنی بر قتل عام های غیر نظامیان را منکر میشوند.
تازه ترین خبری که در زمینه پخش شد قتل شبان و رمه وی بود که بازهم قوای مهاجم از حمله برطالبان خبر میدهد. اگر حتی گوسپند ما طالب است در کنار زن و طفل ما، پس چرا ما کشور را به آنها نمیسپاریم؟ چون اصل دیموکراسی هم خواهان سلطه اکثریت است.
بفکر ما نه طالبان در اکثریت اند و نه هم قوای بین المللی طالبان را از بین میبرند بلکه این مردم بیگناه و بیدفاع کشور ما اند که هدف تیر جهل طالبان و اماج مرمی استکبار قوای بین المللی قرارگرفته و چون مدافع و حامی ندارند هرکدام کشته مارا از جمله مخالفین دانسته ، مردم مارا و نسل های بعدی مارا به بد بختی بیشتری سوق میدهند.