پاکستان توان مقابله با طالبان را ندارد
چالش های امروزی در پاکستان ریشه در سیاست بازی های دوگانه دولتمردان این کشور در قبال مبارزه با تروریزم دارد، که به بهانه آن ملیاردها دالر کمک های امریکا را در زمان ریاست جمهوری آقای بوش از آن خود کردند.
رشد و گسترش طالبانیزم در پاکستان و افغانستان امری تصادفی نبوده، بل ریشه های آن توسط اداره استخبارات نظامی ارتش پاکستان آی. اس. آی و جنرالان کهنه کار، در زمان بینظیر بوتو، رهبر حزب مردم و صدراعظم اسبق این کشور به رشد و باروری رسید.
همسایه های افغانستان از جمله دولت پاکستان از زمان پیدایش آن تا کنون استراتیژی مشخص و معینی را در قبال افغانستان داشته که تامین کننده اهداف دراز مدتش در منطقه و جهان باشد. داشتن مشکل با کشور هند، که از سال 1947 تاکنون سه بار موجب درگیری نظامی بین این دو کشور شده است. مشکل جغرافیایی با افغانستان، رسیدن به منابع آسیای میانه و منطقه، از جمله اهدافی است که پاکستان در جهت رسیدن به آنها، تلاش برای داشتن یک حکومت مستعمره در افغانستان را در اولویت راهبرد های خود داشته است. اما دیده میشود این راهبرد ها تاکنون نتایج غیر قابل پیش بینی را برای پاکستان ببار آورده که منجر به انزوا و ضعف سیاسی کشور پاکستان در منطقه و جهان شده و نیرومند شدن گروه طالبان پاکستانی را در این کشور در قبال داشته است.
رشد طالبان پاکستانی و نفوذ گسترده آنها، کشور پاکستان را با چالش های جدی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مواجه کرده است، که اکنون مهار کردن آنها بساده گی میسر نیست. حملات طالبان به مراکز مهم سیاسی، نظامی (ارتش و پولیس) و اقتصادی در پاکستان، ثبات و امنیت را در این کشور زیر سوال برده؛ که هیچگونه تضمین امنیت برای اتباع خودش و شهروندان خارجی در آن متصور نیست. حملات خونین در اکثر شهرهای پاکستان، این کشور را در یک انزوای سیاسی و اقتصادی کشانده، که این خود ضربه شدیدی بر اعتبار سیاسی این کشور در سطح جهانی بحساب آمده و در با به چالش کشیدن اقتصاد نا متوازن و متکی بر دیگران در این کشور شده، که باعث رشد فقر، بلند رفتن سطح بیکاری و زمینه های دوری مردم را از دولت فراهم نموده است.
دولتمردان پاکستان و اداره استخبارات این کشور با ادامه استراتیژی نادرست و ناکام، نه تنها باعث جنگ و خونریزی، فقر و بدبختی که سالهای متمادی که در کشور ما جریان داشته و دارد، بوده اند؛ بل اکنون دامنه این مصائب کشور پاکستان و مردم بیگناه آنرا نیز زمین گیر کرده است. امروز کشورهای پیشرفته جهان در نتیجه همسوعی، داشن روابط نیک و احترام متقابل زمینه های اتحاد و همکاری در ساحات مختلف اجتماعی، اقتصادی و سیاسی را با یکدیگر مساعد ساخته که در پرتو آن به پیشرفت های قابل دست یافته اند، که میتوان کشورهای اروپایی را مثال داد، اما کشورهای هسایه ما، نه تنها در فکر همسوعی نیستند، بلکه در چالش کشیدن اوضاع را از راه های مختلف در افغانستان نیز بخوبی بلد هستند. و انچه مسلم و تاریخ شاهد آنست اینکه، کشورهای متجاوز و مداخله گر در امور دیگران، در بی ثباتی فروفته و سر انجام به فروپاشی و زوال شان می انجامد.
و حال هم پاکستان یک قدم پا بیشتر گذاشته، ادعا دارد که دولت افغانستان با همکاری دولت هند، به بیت الله مسحود رهبر گروه طالبان پاکستانی کمک نقدی نموده میخواهند شمال پاکستان را نا آرام بسازند، که در عقب این ادعاهای دولت پاکستان میتوان یک نکته را یافت، آن اینکه آن کشور در صدد اینست که روابط بین افغانستان و هندوستان را زیر سوال برده و همکاری های اقتصادی هندوستان در قبال بازسازی افغانستان را مخدوش نماید.
با احترام
ستار "افغان"