ما مه ژړوي
شاعر: امرالدین سرحد
زه یم انسان دغمځپلي ځمکی
زما ګناه په څه کې
لږڅه زما ومني
لږخپل ضمیرته ځیرشې
په پښومې نشته څپلۍ
په سرمې نشته خولۍ
زه خومظلوم یم
زه خویتیم یم
مادلته مه ځوروي
مادلته مه ژړوي
زه یم بی پلاره صغیر
کله به زه شم کبیر
هیلي رښتني لرم
هوس دمینی لرم
جوړه کړم ښکلی پګړۍ
هم خپل ګریوان ته تڼۍ
زه خو مظلوم یم
زه خو یتیم یم
مادلته مه ځوروي
مادلته مه ژړوي
له پاسه ولویدل بمونه په کور
کنډرمنډرشو نسکور
غوجلي وراني شولي
غواوي مرداری شولي
کنډر ویجاړ وګوري
پرتې تری لاندې شړی
زه خومظلوم یم
زه خو یتیم یم
مادلته مه ځوروي
مادلته مه ژړوي
دیګی نغری کی چپه
دپلاردرګاه شوه سپیره
هیڅ شی راپاتی نشول
جګړي ژوندي ووژل
زما دا ټوله هستي
یوازی اوښکي سلګۍ
زه خومظلوم یم
زه خویتیم یم
مادلته مه ځوروي
مادلته مه ژړوي
زه یم بی پلاره صغیر
کله به زه شم کبیر
هیلي رښتني لرم
هوس دمینی لرم
جوړه کړم ښکلی پګړۍ
هم خپل ګریوان ته تڼۍ
زه خو مظلوم یم
زه خو یتیم یم
مادلته مه ځوروي
مادلته مه ژړوي