تســلیم د ر برا بر آ یــا ت خــــد ا وند — محمد عزېز عزېزی

 

تســلیم د ر برا بر آ یــا ت خــــد ا وند(ج)

 محمد عزيز عزيزی

 

{ سَنُرِيهِمْ آيَاتِنَا فِي الآفَاقِ وَفِي أَنْفُسِهِمْ حَتَّى يَتَبَيَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ } فصلت: [ 53].

 

«زودا كه‌ آيات‌ خود را به‌ آنان‌ بنمايانيم در آفاق و در نفسهاي‌ آنان»«تا برايشان‌ روشن‌ شود كه‌ او خود حق‌ است»

 

حاصل‌ معني‌ اين‌ است‌ كه‌: وعده‌ نمايان‌ ساختن‌ نشانه‌هاي‌ الهي‌ در آفاق‌ و انفس‌، حقيقتي‌ است‌ كه‌ آنان‌ به‌ زودي‌ شاهد آن‌ خواهند بود و آن‌ را مشاهده‌ خواهند كرد آن‌گاه‌ خواهند دانست‌ كه‌ قرآن‌ كتاب‌ خداي‌ عالم‌ الغيب‌ و الشهاده‌اي ‌است‌ كه‌ بر همه‌ چيز گواه‌ است‌.

اين‌ آيه‌ كريمه‌ يكي‌ از بزرگترين‌ آيات‌ معجز قرآن‌ كريم‌ است‌ كه‌  قبل از، طلوع‌ عصر علم‌ و تكنولوژي‌ ـ هم‌ در عرصه‌ آفا  ق‌ و هم‌ در عرصه‌ انفس‌ ـ خبرمي‌دهد .

 

————————————————————————————

  

  بنا م  خا لق  و ذ  ا تیکه –

   با  صنع و ید   خو د خلــق بنمو د ا ست .

جها ن را با همه  وسعت –

مکان را با  همه  پهنا .

زما ن را  هم که  ا و خو د  د ا ند  و ، آ غا ز وا نجا مش.

هما  ن ذ ا تی کـــــه ـ

    ا  و را  هیچگا هی  نیست ، ضعف و نا توا نیها و پا یا نی .

ا گر بر عا  لم  ا فلا  ک  که ا ز ما د و ر میبا شند

وگر بر کهکشا  نهای-

که ا ز ما د و ر میبا شند .

 وهم صد ها  هز ا رن ، د ر هزا را ن ، ا نجم پر نو ر میباشند

  وهم ا ند ر زمین ، وما ه و خو رشید ، جها ن ا فرو ز –

بد قت بنگری وفکر بنما یی 

 به چشما ن حقیقت بین و فکر  با ز و  قلب غیر آ لو د ه .

 تو خواهی د ید  با چشمت .

 و ا ند یشیـــــــــــــد  با فکرت .

وقلب غیر بیمار تو آ ن د م مطمئن گر د د –

نشا نی  ا ست  ا  ز قد رت .

نمــــو د ی  ا ست  ا ز تنظیــــم .

کــــتا  بی  ا ست   ا ز حکـــــمت .

 جها ن  یکــــسر   تما شـــا یی ، وا و را نظم وترتیب ا  ست  .

و قا نون  است  ، د ستو ر ا ست  و فر ما ن ا ست .

  و د ر هر بند آ ن قا نو ن .

  ود ر هر  جز ء آ ن د ستو ر.

و د ر هر بخش  آ ن فر ما ن . 

هزا را ن  حکمت  و نفعی، برا یت   د  ر نظر بود ا ست .

  و د  ر ا جز ا ی  کل  کا ئینات  هم ا ین ا ثر بو د ا ست .

 تو د ر آ  فا ق  وا نفس گر ، به چشم   خو د نظر د ا ری     !

تو خو ا هـــــــی  د ید .    

 وخواهی یا فت –

 آ یتــها ی   رحما نــــی.

 و را هی د یگرت نبود  به جز،  تسلیم و ا یما نی –

 وگر نه با ید ت گفتن  که را هت را نمـی د ا نی  ؟

  و د  ر فر جا م د و ر زند گـــا نی ، بو ده ا ت د ا ئم –

  پشیما نی !

پشیمانی!!

 پشیمانی  !!!  

 

 محمــــد عزیز  (  عزیزی) –  لنـــــــــد  ن

شب جمعـــــــــــه    ساعت    45: 23   

                  2010 -01  -15  

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *