درود و سلام های گرم و دلی بنده ی ناچیز و خاکی را بپذیرید.
از بخش دوازدهم تا بخش هژدهم در مورد گام هفتم بسوی نور که مبحث﴿شناخت نفس ، تدارک و راه اندازی اسبابِ غلبه بر آن﴾ و مضمون فرعی مربوط به آن را که ﴿اولین مدخلِ شیطان و راه های نفوذ آن در قلب انسان از طریق ﴿حسد﴾ و کینه﴾ بود، مضمونی را خدمت شما عزیزان تقدیم کردم،
در اخیر مضمون وعده نمودم که راه های نجات و خلاصی از این مرض، یعنی ﴿ حسد، کینه، و بغض﴾ را در بخش بعدی تحریر و خدمت شما تقدیم میکنم، تا راه را برای گام های بعدی بسوی نور آماده سازیم.
الله سبحانه و تعالی خواهان جسم، ذهن و روح سالم برای انسان هاست تا زندگی پر نشاط و با طراوتی داشته باشند، اما برخی ذهنيت های نادرست ، شرايط مطلوب رفتار انسانی را بر هم می ريزد.
يكی از اين رفتارهاي نا مطلوب و ذهنيت های نادرست ، حسادت است كه ضروری است عوامل پيدايش و رشد آن در خانواده ، جامعه و مهم تر از اين دو در خود شخص بررسی شده و به دليل اثرات بدِ جسمی و روحی كه برای فرد به همراه دارد ، با روش هاي علمی و اخلاقی از بروز آن جلوگيری و در صورت ابتلا ، در جهت ريشه كنی اين معضل اقدام كرد.
در حسادت، غالباً نوعی ترس وجود دارد، زيرا حسود احساس می کند که ديگری ،عاطفه شخص مورد علاقه او را نسبت به وي به خطر انداخته و يا مقامی را که او انتظار رسيدن به آن را داشته، احراز کرده است، بنابراين، موقعيتی که حسادت را برمی انگيزد، معمولاً يک موقعيت اجتماعی است.
اسلامِ عزیز ، رفتارهای حسادت آميز پس از بلوغ را مرض وبیماری تلقی کرده، مهار کردن آن را در فرد وجیبه دانسته است.
يكي از آثار حسادت، «خشم » است. طوری که حسود ، فرد مورد حسادت واقع شده را مورد غضب خود قرار مي دهد.
حسود نسبت به کسي که هيچ گناهي ندارد خشمگين مي شود.
تنها خطای او برخورداری از نعمتی است که حسود از آن محروم است.
شخص حسود ممکن است به دنبال حسادتی که خشم او را بر افروخته ، اين حسادت را به طور مستقيم يا غير مستقيم ظاهر سازد.
براي درمان حسادت در بزرگ سالی، بايد ريشه ی آن را شناخت تا بتوان با از بين بردن آن، حسادت را درمان نمود.
می توان گفت ريشه اصلی حسادت ، ضعف فکری در نحوه ی تلقی امور و بدبينی است.
بدبيني و کج فکری هنگام حسادت به نظام جهان هستی و الله تعالی، تغيير جهت مي دهد، فرد وسعت فضل الهی را انکار می کند و يا فکر ميكند الله تعالی او را دوست نداشته که فلان نعمت را به او نداده است.
به همين دليل، ريشه ی «حسادت » ، کفران و انکار فضل الهی ذکر شده است.
توجه به گستردگی نعمت ها و اين كه محدوديت در بهره مندی از نعمت ها ، به دليل حکمت هايی است که الله سبحانه و تعالی در اداره ی اين عالم به کار گرفته است ، می تواند چاره ی بدبينی در حسود باشد.
توجه به اين مطلب زمينه را برای قناعت و راضی بودن فرد به آنچه از امکانات برايش فراهم شده آماده میکند و او را از حسادت نسبت به نعمت هايی که در دست ديگران است، باز مي دارد.
دين اسلام ، پيروان خود را همواره به بی اعتنايی نسبت به آنچه در دست مردم قرار دارد و بی ارزش شمردن بهره مندی های مادی و بسنده نمودن به قدر کفايت همراه با پاکی و عفاف، دعوت نموده است.
بدون شک که، حسد و کینه اگر در قلب جا گیرد، برداشتن گام های بعدی بسوی تقدس و پاکیزگی محال است.
پس، این بیماری و مرض قلبی را بایستی از خود دور کرد و راه های علاج آن را سنجید.
بیماریِ حسادت را میتوان با راه های ذیل معالجه کرد:
۱- ﴿اول این که حسود بداند که این نعمت، فضل و لطف و عنایتِ الله سبحانه و تعالی است﴾:
«آیا به مردم به خاطر آنچه خداوند از فضل خویش به آن ها داده حسادت می ورزند.»
الله تعالی است که انواع نعمت ها و خوبی ها را به افراد ارزانی کرده است.
حسادت به معنای ناراضی بودن از تقدیر الهی است!
هر گاه مؤمن این حقیقت را بداند، از این سرشت و خوی باز می آید.
این، ذات پاک الله سبحانه و تعالی است که تمام نعمات بری وبحری را به انسانها عنایت فرموده، و منشأ تمام این نعمات از جانب او تعالی است، نه اینکه کسی بگوید:
من چون خیلی زحمت کشیده ام، داکتر و انجنیر، و فلان و بسملانم، این همه نعمات را بدست آورده ام.
این عقیده ی باطل و اشتباه است. مسلمان تا هنگامیکه چنین عقیده ای دارد، هرگز قادر به این نخواهد بود که ارتباط معنوی اش را با خالقش حفظ کند، و به پله های بالا تر گام بردارد.
۲- دوم اینکه مسلمان بداند که استفاده ای که او از حسادت می برد فقط این است که:
«حسادت نیکی ها را چنان می خورد که آتش هیزم را از بین می برد.»
۳- ﴿سوم اینکه حسود بداند که حسادت به جز اندوه و ناراحتی نمی افزاید! ﴾
هر چقدر نعمت های الله سبحانه و تعالی بر بندگانش بیشتر شود حسرت خوردن او بیشتر می گردد.
پیاده، بر سواره رشک میبرد، سواره بر حیوان، بر سواره بر موتر سایکل حسد میخورد، صاحب موتر سایکل، بر صاحب موتر، و صاحب موتر بر صاحب موترِ مفش و قیمتی، و…. به همین منوال، هر قدری که نعمات الهی زیاد میشود، بر نعماتی که الله تعالی به دیگران ارزانی فرمواه، انسانِ حسود، بُغض میکند، رشک میبرد، و هی حسادت میکند.
خلاصه اینکه، بیماری حسادت، فقط و فقط انسانِ حسود را ناراحت ساخته، بر اندوه اش می افزاید.
ذكر اين نكته نيز ضروری است كه برای ريشه کن شدن حسادت، اطرافيان و اجتماع هر يك وظايفی دارند و بايد به فرد کمک کنند تا زمينه های بروز حسادت و رفتارهای حسادت آميز از ميان برداشته شود.
در بخش بعدی، ان شأ الله، راه های دیگری را برای درمان این بیماری مدهش قلب و روان و آماده شدنِ فرد برای برداشتن گام بعدی بسوی نور معرفت خدمت شما تقدیم خواهم کرد.
انشاالله با تلاش برای غلبه بر هيجانِ حسادت ، جامعه ای با آرامش روانِ مطلوب داشته باشيم.
عزیزان گرانقدر:
لطفاً این مضامین خیلی مهم و حیاتی را با تمام خانواده، اقارب، دوستان، و همکاران تان شریک سازید، و در رشد فکری، عقیدتی، ایمانی و وجدانی همنوع تان اقلاً یک امر خیری را، مایه ی حصولِ صدقات جاریه ی تان سازید.
