بنام الله (ج)
ســـــجده ء شـــــکر
سرودۀ محترم محمد عزيز عزيزی
درآ ند م کز جها ن خلقت د نیا نبو دش هیچ آ ثا ری
به جز ذ ا تی قد یمـی قا د ر خــــلاق و جــبا ر ی
ا ز ل بو د ش و ر ا نا می ، نه مبد ا ء و سر انجامــی
در آ ن حا لت ز با ن را ، هم نشاید حر ف و گفتاری
نه آ سمانی و ، ا فلا کی ، نه هم آ بی ، و هم خاکی
نه آ تش بو د و هـم با د ی ،نه ثا بت و نه سیــا ری
نبـــو د ی د ر فضــا نــــو ر ی ،نبـــو د ی د ر هو ا نـــــا ر ی
نه بو دی جو هر ( 1) و عرضی( 2) ، نه بو دی وزن و مقداری
د ر آ ن دنیای نا مو جو د که مو جود بود نا موجو د
نبو د ی هیچ مو جو د ی که با شد در جها ن جـــــا ری
نه در ر و ی زمین کو هـــی نه در ا و ج فضا ا بــری
نبو د ی باد و با ر ا نی نبو د ی جـو ی و ا نــــها ر ی
اگر چه هیچ مخلو قی نبو د ا ند ر زمین مو جو د
نه ا ز انسی نه ا ز جنی نه ذیر و حی نه جا ندا ر ی
زمـــا نی کو جهــا ن بیکـــر ا ن با و سعت بی چـــون
بنا شــد تا شو د پید ا بدست حـــی مختـــــــاری( 3)
سپس با حکم خا لق ، طرح ا یجا د جها ن گر د ید
که ا ز ر ا ز ا ز ل کس را ، نبا شد و هم و پند اری
ز ما ن آ ن ز ما ن ،آ بستن طر ح جها ن گرد ید
به دست خا لق حی ، قدیمی (4) و سز ا و ا ری
تو خود میدان جها ن هستی ما نیست بـــی علت
هر آ نچه را که معلو ل است ، علت بی گمـان د ار ی
جها ن معلو ل ا ز علت ، و علت در جها ن معلــو م
بــــه چشمان حقیقت بین و د یــــد با ز ا فکـــاری
به ا فلاک و سما بنگر به آ ن خو ر شید و ماه بنگر
به چشما ن حقیقت بین ، نــه بر د یــد ا ر ز نگا ری
هو ا و آ ب و خاک و آ تش ا ند ر کره ا ی خا کی
بشد خلقت بر ا ی خلق ، ذ ی ر و حان و اشجا ری
و ز ا ن پس کلک صنعت ،بر زمین صفحه ای خاکی
به زیبا یی مصو ر سا خت ، ا و هر د ر ب و دیـــو اری
ببین بر بستر ر و ی زمین و نقش زیبا یـــش
ز بان عاجز بود از وصف آن در حرف و گفتا ری
ببین بر د شت و کو ه بر و بحر این زمین یکجـــا
که تو صیفــش نمی گنجــد به گفتا ری و نو شتـاری
زمین همو ار و گهو ار ه به حرکت همچو سیــار ه (5)
در آ ن آ ب فر و ا ن بیــــــن ، بهر د ر یا و ا بــحا ر ی
به هر سو سبزه و گل بین به هر سو ،سر و و سنبل بین
بـــه هر سو باغ پر گل بین ، و اشجــا ر پر ا ثـــما ر ی
همه از بهر تو ا نسان ، که هستی خــو ب مخــــلو قا ن
تو ا نی خورد و خو اهی برد ، هر آنچه د ر تــو ا ن داری
همه آ ب و هو ا ا ز تو ، همـــه نان و نو ا ا ز تــو
برای ا ینکه از نعمت ، تو شکری بر ز بــــان آری
خد ا د ر و صف تو ا نسا ن چنین فرمو د در قر آن
تو نعمت بیش ازین یا بی اگر تو شکر کردار ی(6)
شکوه تاج «کر منـــا » (7) تر ا وقتی سزد انسان
کـه تا د ر پیشگا ه حضــــرت ا و سر فر و آ ر ی
« عزیزا » قصه کو تا کن وسعی ا ند ر عمل بنمـا
وگر نه بی عمل ا ر ز ش ندا ر د هیچ گفتـــا ر ی
محمـــد عـز یـز ( عـزیـزی) – لنـــد ن
یکشنبه – 2010 -01-17- ساعت 15: 15
یا د داشت هـــــــا :
(1) – جوهر –اصل وخلاصهء چیزی- آنچه قائم بذات باشد – ( مقابل عرض) .
(2) – عرض- چیزی که قائم با لذ ات نیست ومتکی به غیر است یا بعباره دیگر صفت اشیاء است .
(3) – حی مختاری – زنده ء تام الا ختیار ( مراد از حضرت خداوند است )
(4) – قدیم – ازلی – وجودیکه مبداء ندارد – در برابر حادث یعنی نو پیدا ( درینجا هم مراد ذات حضرت خداوند متعال است که ازلی است وهمیشه بوده وهست وخواهد بود ) .
(5) – سیاره یعنی حرکت کننده ( در عربی – موتر – ماشین) .درین جا مراد از کره ء زمین است که مانند سیارات نظام شمسی در حال حرکت است .
(6) – شکر کردار ( مراد شکرکننده – اشاره بآیه قرانکریم است که : ولئن شکرتم لا ز یدنکم و………. اگر شما شما شکر گذاری نعمت خداوند را بنمائید خداوند نعمت را بر شما زیاد میکند.
(7) – کرمنا – کرامت دادیم . اشاره بآیه قرآ ن در مورد کرا مت انسان است 🙁 ولقد کرمنا بنی آدم و………………..- ما اولاد آدم را کرامت دادیم و………..)
پــــا یــــا ن