رباعـیـا تی چنـد برای اطفـال افغانستان
سرودۀ محمد عزیز ( عزیزی)
2011-07-01
بگشای دو چشم ِ خـــود وبردورِ وطن بیـن
جـولانگۀ هر لاشه خور و زاغ وزغن بین
آتش زده ، هر باغ وچمن ، هر کوی وبــرزن
خشکیــــده وتفتیــده، تو هردشت ودمــن بین
ای طفل وطن ، هیچ ترا خوار نبینـــم
تسلیم به هر دشمن ِو اغــیـــار نبینــــم
این دشمن وحشی ، که بود تشنــۀ خونت
داغـت بدل ِ ، هیـــچ وطـــن دار نبینــم
تو نو گل باغ ِ وطن سوخـتـۀ ویران
تو سبزۀ نو رستـه به دشتی و بدامــان
هر گز نتوان دیــد ، وجـود وتن نازت
خشکیـــده شود از ستـم وجور لعینــان
بگذار ببــــوسم کف پا و قــــدمـــت را
آن رخت چــرو کیده به جـــان وبدنت را
با هر قدمت فخـــر کنــد ملت افغان
صد ننگ بــُـَود دشمن دین و طنت را
از همت واز غیرت این طفل بیامـــــوز
در پیش رخِ دشمن بد کار جـهان ســــوز
بنگر که چو سروی ،سرش آزاد وبلند است
آتش به شب تـــــار بــزن ، تا بشـــــود روز
افسوس بر این است که ســردار نداریم
پیش کسوت با فــهــم وجلو دار نداریم
هر قافله سالار درین ملک بخون ُخفت
ای وای که یک کــاکــه وعیــار نداریـم
ای بار خــدا یا تو به این کشـــور افغــان
رحمی بنمــا بر همــه اطفال غریبــــان
افگار بـَُـَود مادر میهـن همه جانش
یارب تو بکن پیکـرآن ، دارو ودرمـان
پایان
————————————————
روز جمعه دهم سرطان سال 1390 هجری شمسی
برابر به : 2011-07-01 میلادی
hmaazizi@yahoo.co.uk