انسان اشرف ترین مخلوقات الهی — امين الدين سعيدی

 

انسان اشرف ترین  مخلوقات  الهی

«ولقد کرمنا بنی آدم »

 

نوشته : امین الدین «سعیدی »

مدیر  مسؤل مرکز فرهنگی دحق لاره –جرمنی

 

چرا انسان اشرف ترین مخلوقات الهی در روی زمین است ؟ جواب دادن  به این سؤال چندان  کاری  مشکل نیست . بخاطر آنکه انسان  هم از لحاظ  معنوی بر سایر موجودات مانند : جمادات ،نباتات ، وحیوانات   وهم از لحاظ نیروی جسمانی در بسیاری از موارد نسبت به جانداران  قویتر ونیرومند تر بنظر میرسد . بنابر همین  صفات است که پروردگار ما  می فرماید : « ولقد کرمنا بنی آدم  وحملنا هم  فی البر والبحر  ورزقنا هم  من  الطیبات وفضلناهم علی کثیر ممن خلقنا تفضیلا » ( ما بنی آدم را  گرامی داشتیم وآن ها را در خشکه وبحر  حمل  کردیم واز انواع روزی های پاکیزه به آنان  روزی دادیم ، وبر بسیاری  از خلق خود برتری  بخشیدیم ).

 

دریکی از احادیث  آمده است : « پروردگار ما مخلوقات جهان را بر سه قسم  آفریده است : فرشتگان ، حیوانات  وانسان ؛ فرشتگان  عقل دارند ، بدون شهوت  وغضب . حیوانات  مجموعه ای  از شهوت  وغضب اند  وفاقد عقل آند . اما  انسان  مجموعه ای است  از هر دو یعنی ( عقل وشهوت ) اگر عقل او بر شهوتش ( هوی وهوسش ) غالب  شود ،  مقام ومنزلت اش از فرشتگان  هم بهتر وبرتر میشود . واگر شهوتش  بر علقش غلبه حاصل نماید ،مقام ومنزلتش   از  حیوان هم بدتر میگردد. »

 

انسان از جهت معنوی یگانه  مخلوقی است که از  جنبه مادی ومعنوی وجسمانی  وروحانی  تشکیل  یافته است ودر لابه لای  تضاد ها ومشکلات می تواند رشد وپرورش  یابد .  وانسان  مخلوق است که استعداد تکامل  وپیشروی بی حد ومرزی در نهاد انسان نهفته است .

 

ناگفته نباید گذاشت که این  توانمندی را  پروردگار با عظمت ما در نهاد  همه انسان ها  قرار داده است . اگر از این توانمندی استفاده سالم ببرد بر پیشرفت وترقی دست می  یابد واگر از آن استفاده نبرد  به سقوط مواجه میگردد .  ومسؤلیت آنرا  خود انسان دارد.

 

یکی از علما می گوید :

جسم  انسان  دارای چنان  استحکامات وظرافات های  فوق العاده است که در مقابل هر نوع  حوادث استقامات وپایداری  مینماید . در مقابل  بی غذایی ، بی خوابی ،  خستگی ،  رنج وتکالیف گونا گون  وسایر  زحمات  دینوی … تحمل عجیبی  وغریبی   از خود نشان میدهد . انسان با این قدرت  وتوانمندی جسمی وفکری   خارق العاده اش توانسته است ، این همه  تمدن ها  وصنایع وتخنیک های  را به وجود آورد وبدین ترتیب  برتری  خویش را  بر همه  جانداران  به اثبات برساند.

 

 ١ – روح الهی :

انسان  بعد از اینکه پروردگار آنرا  از گل خلق نمود ، از  « روح » عظیمی در او  دمید وآنرا  به خود  منسوب  ساخت وآنرا«  روح  خدا »  نامید . « ونفخت فیه من روحی » ( وازروح  خود درآن  دمیدم ) .

 انسان با برخورداری  از روح  یا نفخه  الهی ، قدرت عملی  نامحدود  ونیز قدرت  تربیت پذیری  نا محدود  دارد این نیرو  وقدرت به حد ومنزله میرسد  تا جای  که میتواند  اسما ء ، وصفات  الهی  رادر خود  ایجاد ،مستقر، ونیرومند ساز د وبدین ترتیب  کمال  وتقرب به الله را یکی پس  از دیگری طی کند وآینه  ومظهر  کامل صفات  خداوند شود .  واین همان  مقام خلیفه الهی است که انسان  برای  وصول  به آن  خلق  شده است .

 

خداوند (ج) در سوره (ص آیه ٧١ و ٧٢ ) میفرماید :

( اذقال ربک للملائکة إنی خالق بشرا من طین فاذویته  ونفخت فیه من روحی فقعوا له ساجدین ) ( وهنگام که خداوند به فر شتگان  گفت که من بشر را از گل می افرینم ، پس آنگاه که اورا به خلقت کامل بیاراستم  واز روح خود در او دمیدم به او سجده  کنید .)

 

بعد مادی انسان منشا ء طبعیت وتمایلات حیوانی او است. وبعد الهی او منشا ء فطرت وتمایلات فوق انسانی او ست . همین بعد فطری است که به انسان مقام میدهد  وهمین بعد است  که حتی فرشتگان به خاطر آن مامور به سجده بر انسان  می شوند .

 پروردگار عالمیان بعد از اینکه از دمیدن روح  یادآور  میگردد خطاب به ملائکه  نموده  میفرماید : ( فقعوا له ساجدین ) یعنی (  همگی برایش  سجده  کنید ) خطاب  عام است  وشامل  حال تمام  ملایکه  بدون استثنا  بمنظور  سجده به  انسان است ،  وابلیس  که در بین ملایکه  بود  به سجده  به ادم  اباء می ورزد وخداوند پاک از  ابلیس  در باره  علت عدم سجده  به آدم چنین سؤال  می نماید : ( قال یا  ابلیس ما منعک آن تسجد لما خلقت بیدی ) ( ای  ابلیس چه چیز ی شما را منع  کرد از اینکه به چیزی که با دستهای  خود  آن را افریدم از کردن سجده ابا ء ورزیدی ) (سوره ص  آیه ٧٥ )

توجه نمايد :  در آيه مبارکه  خداوند  پاک در پرسش از شيطان کلمه با ( دستان  خود آنرا  خلق کردم ) استعمال  می نماید که این  امتیازی بزرگی است که اشرف بودن  انسان را نسبت  به همه مخلوقات   نشان  میدهد .

 

انسان  آن  مخلوق با عظمت است که پرورگار ما بار امانت الهی را   به همین  انسان  سپرده است  میفرماید :  ( إنا عرضنا الامانة علی  السموات  والارض والجبال فأبین أن یحملنها وأشفقن منها  وحملها الانسان إنه  کان ظلومآ جهولا ) ما امانت را به آسمانها وزمین  وکو ه هاعرضه  داشتیم  ،  آن ها  از حمل آن ابا  کردند  واز آن  هراس  داشتند ؛ اما انسان  ، آن را  به  دوش  گرفت ! او بسیار  ظالم  وجاهل  بود  ( قدر این مقام  را نشناخت  وبه خود ظلم  کرد  )

 

انسان آن  مخلوق با عظمت است که مقام خلیفه الهی به همین انسان  که اشرف  المخلوقا ت است سپرده شده است . طوریکه الله میفرماید : ( وإذقال  ربک للملئکة إنی جاعل  فی الارض خلیفة) ( وهنگامی که پبرورگار تو به فرشتگان  گفت :  من در روی  زمین ، جانشین وحاکمی قرار خواهم داد .

 

انسان آن  مخلوق با عظمت است  که پرورگار ما  خود معلم ابو البشر بوده و

( علم آدم الاسما  کلها ) وهمه اسما  ( علم اسرار  آفرینش ونام گذاری  موجودات ) را  همه وهمه  به  آدم  آموخت .

 

پس  با تائید قرآن  واحادیث نبوی که آنسان  اشرف ترین مخلوقات الهی در روی زمین است . انسان باید مقام خویش را بشناسد وبه هدفی که خلق گردیده است  رسالت خویش را بجاء ارد .

ختم

                   

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *