آیا میدانیستید؟/ رشوه، رشوه ستانی و میانجیگری در آن(بخش اول) — استاد احمد جاوید عارفی

 

 

 

استاد احمد جاوید عارفی

 

ستانیدن مبلغ و یا جنسی ویا هر آن چیزی که انسان بوسیله آن به ناحق می رسد، رشوه نامیده میشود.

 

این مرض از جملهٔ امراض خطرناک و گناهٔ بس کبیره است که افراد جامعه را به آتش جهنم سوق میدهد و بدبختانه محبت فاسقانه به این پدیده و پیروی نفس اماره و افکار مخرب شیطانی در فرد، باعث میشود این مرض مانند سرطان خبیثه در جامعه شیوع کند.

 

علی الخصوص جوامع انحصاری که حکومت در آن غصبی بوده ،

 

فقر، بدبختی، فسق، فساد و فتنه با خلط فرهنگ های اجنبی و پیروی مود و فیشن همواره با هم چشمی و رقابت در بین عوام رائج است، رشوه و رشوه ستانی تهداب مستحکمی دارد.

 

چون رقابت های ناسالم در اشباع غرایض نفسی و هم چشمی های غیر متعادل میان افراد در اینچنین جوامع  (موتر مودل نو، خانه های قصر مانند، اسباب و لوازم مود روز، و……) باعث میشود، افراد راه های نا مشروع و خلاف آداب اسلامی را پیش گرفته جهت ارضاع خواهشات نفسانی شان دست به خوردن مال حرام و رشوه خوری و رشوه ستانی زنند.

 

رشوه از سخت ترین و شدید ترین انواع خوردن اموال باطل و حرام است چرا که عبارت از دادن مال به سوی غیر به خاطر مانع شدن او از بیان حق می باشد،

 

رشوه از گناهان کبیره است که خداوند متعال آن را بر بندگانش حرام قرار داده و پیامبر صلی الله علیه و سلم  نیز انجام دهندهٔ آن را لعنت نموده است،

 

پس اجتناب و بر حذر بودن از آن واجب است و همچنین واجب است که مردم را نیز از دست به دست گردانیدن چنین مالی بر حذر داریم چرا که در آن فسادی بس بزرگ و گناهی عظیم و عواقبی سخت و وخیم نهفته است و این از جمله گناه و دشمنی و عدواتی است که خداوند متعال از همکاری کردن در این طور کارها نهی فرموده است

 

 خداوند متعال میفرماید:

 

وَلَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُم بَيْنَكُم بِالْبَاطِلِ وَتُدْلُوا بِهَا إِلَى الْحُكَّامِ لِتَأْكُلُوا فَرِيقًا مِّنْ أَمْوَالِ النَّاسِ بِالْإِثْمِ وَأَنتُمْ تَعْلَمُون (بقره ۱۸۸)َ

 

و اموال یکدیگر را به باطل (و ناحق) در میان خود نخورید! و برای خوردن بخشی از اموال مردم به گناه، (قسمتی از) آن را (به عنوان رشوه) به قضات ندهید، در حالی که می‌دانید (این کار، گناه است).

 

و این تحریم رشوه شامل محورهای اصلی و سه گانهٔ این کار می شوند که عبارتند از راشی(رشوه دهنده)  مرتشی (رشوه گیرنده)  و رائش (میانجیگر) می باشد.

 

لعنت از جانب خدا به این صورت است که خداوند متعال آن شخص را از رحمت خود مطرود و دور می سازد،

 

(اعوذ باالله من ذلک) این خیلی بزرگ و سخت است همانطور که رشوه از انواع مالهای حرام و ناجائز در قرآن کریم و سنت نبوی صلی الله علیه و سلم بزرگ و سخت بیان شده است.

 

خداوند متعال یهودیان را مذموم می کند و این کارشان که مال حرام می خورند را زشت و قبیح می شمارند و می فرماید:

سَمَّاعُونَ لِلْكَذِبِ أَكَّالُونَ لِلسُّحْت.ِ (مائده:42).

 

آنها بسیار به سخنان تو گوش می‌دهند تا آن را تکذیب کنند؛ مال حرام فراوان می خورند.

 

و نیز میفرماید:

 

وَتَرَىٰ كَثِيرًا مِّنْهُمْ يُسَارِعُونَ فِي الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَعْمَلُون.لَوْلَا يَنْهَاهُمُ الرَّبَّانِيُّونَ وَالْأَحْبَارُ عَن قَوْلِهِمُ الْإِثْمَ وَأَكْلِهِمُ السُّحْتَ لَبِئْسَ مَا كَانُوا يَصْنَعُون (المائده ۶۲-۶۳َ)

 

بسیاری از آنان را می‌بینی که در گناه و تعدّی، و خوردن مال حرام، شتاب می‌کنند!

 

چه زشت است کاری که انجام می‌دادند! چرا دانشمندان نصاری و علمای یهود، آنها را از سخنان گناه‌آمیز و خوردن مال حرام، نهی نمی‌کنند؟! چه زشت است عملی که انجام می‌دادند!

 

و همچنین خداوند متعال در سورٔ نسا ٔ آیهٔ ۱۶۱ میفرماید

 

وَأَخْذِهِمُ الرِّبَا وَقَدْ نُهُوا عَنْهُ وَأَكْلِهِمْ أَمْوَالَ النَّاسِ بِالْبَاطِلِ وَأَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا

 

و (همچنین) بخاطر ربا گرفتن، در حالی که از آن نهی شده بودند؛ و خوردن اموال مردم بباطل؛ و برای کافران آنها، عذاب دردناکی آماده کرده‌ایم.

 

حضرت رسول کریم (ص)، رشوت دهنده، رشوت گیرنده و شخص سوم یا میانجی میان این دو، همه را مردود شمرده، هر سه را لعنت نموده اند.

 

در حدیث رسول الله صَلَّی اللَّهُ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ می فرماید:

 

«لَعَن الرَّاشی وَ الْمُرْتَشِی»

 

[رشوه دهنده و گیرنده هر دو ملعون هستند.] ابوداود (3850)

 

 و در حدیث دیگری چنین مفرمایند:

 

«لَعَن الرّائِش» احمد (5/279)،  

 

کسی که میان رشوه دهنده و رشوه گیرنده وساطت می کند لعنت خدا بر او است.

 

کسی که در امر رشوه دلّالی می کند گناهکار است؛ زیرا بر گناه و تعدّی از دستورات خدواند همکاری می کند.

 

چنانچه خداوند میفرماید:

 

وَلَا تَعَاوَنُوا عَلَى الْإِثْمِ وَالْعُدْوَانِ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَاب (انعام ۲)

 

و (هرگز) در راه گناه و تعدّی همکاری ننمایید! و از (مخالفت فرمان) خدا بپرهیزید که مجازات خدا شدید است!

 

بیائید با خود بیاندیشیم :

 

درصورتیکه خداوند مجازات شدیدی را برای  مساعدت در این چنین اعمال شیطانی وعده داده و از میانجیگری درآن مسلمانان را منع نموده است،

 

کسانی که خود به این عمل پست و دور از آداب اسلامی مبادرت میورزند، چی سخت عذابی بر آنها مستولی خواهد شد؟؟؟

 

ادامــــه دارد……

 

 

جمعــــهٔ مبارک ۲ می ۲۰۱۴

 

 

https://www.facebook.com/meydanestid

 

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *