پس از سوریه، ایران — انجنیر محمد نذیر تنویر

 

پس از سوریه، ایران

 After Syria is Iran’s turn

 

انجنیر محمد نذیر تنویر

 

درست دو سال قبل در 15 مارچ 2011 شاهد قیام مردم مسلمان سوریه بودیم که تاهنوز ادامه دارد. دو سال می گذرد و جهان با تمام ادعا های فریبنده و مکارانه اش، شاهد بدترین کشتارها و جنایات درین خطه می باشند.

 

بقایای سوسیالیزم و کهنه فکران این اندیشه با همان دید مسخ شده و یک بُعدی شان در رأس جنایتکاران،  در پهلوی رژیم بعثی قرار دارند. بی رحمانه ترین ظلم، کشتار های جمعی، زنده به گور کردن ها، به خاک و خون کشانیدن اطفال و زنان، تجاوز بر زنان و پسران … همه و همه خاطرات دوران کمونیستها را دوباره زنده می گرداند.

 

دقیقاً در همین روزها 35 سال قبل مردم ما در شهر باستانی هرات که جز فریاد "الله اکبر" چیزی دیگری در توشه نداشتند بر بام ها بلند رفته تا انزجار شان را از دین فروشان "دین ستیز" ابراز دارند. اما با وحشی ترین شکل که لکه آن تا ابد در صفحات تاریخ خواهد ماند سرکوب گردیدند. بلی! سه روز پیهم از زمین و هوا با مجهز ترین نوع سلاح ها، مردم ما به رگبار کشیده شدند و آن هم صرف به این گناه که به خالق هستی ایمان داشتند و بخاطر دین شان عشق می ورزیدند.

 

وَهُمْ عَلَىٰ مَا يَفْعَلُونَ بِالْمُؤْمِنِينَ شُهُودٌ ﴿﴾ و آنچه را بر مسلمانان می کردند (با خونسردی) مشاهده می نمودند.

وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّـهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ ﴿﴾ از آنها انتقام نمی گرفتند جز اينكه به خداى ارجمند ستوده ايمان آورده بودند. (سوره بروج)

 

قیام 24 حوت با دادن بیش از 30 هزار قربانی مهار نگردید تا آنکه شوروی از داخل خاک اش با اشاره خودفروختگان خلق و پرچم بر میهن ما تازیدند و به مدت سه شبانه روز دریای از خون را جاری ساختند که تکرار آن توسط همان کوردلان کمونیست در کشور مظلوم سوریه ادامه دارد.

 

درد آور از همه آنکه، جهانی که فریاد عدالت و دیموکراسی را سر می دهند و خویشتن را علمبردارن آن معرفی می دارند، مهر سکوت بر دهان زده و ناظر نسل کشی در آن خطه اند.

 

اما از همه بیشتر درد آور آنکه مدعیان انقلاب اسلامی که خویشتن را وارثان اسلام ناب محمدی معرفی می دارند در کنار این کمونیست های (علوی) قرار گرفته و سوریه را خط مقاومت ایران- و نیروی مقاومت را "اشرار" و آله دست صهیونیزم و امپریالیزم می نامند، درست آنچنان که کمونیستهای خلق و پرچم در برابر مجاهدین داشتند. جالب اینجاست که اسرائیل در طول حیات تشکیل اش، هیچگاهی رژیم بعثی سوریه را برایش تهدید نشماریده و حال، که احتمال پیروزی مجاهدین را تصور می نماید، سعی بر اعمار دیوار های خاردار در سرحدات اش می نماید که این خود ثبوت محکمی ست بر بطلان ادعای رژیم آخوندی ایران. کشته شدن 100 هزار، مهاجرت بیش از یک میلیون، زخمی شدن صدها هزار انسان و ویرانی بخش اعظم کشور سوریه … همه و همه توجیه بر دیموکراتیک بودن یک قشر کمونیست (علوی) که کمتر از 5 درصد جامعه را تشکیل می دهد و بقیه را "اشرار" عنوان کردن، بازهم خاطرات دوره کمونیست ها را در ذهن زنده می دارد. آیا جای تردید است که علوی ها، قادانی ها بریلوی ها، احمدی ها… از دایره اسلام خارج اند؟ پس اگر چنین است، ائتلاف ایران با علوی ها چه توجیه شده می تواند؟

پس باید مسلمانان در بینش شان تجدید نظر نموده و قضاوت را در برابر آنانی که در دین اختلاف می ورزند و در پی اصلاح شان نیستند به الله بسپارند و ازین محور های شیطانی، که فتنه دین هستند، دوری اختیار نمایند.

 

وَقَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَىٰ رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُم مِّنَ الْأَشْرَارِ ﴿﴾ و میگویند (دوزخیان): ما را چه شده که کسانی را نمی بینیم که ایشان را از اشرار می شمردیم. (سوره ص)

 

بلی! این روز نه چندان دور است! اگر روز رستاخیز فراموش گشته، مرگ در کنار دَر به انتظار ماست. زندگی بسیار زودگذر است و مرگ همچو خواب، که از گذشت زمان اش آگهی نمی داشته باشیم. هنگامی که در روز رستاخیز از خواب مرگ برمی خیزیم چنان می پنداریم که ساعتی یا بیشتر از آن سپری شده باشد.

 

إِنَّمَا أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخْشَاهَا ﴿﴾ بیگمان تو صرف بیم دهنده ای کسی هستی که از آن (رستاخیز) بترسد.

 

 كَأَنَّهُمْ يَوْمَ يَرَوْنَهَا لَمْ يَلْبَثُوا إِلَّا عَشِيَّةً أَوْ ضُحَاهَا ﴿﴾ روزى كه آن را مى‌بينند، گويى كه آنان (در دنیا) جز شبى يا روزى درنگ نكرده‌اند. (سوره النازعات)

 

پس پرچمداران دین رافضی بدانند و درک کنند که ظلم بقای نخواهد داشت و آه مظلومان، زود و یا دیر به سراغ شان خواهد رسید که بدون شک بعد از سقوط رژیم بعثی سوریه، ایشان در انتظار پایان ظلم شان خواهند بودند.

 

اما برای موحدان فرقی نخواهد داشت، آنچنان که قهرمان توحید شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمه الله بیان داشته است: اگر زندانی شدم- آنجا پوهنتونی برایم خواهد بود، اگر تعبید شدم- آن برایم سیاحتی خواهد بود و اگر شهید شدم- پیروزیست که برایش لحظه شماری می نمایم.

 

برادرتان انجنیر محمد نذیر (علی) تنویر از کشور هالند 15 فبروری 2013

 

 

 

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *