خانم جوان افغانی در کانادا بعد از نابینا شدنش مجله تاسیس نمود
امان معاشر خبرنگار ازاد
اندیشمند خانم جوان شفیقه (نورزی) در یک فامیل اگاه وفرهنگی در شهر کابل بدنیا امده مکتب را در لیسه رابعه بلخی و تحصیلات عالی را در پوهنحی ساینس پوهنتون کابل به پایه اکمال رسانیده با شغل معلمی در مکاتب کابل ایفای وظیفه نموده است.
شفیقه نورزی از زنان روشنفکر وطن ماست که با نزاره وتحمل دوره های اشغال وطن توسط شوروی وهشت ویرانگری گرو های تنظیم بازی جهادی وهمچنان دوره سیاه وجهالت طالبان تحمل درد وسوزاز ولمس همه سیاه روزی های تحملی در قطار دیگر اواره گان وطن ما مهاجرت را در پیش گرفته در سال 1997 به هندوستان میرود. خانم نورزی ایام فراغت ومحدود ساحه گشت وگذارد خود را با مطالعه کتابها به مقصد اگاهی های اجتماعی وفرهنگی می پردازد تا همچو یک خانم بیدار با فهم وهمتش به هموطنان خود خدمت نماید.
خانم نورزی در سال 1990 به دعوت برادرانش درکانادا می اید سال اول زبان انگلسی اموخته در سال دوم جواز کار مصلکی کانادایی را در رشته تربیه و محافظت اطفال بدست اورده در یکی از کودکستانها مصورف کار می شود.
نورزی درد ورنج وطن را دیده بود نمیتوانست در برابردشواریهای مردم و وطنش بی تفاوت باقی بماند او همواره به امورات اجتماعی افغانها سهیم بوده ودر سال 1992همچو عضوی هیات مدیره اتحادیه عام المنفعه افغانها مقیم براتش کلمبیااجرای وظیفه نموده بخصوص در امر اموزش اطفال افغانی به زبان مادری وحفظ مقدسات دینی وفرهنگی انها به همکاری اتحادیه وبخصوص یک افغان فرهنگ پرور اقای عبدالرب غیاث در جستجو یک مکتب افغانی شده در سال 1994 مکتبی را در شهر وانکور بنام( سید جمال الدین افغان) با شامل شدن 130 شاگرد باسویه های مختلف به مقصد اموزش زبان مادری وعلوم دینی افتتاح نموده محترمه نورزی مسولیت معاونیت مکتب را عهده دار شد که امروز خوشبختانه یکی از کانون تربیوی افغانی در شهر وانکور کانادا است.
خانم نورزی از جامعه می اموخت وبه دیگران میاموختاند ودر عرصه فرهنگ گامهای فراختر ومستحکم تر در را خدمت به همطنان وبه خصوص تعلیم وتربیه افغانی می برداشت . خانم شفیقه همه تلاشهایش را به مقصد نیرو گرفتن اجتماع افغانی صرف مینمود.ولی با تاسف زمان با تقاضا تقدیر جبر خود را بر او روا داشت بایک نا راحتی صحی در قسمت چشم خواهر مبارز ما شفیقه بینای خود را در سال 1996 از دست دادومداخله های بی نتیجه جراحی هیچ راه نجات بینای را وسیله شده نتوانست. خانم شفیقه بعد از دست دادن بینایی اش هم همیشه بیاد جامعه وبخصوص شاگردان مکتب بود در مقابل رنج وزحمات نابینایی استوار ایستاده شد وبا علم خود در میدان علم وفرهنگ و اجتماع رزمید. تحول نظامی که به همکاری قوای بین الملل سبب در هم شکستن ونابودی دوره طالبان در افغانستان شده بود قوت بر نیرو واحساس خواهر ما بخشد که خانم شفیقه دست بکار شده مبارزه خود را در رابطه با همبستگی به امید صلح ورفا وطن و تشدید خدمت توسعه بخشده همرا با گروهی 21 نفری از زنان افغان در وانکور بخاطر جمع اوری کمک های ضروریات اولیه بر افغانتسان کار نموده به همکاری دیگر برادران افغانی بمقدار هفت کانتر البسه به افغانستان فرستادند وهمچنان همراه این خانمها با پروگرامها توضحی در مکاتب رفته اعمال طالبان را افشا نموده به سوالات شاگردان جواب میدادند.
محترمه نورزی با این همه خدامات خود قناعت ننموده شامل کورس اموزشی کمپیوتر با صدا مخصوص نابینایان شده بافرا گرفتن هنر کمپیوتر و به مشوره پدر فرهنگی اش اقای محمد کبیر نورزی مولف کتاب (قوطی اعطار)و خواهر همراه وعزیزش محبوبه نورزی که امروز با حوصله مندی وعشق بکار مطبوعاتی مسول دیزایین داخل نشریه زن است در سال 2002 مجله وزین نشریه زن را در وانکور کانادا ایجاد وبه فعالیت مطبوعاتی در امر زنده نگاه داشت ادب وهنر و مقدسات دینی وفرهنگی وتاریخی مردم افغانستان کار میکنند.شفیقه نورزی با استعداد خوب که د ارد به زودترین وقت شاعران نوسنده گان هنرمندان وقدم زنان عرصه فرهنک را دعوت نموده با نشر افریده های انها به محتوای نشریه بهای خوبتر می بخشد و دیری نگذشته این گنجینه فرهنگی قدم فراختر از کانادا به امریکا و اروپا میگذارد وخواننده گان وهمکاران زیاد پیدا میکند.
شفیقه جان نورزی در جواب سوال معمولی خبرنگار چه انگیزه باعث شد که اقدام به ایجاد نشریه زن نموده؟ فرمودند(من حیات رقتبار ملیونها زنان را درافغانستان دیده بودم شوری ها ودشواری ها وعقب افتاده گی ها و همه محرومیت های انها را ثمره نا اگاهی بیسوادی وجهل میدانستم خواستم با استفاده ازازادیهای مطبوعات در کانادا با ایجاد این مجله خدمت گذار هموطنان وبخصوص زنان هموطنم بنوبه خود گردم).
امروز ما در شرف شش سالگی یگانه نشریه زنان دروانکور قرار داریم با ابراز بهترین تبریکات وتمنیات نیک بمناسبت ششمین روز این نشریه برای خواهر اگاه وجوان ما شفیقه نورزی موفقیت های بیشتردر امور خدمت به فرهنگ افغانستان ارزو میکنیم.
امان معاشر
—————————————————————–
انتخابات چیست؟
امان معاشر خبرنگار ازاد
در انتخابات قانونی عدالت نمونه فرهنگ نظام حاکم است.برگذاری سالم انتخابات ورقابت مشروع ان به منظور بهتر خدمتگذار بودن شرف و وجدان ان است. ایا انتخاب شده گان ما ویا حاکمان نظامهای گذشته چنین شرف را نصیب شده اند یانه ؟ جناب داکتر محمد نبی احمد یار سابق ریس فاکولته تعلیم وتربیه پوهنتون کابل را در مصاحبه دعوت مینمایم.
سوا ل :استاد احمد یار صاحب. شما بار اول چه وقت ودر کجا شاهد برگزاری انتخابات بودید؟
جواب : من مدت 55 سال قبل برای اولین بار کلمه انتخابات را شنیدم در انزمان پدر من میرزا نوراحمد از ناحییه چهار شهر هرات به حیث وکیل بلدیه (شاروالی هرات)انتخاب شد صندوق های رای موجود بود ورای گیری ازاد – سری ومستقیم صورت میگرفت.
سوال شما قبلآ در کار انتخابات سهیم بودید؟
جواب :در دوره دموکراسی دوره ظاهر شاه در سال1340 هنگامیکه به صنف چهارم پوهنحی تعلیم وتربیه بودم در شهر هرات بطور نماینده رحمیان که به حیث وکیل از طرف شهریان هرات در دوره دوازدهم شورای ملی افانستان انتخاب گردید در شمارش ارا شرکت داشتم .
سوال : احمد یار صاحب شما از دموکراسی دور ظاهر شاه نام بردید بعد از ان دوره شما ناظر چگونه انتخابات بوده اید؟
جواب :از شروع جمهوری داود خان تا حکومت طالبان در افغانستان انتخاباتی صورت نگرفته وبرای مدت 30 سال حکومت های مختلف با ایدلوژی های مختلف زور را بر قانون ترجع داده وبا پشتبانی از کشور های همسایه انها صاحب قدرت وحکومت شده اند . در زمان حضور قوای شوروی به مملکت ما ( حاکمیت ملی – استقلال سیاسی وتمامیت ارضی) نبود. البته در زمان حکومت طالبان با حضور القایده ونظامیان پاکستان در خاک ما هم به حیث یک کشور (حاکمیت ملی،استقلال سیاسی وتمامیت ارضی) خودرا بکلی از دست داد.
سوال : داکتر صاحب احمدیار شما از (حاکمیت ملی، استقلال سیاسی وتمامیت ارضی )سخن زدید ایا امروز با حضور جامعه بین الملل ما (حاکمیت ملی، تمامیت ارضی واستقلال ملی ) داریم ؟
جواب :از سال 2002 تا 2009 که ممکن با اذدیاد از سی هزار سرباز امریکایی به 63 هزار ویا تمام ناتو زیاتر از یکصد هزار میشود باز هم حضور این تعداد عساکر خارجی مملکت ما افغانستان (حاکمیت ملی ،استقلال سیاسی وتمامیت ارضی) ندارد.
سوال: استاد احمد یار صاحب انتخابات سال 2005 شورای ملی افغانستان ونتایج انرا چگونه ارزیابی می نماید؟
جواب : انتخابات سال 2005 شورای ملی افغانستان با چهره های اکثرآ شناخته شده که در تالار شورای ملی جمع شده بودند نشان داد که اکثریت این اشخاص نمایده مردم نبوده وبه هیج وجه غمخوار مردم افغانستان نیستند.بعد از چهار سال به این نتیجه رسیدیم که شورای ملی افغانستان مظهر اراده مردم نبوده وحاکمیت ملی در افغانستان وجود ندارد.
سوال: اقای احمد یار شما نتیجه انتخابات اینده نزدیک ریاست جمهوری افغانستان را چگونه تصوور مینماید؟
جواب : با حضور بیشتر از یکصد هزار خارجی در افغانستان وتجاوز طالبان پاکستانی که (اصلآ اردو پاکستان) است به خاک افغانستان به طور واضح دیده میشود که مملکت ما تمامیت ارضی ندارد.انتخابات ریاست جمهوری امسال هم ( همان اش است وهمان کاسه)هر کسی را که امریکا با کشور های خارجی بخواهند از طریق به اصطلاح انتخابات به اریکه قدرت مینشانند. وفایده به مردم مظلوم، بیچاره ،ستمدیده وفقیر افغانستان ندارد.
امان معاشر خبرنگار ازاد