سی ویک سال قبل با ریختن خون سردار محمد داود خان شهید و تمام اعضاهء فامیلش توسط نوکران اغیار جفا در حق ملت مظلوم و ستمدیده افغانستان آغاز و الی امروز به نیرنگها و دسائیس مختلف توسط عدهء از نوکران فروخته شده که منافع شخصی را نسبت به منافع ملی بلندتر میدانند با تبانی بادران خارجی نزدیک و دور خود خواسته اند که با افروختن جنگ دوامدار بنامهای محتلف ملت مظلوم و بیچاره را بکلی مضمحل و غرور ملی شانرا درهم شکسته و آنچه آرزویشان در افغانستان و منطقه باشد به پیش ببرند یعنی.
از آغاز کودتای خونین ثور الی امروز ملت افغانستان به اقسام نیرنگها و فریبکاریها به نامهای مختلف در دوره های مختلف در چنگال یک عده وطنفروشانکه چنگالشان به خون بیش از دو ملیون هموطن بیگناه ما سرخ است هنوز هم در تلاش حفظ مقام و چوکی و گرفتن قدرت اند که با چوشیدن خون بیوه زنان – یتیمان – پیچه سفیدان- ریش سفیدان- معلولان – آواره گان – بی خانمان – مریضان – فقیران و معیوبان خود را چاق و چاقتر سازند و از همه مهمتر حامیان خارجی شان که لاف دفاع از حقوق بشر و دیموکراسی را میزنند نیز بسیار محیلانه و مزورانه با چندین روی برای رسیدن اهداف شوم ستراتجیکی و جو پولیتیکیشان برخلاف گفتار شان دست به اعمال خائینانه و فریبکارانه غیر انسانی و خلاف دیموکراسی میزنند و در تلاش اند که اگر به خون آخرین فرد افغان هم باشد باید به اهداف شوم شان در منطقه و جهان برسند. یعنی جفا ست که به تعقیب جفا در حق ملت درد دیده و ستمدیده افغان صورت میگیرد که اینک بصورت فشورده بعضی جفا ها را که در حق ملت افغان صورت گرفته ذیلآ مطرح میدارم امید سبب رنجش خاطر هموطنان عزیز نشوم.
– آیای کودتای خونین7 ثور 1978م کمونستی به سردمداری حفیظ الله امین و پشتیبانی اتحاد جماهیر شوروی وقت و شهادت سردار محمد داود و فامیلش که یک رئیس جمهور مدبر- پاک- با تقوا وطندوست با دیدی وسیع برای انکشاف و ترقی مادروطن عزیز ما افغانستان بود جفاء در حق ملت ستمدیده افغان نبود.؟
– آیا تجاوز بی شرمانه و کشتارهای غیر انسای قشون سرخ اتحاد جماهیر شوروی وقت در دسمبر 1979م که مغایر تمام تعهدات سابقه اش با افغانستان و منشور ملل متحد بود جفا در حق ملت بیدفاع افغان نبود.؟
– آیا کشتارها ی انفرادی و دسته جمعی –زندانی ساختنها- سکنجه ها – زنده بگور کردنها – بدریا ها غرق کردنهای – از هوا پرتاب کردنها – خرابی قصبات و دهات – توهین و تحقیر کردنها – ماین کشت کردنها و بلاخره آواره و در بدر نمودن ملیونها افغان از آغوش گرم و پر محبت مادروطن به سرزمینهای بیگانه در دوره زعامت نوکران اتحاد جماهیر شوروی وقت جفا در حق ملت مظلوم افغان نبود.؟
– آیا تقسیم بندی ملت واحد افغان بنامهای قوم – منطقه- لسان و مذهب برای رسیدن اهداف شوم خارجیان و نوکرانشان جفا در حق ملت واحد افغان نبود.؟
آیا تقسیم بندی برادران مجاهد و آوره گان در پاکستان و ایران تحت رهبری جنایتکارانکه هر یک از خود کشتار گاهها و زندانها داشتند و آنچه از جهان بنام جهاد و مجاهدین کمک میشدپول آن در حسابهای بانکی شخصی شان انتقال میگردید جفا در حق مجاهدین واقعی و مهاجرین افغان نبود.؟
– آیا وارد نمودن نوکران پاکستانی- امریکائی – عربی در سال 1992م بنام مجاهدین وآغاز خرابی قلب مادر وطن یعنی کابل زیبا – قتل عام بیش از شصت و پنج هزار شهریان مظلوم کابل با بی عزتیها و بی حرمتیهای غیر قابل تصور انسانی – تاراج و به غارت بردن هست و بود مادر وطن و فروختن آن در مارکیتهای پاکستانی و محوه کلی قوهء نظامی و امنیتی مجهز افغانی در منطقه جفا در حق ملت بلاکشیده افغان نبود؟
– آیا وارد نمودن گروهء تاریک دیگری بنام طالب از پاکستان در سال 1996م که نه از اسلام آگاهی داشتندو نه از افغانیت و افغانستان را به یک دوره قهقرائی سیاه و تاریک بطرف وحشت و بربریت سوق دادند جفا در خق ملت درد دیده نبود.؟
– آیا آغاز بمبارد مانها و کشتارها ی غیر مسئولانه و غیر انسانی قوتهای نظامی امریکا و انگلستان در 2001مبا تبانی اعضاهء تباه کار شورای نظار در قلعه جنگی بلخ –در بین تانکرهای بلخ– در قندوز- اورزگان و قندهار جفا در حق ملت بید فاع افغان نبود.؟
-آیا دایر نمودن کانفرانس مصلحتی و تشریفاتی "بن" در المان بدون موجودیت نماینده گان واقعی ملت افغان و انتخاب آقای حامد کرزی بحیث زعیم دستنشانده و تشکیل حکومت موءقت مصلحتی و تشریفاتی که متشکل از عدهء زادی جنایتکاران و ناقضین حقوق بشر بودند جفا در حق ملت بیچاره افغان نبود.؟
– آیا لویه جرگه مصلحتی برای انتخاب رئیس جمهور دوره موءقت که محمد ظاهر شاه را توسط زلمی خلیل زاد با دادن لقب بابا و دعا گوی ملت در چهار دیواری ارگ الی مرگ زندانی و آقای حامد کرزی را رئیس جمهور دوره موءقت ساختند و با دیگر جنگسالاران و ناقضین حقوق بشر سرنوشتملت رنجدیده را بدست شان دادند جفا در حق ملت بیگناه نبود.؟
– آیا تدوین قانون اساسی یعنی وثیقه ملی افغانستان بدون در نظر داشت شرایط اجتماعی – اقتصادی – نظامی و سیاسی افغانستان زیر برچه امریکا جفا در حق ملت گروگان گرفته شده افغان نبود.
-آیا انتخاب آقای حامد کرزی بحیث رئیس جمهور در دور اول انتخابات ریاست جمهوری به مشوره های پشت پرده قدرتهای ذیدخل مخصوصآ آقای جورج دبلیو بش رئیس جمهور امریکا و آقای تونی بلیر صدر اعظم انگلستان جفا در حق ملت مضمحل شده افغان نبود.؟
– آیا حلف و فاداری آقای حامد کرزی و کابینه مصلحتی اش به ملت و عملی نکردن آنچه که در وقت یاد کردن سوگند به قرآن عظیم شان به ملت وعده داده بود گناه و جفا در حق ملت مسلمان نبود.؟
– آیا انتخابات ولسی جرگه به زور و زر و مصلحتها خلاف هدایات مواد قانون اساسیجفا در حق ملت تشنه اتحاد و صلح افغان نبود.؟
– آیا اخراج خانم ملالی جویا از ولسی جرگه که از یک ولسوالی ولایت فرا نماینده گی و بادفاع از حق در مقابل جنایتکاران و ناقضین حقوق بشر قدعلم کرد جفا در حق موءکلینش و ملت افغان نبود.؟
– آیا ظلم – ستم و بی عدالتی که به انواع مختلف در نقاط محتلف کشور در حق زنان صورت میگیرد جفا در حق زنان برده بار و با شهامت افغان نبوده و نیست.؟
– آیا تشکیل جبحه متحد ملی که من آنرا در وقتش جبحه نا مقدس ملی نامیده بودم و بعدآ در ولسی جرگه نام نهاد برای عفوه عدهء از جنایتکان و ناقضین حفوق بشر داخل و خارج ولسی جرگه بنام مصالحه ملی فیصله صادر نمودند در حق یتیمان – بیوه زنان- معیوبان- معلولین – مادرانکه فرزندان – فرزندانکه مادران -خواهرانکه برادران- برادرانکه خواهران- پسرانکه پدران – پدرانکه پسران خود را در کشتارهای ظالمانه و غیر مسئولانه از دست داده اند و خانه های شان به خاک و خون کشانده شده و یا از خانه هایشان رانده آواره و دربدر گردیده اند جفا نبود.؟
– آیا اجازه دادن به مافیائی مواد مخدره و تشویق کشت – پراسس و قاچاق تریاک و چرس در افغانستان جفا در حق ملت مسلمان افغاننبوده و نیست.؟
– آیا معتاد نمودن بیش از یک ملیون مرد – زن و طفل مظلوم و بیچاره افغان به استفاده از مواد مخدره جفا در حق ملت افغان نبوده و نیست.؟
– آیا محروم نمودن افغانان دانشمند – با تجربه کاری و با تقوا از سهمگیری فعال در امور مملکتی جفا درحق سرمایه های ملی افغان نبوده و نیست.؟
-آیا انتخابات دور دوم ریاست جمهوری با تقلبات انکار ناپزیر و مقرر نمودن مجدد آقای حامد کرزی بحیث رئیس جمهور و روی ستج آمدن آقای حامد کرزی با آقای جانکری – وزیران خارجه فرانسه – انگلستان – المان و نماینده خاص سر منشی ملل متحد توهین و جفا در حق ملت افغان نبود.؟
– سرا زیر شدن بلیونها دالر بنام کمکهای جهانی به افغانستان و ریختن آن بجیبهای کیسه بران داخلی و خارجی جفا در حق ملت غریب و فقیر افغان نبوده و نیست.؟
– آیا چور نمودن زمینهای شیر پور که بعدآ بنام شیر چور نامیده شد با دیگر ملکیتهایشخصی ودولتیکه توسط زورمندان و زرداران جنایتکار غصب گردید جفا در حق بیدفاعیان افغان نبود.؟
– آیا بمباردمانها- کشتار ها و خانه خرابیها توسط قوتهای نظامی خارجی در افغانستان مخصوصآ مناطق پشتون نشین جفا درحق پشتونها و بصورت کل افغانها نبوده و نیست.؟
– آیا صدها بلیون دالر امریکائی و پوند انگلیسی صرف قوای نظامی و ساختمان پایگاه های نظامیشان در افغانستان درعوض ایجاد زیربنا های اقتصادی – نظامی- اجتماعی برای ملت افغانستان که بیش از شصت فیصد آن در سطح پائین از فقر زندگی میکنند در حق ملت فقیر و بیچاره که از بی خانگی – گرسنگی – مریضی – بی تعلیمی- گرمی – سردی- آوارگی- دربدری و بیکاری به آرزوی یک لقمه نان – یک جرعه آب صحی – یک دانه اسپرین- یک کلبه گلی و یک پارچه لباس کهنه امریکائی سرجاده ها می میرند جفا در حق ملت افغان نیست.؟
– آیا کشتارهای غیر انسانی و غیر اسلامی که توسط حملات انتحاری و بمبگذاریهای تروریستها ی خارجی – طالبان – احزاب اسلامی و حقانی صورت میگیرد جفا در حق ملت بید فاع افغان نبوده و نیست.؟
– آیا فیصله کانگرس امریکا که باید ترکیه با مرتکب شدن نقض حقوبشر سال (1915م) در مقابل ارمنیها غرامات جنگی را بپردازند و چشم پوشی از جنایات جنگی و نقض حقوق بشر که در افغانستان در سی ویک سال اخیر صورت گرفته و دوام داردجفا در حق ملت افغان نیست.؟
-آیا خلع سلاح نکردن جنگسالاران جنایتکار چون دوستم- فهیم- ربانی- سیاف- عطاء نور-عبدالله عبدالله- خلیلی- محقق- قانونی و دیگر قومندانان زردار و زور دار جفا در حق ملت نا توان افغان نیست.؟
– آیا نه آوردن یک کابینه غیر مصلحتی که به اساس معیار و محک علم – دانش – صداقت – پاکی –وطندوستی – تجربه کاری – تقوا و دیدی وسیع از افغانستان و جهانباشد جفا در حق ملت ترقی خواه و صلحجوه افغان نیست.؟
-آیا مداخلات بیشرمانه و غیر اسلامی و غیر انسانی همسایگان در امور افغانستان جفاء در حق ملت افغان که به جز از دوستی و برادری متقابل دیگر چیزی آرزوندارد نبوده و نیست.؟
-آیا رویه غیر انسانی و غیراسلامی که با مهاجرین افغان در پاکستان و ایران صورت میگیرد و پاکستان حق زندانی نمودن طالبان افغان را برای خود و ایران حق اعدام 45افغان را برای خود میدهد جفا در حق ملت افغان نیست.؟
– آیا اظهارات تقلبی – فریبکارانه – مصلحتی و نمایشی آقای حامد کرزی بحیث یک دستنشانده بروز اول اپریل و سپس در قندهار قبل از به اصطلاح جرگه صلح مصلحتی جفائی دیگری در حق ملت بلاکشیده و درد دیده نبوده ونیست.؟
-آیا موضعگیری و واکنش تصنعی قدرتهای غربی در مقابل بیانات آقای حامد کرزی جفائی دیگری در حق ملت خوشباور افغان نبوده و نیست.؟
– آیا صلب نمودن حق افغانان روشنفکر – دانشمند- پاک و صدیق که در کشورهای استرلیا – اوروپا- امریکا- کانادا و هند بنابر جبر زمان مقیم اند و شب و روز دلهای شان برای مادروطن و هموطنانشان میتپد از تصمیمگیری و سهمگیریدر مورد سر نوشت مادروطن خودشان محروم اند جفا بزرگ در حق ملت افغان نبوده و نیست.؟
بلی گفتنی ها زیاد است آنچه از جفا ها گفتم قطرهء از بحر بود من میتوانم کتابها در باره جفا های نوکران خودکش بیگانه پرست افغان خود ما که کفشهای شرق و غرب را پاک میکردند – همسایگان- کشورهای عربی – امریکا – انگلستان –فرانسه- اتحاد جماهیر شوروی وقت و فدراسیون روسیه امروزی- جین – ترکیه – هند حتی سازمان ملل متحد بنویسم آما چه کنم که پیچیدن بر درد های مادروطن و جفا های که در حق آن صورت گرفته قلب شکسته و مریضم که بیش از پنجاه فیصد آن کار نمیکند برداشت بیان بیشتر از این را ندارد لهذا فعلآ در همینجاه ختم میکنم و میگویم که. یار زنده و صحبت باقی.
در اخیر دعای من اینست که خداوند یگانه و بی نیاز به ملت با شهامت اما نهایت مضمحل افغان قدرت و توانائی بدهد که بحیث یک کشور آزاد و مستقل خود سرنوشت خود و آینده مادروطن خود را تعئین و ملت مظلوم افغان را که جفا های بیشمار یکی پی دیگری در حقش صورت گرفته در روشنی علم و معرفت بطرف سربلندیها و افتخارات زیاد سوق دهد.
سی ویک سال قبل با ریختن خون سردار محمد داود خان شهید و تمام اعضاهء فامیلش توسط نوکران اغیار جفا در حق ملت مظلوم و ستمدیده افغانستان آغاز و الی امروز به نیرنگها و دسائیس مختلف توسط عدهء از نوکران فروخته شده که منافع شخصی را نسبت به منافع ملی بلندتر میدانند با تبانی بادران خارجی نزدیک و دور خود خواسته اند که با افروختن جنگ دوامدار بنامهای محتلف ملت مظلوم و بیچاره را بکلی مضمحل و غرور ملی شانرا درهم شکسته و آنچه آرزویشان در افغانستان و منطقه باشد به پیش ببرند یعنی.