شاید انسان مؤمن گاهی بر اثر غفلت، چه در امور دین و چه در امور دنیا، دچار نقصان بشود، ولی هرگز دوباره گرفتار همان نقصان نخواهد شد.
البته این در مورد انسان مؤمنی است که واقعاً پایبند به دستورات خدا بوده، زندگی اخروی را نصب العین خویش قرار داده باشد، نه این‌که فقط نامش مسلمان باشد و با نادیده گرفتن دستورات خدا، ناسنجیده دست به هر اقدامی بزند، آن‌گاه ممکن است از یک سوراخ چندین بار گزیده شود.
حدیث دوم:
۲- الله تعالی نماز بدون طهارت و صدقه‌کردن از مال دزدی را نمی‌پذیرد. [صحیح مسلم].
شرح حدیث مبارکه:
هر عبادتی دارای شرایطی است که اگر مطابق آن شرایط انجام گیرد، مقبول و در غیر آن صورت، مردود و باطل است.
برای صحت نماز نیز شرط است که شخص از جنابت و بی‌وضو بودن پاک بوده، لباس‌ها و زمینی که در آن نماز می‌خواند نیز پاک و تمیز باشد.
همچنین کسی که صدقه‌ای در راه الله سبحانه و تعالی می دهد باید از دسترنج خود و از کسب حلال باشد.
برخی، از راه‌های حرام و نامشروع، مال بدست می‌آورند و از آن در راه الله تعالی انفاق می‌کنند، باید گفت که چنین صدقه و انفاقی، نزد الله سبحانه و تعالی پذیرفته نیست؛ زیرا خالق یکتا و مهربات پاک و پاکیزه است و فقط مال پاک را می‌پذیرد.
عده‌ای از راه فروش مواد مخدر و با ریختن خون و از بین بردن آبرو و ناموس مردم، به سرمایه‌های هنگفتی دست می‌یابند، آن‌گاه اقدام به ساخت مسجد، رفتن به سفر حج و عمره و صدقه دادن می‌کنند، باید گفت که هیچ‌گونه اجر و پاداشی برای این افراد وجود ندارد و در مقابل این معاملات ناجایز، بازخواست خواهند شد.
حدیث سوم:
۳- نماز به هنگام حاضر شدن غذا و همچنین وقتی که انسان تحت فشار بول و غائط قرار دارد، درست نیست. [صحیح مسلم].
شرح حدیث مبارکه:
انسان در نماز با خالق یکتا و مهربانش ملاقات می‌نماید و مستقیماً با وی به گفتگو می‌نشیند، از این‌رو نماز در میان سایر عبادت ها جایگاه ویژه‌ای دارد و پس از توحید دومین رکن مهم اسلام است.
رسول کریم صلی الله و علیه وسلم نماز را مرز میان کفر و اسلام معرفی کرده است.
انسان باید هنگام نماز، خود را از سایر وابستگی‌ها برهاند و با یک‌سویی کامل رو به او تعالی آورد؛
پس اگر به وقت نماز، غذا حاضر بود، نخست باید غذا میل کرده، سپس به نماز بایستد، تا با خاطری آرام و مطمئن نماز را به جای آورد.
همچنین نباید انسان در حالی‌که از ناحیه ی وضو تحت فشار قرار دارد برای نماز بایستد، زیرا در چنین حالی، خشوع و آرامش مطلوب را از دست می‌دهد؛
پس بهتر است که شخص قبل از فرا رسیدن وقت نماز، خود را آماده سازد، غذا بخورد، تجدید وضو نماید، آن‌گاه با خاطری آسوده به ملاقات پروردگار خویش برود.
عزیزانِ گرانقدر:
لطفاً این وصایای گرانبهای حضرت رسول کریم صلی الله وعلیه وسلم را بخوانید، بدانید، عمل کنید و بدیگران رسانید تا ان شأ الله اجر دنیوی واخروی نصیب تان گردد.
