عید مسافر
باز عیــد آمد مسافـر نقــل و سیمیان تو کو؟
گـوشت قــــربانی کجا وقنــد بغــلان تو کو؟
وه چه خاموشست فضای خانه ی توهموطن
محفــــل شادی کجـا و خیـل مهمــان تو کو؟
میروی کارووظیفه این چه عیدست جان من
رخصتی و تعـــطیـــلی عیــد قـربـان تو کو؟
با لبــاس کــار بیرون میروی در روز عیـد
کرتـه و ایـزار نـَـو کـو، عطر ریحان تو کو؟
نی کسی آید به دیــــدارت نه جــایی میروی
عیــــد گشتـک رفتـــن بــالا و پـایـان تو کو؟
هـر کسی بیگـــانه بینی با خــود با عیـد خود
چهــره هــای آشنــا و شــاد و خنــدان تو کو؟
میزدی بوسه به دست وروی خویش ودوستان
آن همه بغـــل کشی و بــــوسه بــاران تـو کو؟
آه، کجـا شــد دوستــان و جمـله یـاران قــدیــم
چـــار والی و فــلاش و چــال مـیــدان تو کو؟
بــا همــه اینــها مبــارک گــویمت عیــد تــرا
ورنه میگــویی رواج و رســمِ پرسان تو کو
محمد عارف "یوسفی"
بیست و هفتم نوامبر ۲۰۰۹
۲۷-۱۱-۲۰۰۹