التـــجا ء به درگاه حضرت ربّ ( َجّـلة عَظَمتهُ)
محمدعزیز ( عزیزی) سوم رمضان المبارک 1431سال
ای تو کریم ورَبّ ِ من ، بر کرم و عطای تو !
کـَی بتوان زبان وتن، پـــوره کنـــــــد ثنای تو ؟
ای تو شاهنشۀ زمــان ، دل به غم ِ تو در امان !
سر بدهم به صدق وجان، در قـــدم رضای تو
مشتریان به مال وجـــان، سـربنهنـــد در آستان
بــِه نبُــوَد درین میان ،به عهــد و هم وفــای تو
ای توغفور ِ دادگر، نیست مــــــرا در ِ دگــر!
چشم مرا ست این نظر ، بردر ِ این سرای تو
گرتو به رانـی بنده را، لب نگشـــاید خنـــده را
«جورمکن که بنده را، نیست کسی به جای تو»(1 )
انجمـن خلد برین ، کو بتراز کون ومکــــین
هست زمــــان بهترین ، در دم ِ آن لقـــای تو
ای تو ز جان « عزیز» تر ، در قدم تو مــــال وســــر !
کـــــاش هزار تنی دگـــــر ، تــــا بــــدهــــم بــرای تـــو
پایـــــان
————————————————————
یاد داشت : (1 ) – بر گرفته از غزل مولا جلال الدین محمد بلخی
محمد عزیز ( عزیزی) – لنـــدن
روزجمعه سوم رمضان المبارک سال 1431 هجری قمری
وقت سحری ساعت 02:10 (لنـــــدن)
برابر : 22 ماه اسد سال1389 هجری شمسی
مطابق به 13 آگوست سال 2010
hmaazizi@yahoo.co.uk