آیا زمان مداخله شورای امنیت سازمان ملل متحد در قبال موضوع گیرهای مداخله گرایانه پاکستان در قبال افغانستان نرسیده است.؟ — سيدحميد حميدی

 

 

آیا زمان مداخله شورای امنیت سازمان ملل متحد در قبال موضوع گیرهای مداخله گرایانه پاکستان در قبال افغانستان نرسیده است.؟

 

          سر سخن را از مقدمه منشور سازمان ملل متحد آغاز میکنیم  که چنین مشعر است . بخاطر محفوظ داشتن نسلهای آینده از بلای جنگ که دو بار در مدت یک عمر انسانی افراد بشر را دچار مصایب غیر قابل بیان نموده و با اعلام مجدد ایمان خود به حقوق اساسی بشر و به حیثیت و ارزش شخصیت انسانی و به تساوی حقوق مرد و زن و همچنین بین ملت ها اعم از کوچک و بزرگ و ایجاد شرایط لازم برای حفظ عدالت و احترام الزامات ناشی از عهد نامه ها  و سایر منابع حقوق بین المللی و کمک به ترقی اجتماعی و شرایط زندگی بهتر با آرای بیشتر و برای نیل به این هدف به رفق و مدارا کردن و زیسستن در حال صلح با یکدیگر با یک روحیه حسن همجواری و به متحد ساختن قوای خود برای نگاهداری صلح و امنیت بین المللی و به قبول اصول و ایجاد روشهای که عدم استفاده از نیروهای مسلح را جز در راه منافع مشترک تضمین ننماید و به توسل به وسایل و مجارای بین المللی برای پیشبرد ترقی اقتصادی و اجتماعی ، تمام ملل مصمم شده ایم که برای تحقق این مقاصد تشریک مساعی نمایم .

و در نتیجه دولت های متبوع ، توسط نمایندگان خود که در شهر سانفرانسیسکو گرد آمده اند و اختیارات تامه آنان ابراز و صحبت و اعتبار آن محرز شناخته شده است و به این منشور ملل متحد موافقت حاصل نموده اند و بدینوسیله یک سازمان بین المللی که موسوم به ملل متحد خواهد بود تأسیس می نمایند . اینکه منشور ملل متحد با چنین مقدمه آغاز گردیده نویدی است برای کشور های چون افغانستان که هنوز هم مورد تجاوز قرار می گیرد .

پاکستان کشور همسایه جنوبی افغانستان که سابقه نه چندان طولانی دارد همواره در امور داخلی افغانستان و افزایش جنگ و ویرانی های  کشور ما دست داشته که این مسله برای تمام جوامع بین المللی  و ملت ها آشکار گردیده است . ولی موضوع نگران کنند که ما را امروز در مقابل خود قرار داده است توافق حکومت تازه تشکیل پاکستان با شورشیان طالب و گروه دهشت افگن القاعده است که عملاً این دوگروه در افغانستان با دولت مردمی و منتخب مردم افغانستان در جنگ قرار دارد و علیه دولت جمهوری اسلامی افغانستان اعلام جهاد کرده و همه روزه در نقاط مختلف کشور ما دست به انجام حملات انتحاری ، به آتش کشیدن مکاتب ، ترور شخصیت های دینی ، جهادی ، قومی زده مشروعیت نظام و حاکمیت ملی ما را نزد جامعه جهانی زیر سوال میبرند . در چنین وضعیت توافق حکومت پاکستان با این گروه ها چی بوده میتواند. ؟ مسلماً  پیشه نمودند این گونه سیاست ها از جانب کشور پاکستان مداخله و تجاوز مستقیم علیه خاک و حاکمیت داخلی و خارجی افغانستان بوده و می باشد ، چون مشروعیت بخشیدن به این گروه ها و شامل ساختن آنها در حکومت و اعلان جهاد این گروه ها  علیه دولت افغاستان خود دلایل واضح و روشنی بر گفتار  ماست .

اینجاست که  مسله دو دولت ( افغانستان و پاکستان ) رنگ دیگر گرفته که مداخله جدی جوامع بین المللی را درین مقطع زمانی میخواهد که ما نا گزیر این قضیه را در باب مداخله منشور ملل متحد ارزیابی نمایم .

بند اول ماده اول منشور ملل متحد : حفظ صلح و امنیت بین المللی و بدین منظور به عمل آوردن اقدامات دسته جمعی موثر برای جلوگیری و برطرف کردن تهدیدات علیه صلح و متوقف ساختن هر گونه عمل تجاوز یا سایر کارهای ناقض صلح ، فراهم آوردن موجبات تعدیل وحل وفضل اختلافات بین المللی یا وضعیت هایی که ممکن منجر به نقض صلح گردد با شیوه های مسالمت آمیز و بر طبق اصول عدالت و حقوق بین المللی .

و ماده 33 در باب حل وفضل مسالمت آمیز اختلافات چنین صراحت دارد : طرفین هر اختلاف که ادامه آن متحمل است حفظ صلح و امنیت بین المللی را به خطر اندازد ، باید قبل از هر چیز از طریق مزاکره ، میانجگری ، سازش ، داوری ، رسیده گی قضایی و توسل به موسسات یا ترتیبات منطقه ای یا سایر وسایل مسالمت آمیز بنابه انتخاب خود راه حل آن را جستجو نمایند .

بند دوم ماده 33  : شورای امنیت در صورت اقتضا از طرفین اختلافات خواهد خواست که اختلافات خود را با شیوه های مزبور حل و فضل نمایند .

با نتیجه گیری از موضوع گیری های اخیر حکومت نو پای پاکستان و مشروعیت دادن به گروه های تروریستی که نه تنها صلح در افغانستان را مختل میسازند بلکه امروز این گروه ها در سطح جهان باعث نابودی صدها هزار انسان شده و همیش در جستجوی نابودی کتله از افراد بشر هستند بنام های مختلف و توافق با این گروه ها مسلماً مداخله سریع دولت پاکستان  در قبال افغانستان پنداشته میشود و مواد ذکر شده منشور سازمان ملل متحد اکنون شورای امنیت سازمان ملل متحد باید داخل اقدام شده پاکستان را که در پای این منشور امضا نموده و خود را ملزم به رعایت آن دانسته عمل نموده و جلو هر چه بیشر مداخله پاکستان را در نا امن ساختن صلح در افغانستان بگیرد . که  با موجودیت نیروهای حافظ صلح در افغانستان که از آن جمله نیروهای کشور های عضو دایمی شورای امنیت نیز شامل هستند این برخورد را سهل تر میسازد .  

با احترام

سید حمید " حمیدی "

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *