قوۀ جاذبه وحرکات محوری :
خداوند بزرگ درقرآن کريم چنين ميفرمايد: " پس قسم ميخورم به ستاره گان بازگردنده (سياره ها)، سيرنمايندۀ غايب شونده ". سورۀ (81 ) التکوير، آيات 15-16.
درآيۀ 15 سورۀ التکوير، کلمۀ " الخنس " معنی محجوب شدن، ودوباره برگشت کردن را دربردارد. کلمۀ " الکنس " درآيۀ 16 همين سوره جمع کلمۀ " کنس " بوده که اشاره به سير معينی ميکند و شرح آن درزبان عربی : داخل شدن موجودی متحرک به آشيانه ويا خانه أش وپنهان شدن در انجا ميباشد. همچنان کلمۀ " الجوار" درآيۀ 16 اين سوره ، جمع کلمۀ " الجاريه " بوده که معنی آن حرکت کننده ميباشد.
خيلی زياد ممکن است که هدف اين آيـات اشارۀ به قوۀ جاذبۀ سياره ها وحرکات آنها بدور محورهای شان باشد . (خداوند بهتر ميداند).
کلماتيکه درآيات فوق ذکرشده اند بطور دقيق حرکات محوریء را بيان نموده است که سبب آنها وجود قوۀ جاذبه ميباشد. چنانچه ميبينيم کلمۀ " الخنس " و "الجوار" به حرکات سياره ها که به دور محور خود وبه دور آفتاب که مرکز نظام شمسی ما است ، اشاره دارد، و نيز اين کلمات تأکيد برحرکت محوری که درنتيجۀ مخالفت وضديت قوۀ گريزنده از مرکزدرمقابل قوۀ جاذبه وکشنده بمرکز به ميان ميآيد، مينمايند.
درحاليکه امکان تثبیت و کشف قوۀ کشنده وگريزنده ( دفع و جذب ) از مرکز درکاينات بأساس پژوهش های علمی جديد ممکن بود، که اين کشف بزرگ نيزبا استفاده ازفورمول های ريا ضيکی شخص ( اسحاق نيوتن ) مربوط به قرن های 17 و18 ميلادی ، که وی درين دوره زندگی ميکرد بعداً کشف گرديد. اما جای شک باقی نميماند که ذکر واستفاده ازچنين کلمات درقرآن کريم نمايانگرحقايق بزرگ ومهم ساينسی ميباشد. (خداوند بهتر ميداند).
مصدر: سايت انگليسی زبان هارون يحيی
ترجمه وتلخيص:سليمان شاه صوفی زاده