پيام ما
بنام خداوند، ذاتی که انسان را آفرید از یک مرد و زن و هیچ فرقی را میان ایشان به اساس رنگ و نژاد، سمت و زبان ، قوم وقبیله جائز ندانست مگر در بسر رسانیدن کار های نیک، که همین تلاش در انجام کار نیکو وسیله میشود برای برتریت و افزونی فرد. هر فردی که باشد، و از هر جا و تبار یا قوم و قبیله که سر بلند کرده باشد.
از چند سالی است که فضای جدیدی در عالم ارتباطات جمعی در دنیا گشوده شده است که با استفاده از سهولت های موجود، عده یی زیادی از هموطنان ما هم تجربه سفر درین فضای باز و غیر محدد را کردند . هرکسی در گوشه يی قرار گرفت و از همانجا برای خود خانه و سنگری درست کرد برای نشر آنچه در بغل داشت.
در جوامع بشری دور از تصور است که بگوییم همه باید همفکر باشند، همه خیر اندیش باشند همه نیک سیر باشند ! اصلا این کلمات و مفاهیم در ذات خود نزد هرکسی تعبیری جدا و تصویری سوا یی دارد. هرفردی از عملش، از محصول اندیشه اش، بنام نیک یاد میکند، آنرا خوب میداند ولو که دیگران توجیه دیگری ازاین تولیدات ذهنی اش را داشته باشند.
اختلاف در نظر و فکر و حتی هدف چیزی است متصور منطقی و پذیرفته شده . اما نحوه برخورد با این اختلافات و نا همگونی و طرز دید ها، چیزی است که باید به ان اهمیت داد.
آیا کسی حق دارد تا با هر غیر خودی و هر دیگر اندیش با هر وسیله روا و نا روایی که نزدش است برخورد کند ؟. آیا انسان در برابر دیگران بحد و حصری که ویرا مانع از دریدن و گشودن ان میشود قائل است؟.
چه چیزی نزد انسان اولویت باید داشته باشد؟ منافع جمعی وحقایق و یا خواستها و آرمانهای خودی و گروهی و …!.
در این فضای اطلاعاتی باز که هموطنان ما هم از آن استفاده مینمایند. با تأسف میبینیم که عده یی هم که امید است زیاد نباشند و نشوند ، حرکت های ناسالم و نا جایزی ( از نظر گردانندگان سایت صدای افغان) دارند. شاید نا آگاهانه مردم را بسراشیبی بد بختی میکشانند و یا هم آگانه ” در بازار، شمشیر لخت بدست زنگی مست میدهند”، و این مصیبتی است که باید برایش اشک حسرت و افسوس ریخت .
درین راستا عده یی از هموطنان با وجود بعد مسافه مکانی شان چون در فاصله های نزدیک بهم فکری زیست میکنند خواهان این شدند تا با همه ناداشته و کم داشته خود چون عجوزه یی که با کلوله سردوزی در جمع خریداران یوسف دلبر قرار گرفت، خودرا در میان این جمع قلم زن و نظر پرداز قرار دهند تا باشد به انچه باور دارند وفایی کرده باشند و شاید هم بتوان در کنار دیگر نوش داروهایی که درین بازار عرضه میشود مرهمکی باشند بر قسمت هایی از زخم های ذهنی و فکری که ما در وطن و میان هموطنان خویش داریم . و چه بسا که بعضی از این بظاهرنوش داروها، زهری جان برکنی بوده است برمردم ما.
و …
و ما هم بساط خویش را با این نشانه ها پهن کردیم که:
ما مخالف هرگونه تعصب هستیم در پهلوی اینکه به اختلاف معتقدیم .
ما مخالف هرنوع اهانت و توهین به دیگراندیشان هستیم.
ما به جر و بحث و کنکاش های ناهمگون باور مندیم اما مشروط به قواعد و شروط علمی و اخلاقی آن.
ما خواهان وحدت ملی و وطنی محدوده یی که امروز بنام افغانستان نامیده میشود هستیم . هرنوع تفرقه و تمییز را با شدت تمام میکوبیم، همچنانچه انانی را که به بهانه های گوناگون سبب اختلافات ناپاک میان مردم ما میشوند.
ما مدعی نیستیم که هرچه ما میندیشیم حتما همه صواب و بر حق است. بهمه این حق را میدهیم تا در جایی که فکر میکنند ما بخطا رفتیم ما را گوشزد کنند، برما نقد گیرند، نظر و اندیشه مارا رد کنند و صورت درست و بدیل صحیحی را که دارند در میان گذارند.
دروازه سایت بروی همه باز است. نظر یات و دید گاه های دیگران را که با روش اعلان شده در تضاد نباشد با امتنان میپذیرد.
به امید اینکه بتوان انچه را دعوی داریم تا حد توان پیاده کنیم، و در زمره یی جو فروشان گندم نما قرار نگیریم.
” صدای افغان “