انتخابات و اهمیت آن از نظر اسلام
خلیل بخشی
قوله تعالی: ( ان الله لایغیر ما بقوم حتی یغیر ما به انفسهم )
ترجمه: ( خداوند سر نوشت قومی را تغیر نمی دهد تا اینکه ( ایشان) در نفس ها، ( نیت) خود تغیر نیآورد) خداوند جلت عظمته شرط تغییر آوردن در سرنوشت ملت ها را بسوی خیرو یا شر در تغییر آوردن دیانت و تصمیم گیری شان که اساس حرکت و عمل را تشکیل میدهد رهنمونی فرموده، بناً بر ماست که منحیث ملت مسلمان از این دستور الهی بطور مثبت استفاده نموده تا باشد که سبب سعادت دنیوی و اخروی ما و نسل های بعدی مان گردد زیرا هر تصمیم گیری عاقلانه امروزی ما نتیجه مثبت و سالم را برای نسل های بعدی به ارمغان می آورد.
یکی از عمده ترین تصمیم گیری های سرنوشت ساز ملی در همه جوامع بشری انتخابات و رای دهی جهت تعین زعامت ملی بخاطر خدمت گذاری صادقانه به اتباع کشور می باشد، حالا که خوشبختانه ما در آستانه انتخابات ریاست جمهوری قرار داریم و با اشتراک در این پروسه خیر می توانیم بدست خود سرنوشت پنچ سال آینده خود را رقم زنیم در حالیکه این چانس برای ملت افغانستان صرف برای دومین بار در حیات سیاسی کشور برای ملت مظلوم و زجر کشیده ما میسر گردیده و قبل از آن چنین چیزی به این وضاحت دیده نشده و اگر واقعیت هم دیده شده باشد تشریفاتی بیش نبوده حال برماست که از این فرصت بدست آمده تاریخی که حاصل سه دهه مبارزات ملت مسلمان افغانستان بوده که با تقدیم نمودن ملیونها شهید، معلول، معیوب، یتیم و ویرانی هست و بود این سرزمین بدست آمده که از این فرصت بدست آمده استفاده درست اعظمی را بدون در نظر گرفتن مصلحت های قومی، لسانی، سمتی، حزبی و مذهبی نمائیم و شخصیتی را جهت خدمت گذاری صادقانه به این ملت مظلوم بجای معامله گری، وطن فروشی، غلامی، سمت گرایی، نژاد پرستی و برتری جویی قومی و لسانی و غیره انتخاب نمائیم که بدبختانه از بی توجهی به این پروسه و انتخاب نادرست و مصلحتی اسلاف ما ملت مظلوم فقیر و بی نوای ما طعم تلخ آنرا با گوشت و پوست خود در سه دهه گذشته و حال لمس کرده اند که نباید بار دیگر به اثر غفلت و انتخاب ناسالم و مصلحتی ما، و بجای وحدت ملی، ترقی و پیشرفت، صلح و امنیت، اخوت و برادری باز هم به جان یکدیگر مثل گذشته با همه فقر و غربت دربدری و اواره گی بخاطر خوشنودی و بهره برداری دشمنان افتاده باشیم و بقول علامه بزرگ عصر ما مولانا محمد عطا الله صاحب فیضانی که فرمود! ( خود ما بنیاد دودمان خود را برکنیم و دیگران چون مرغ جنگان و بودنه بازان بر سروری پر چون ما از تلطف تف کرده و به جنگ تشویق نمایند و بر مجروحین یک مشت تف و بر کشته شده گان تاسف چیزی بیش نخواهید دید، اینست پایان کار قوم هوشیار، ای زاده گان کوهسار هشدار! هشدار! که تاسف نتیجه ندهد در پایان کار ). اینست نصیحت بزرگان دین و طبیبان حاذق درد های لاعلاج معنوی و اجتماعی جامعه که سالها قبل از پشت میله های زندان برای نجات و سعادت ملت ما ارشاد فرموده اند.
ما در حالی بسوی انتخابات می رویم که در همین چند روز قبل در کشور ایالات متحده امریکا پروسه رای دهی جهت انتخابات زعیم ملی شان مردم آن کشور پای صندوق های رای رفتند و در نتیجه برای اولین بار در تاریخ امریکا یک سیاه پوست مسلمان نژاد کینیائی تبار را که دارای اندیشه و پالسی های مناسب برای بهبود آن کشور در سیاست های خارجی و داخلی برای منافع ملی شان است انتخاب نمودند و این در حالیست که از لحاظ تعصبات دینی و نژادی که مسیحیان سفید پوست با مسلمانان و سیاه پوستان قبل از این داشتند هیچگاهی انتخاب چنین شخصی قابل تصور در چنین کشوری نبود و قصر سفید که در طول عمر اش محل فرماندهی سفید پوستان مسیحی بود به یکباره گی تغییر وضعیت داده و از یک سیاه پوست برده و برده تبار در حال پذیرایی میباشد.
بناً با این تحولاتیکه در کشور پیشرفته چون امریکا که دعوای ابر قدرتی جهان را دارد و کشور ما که در همه عرصه ها همکار نزدیک آن است با همه نا ممکن بودن آن رخ می دهد چیزی عجبیبی نیست که در کشور ما که همه اتباع آن مسلمان و دارای تاریخ و مشترکات دینی و فرهنگی هستند و در طی سالیان متمادی با همه اخوت برادری در فضای صلح و همزیستی مسالمت آمیز برادر وار زنده گی کرده اند میتوانند انتخاب درست و معقول زعیم ملی خود را بدون در نظر گرفتن هر گونه تعصبات به معرفی گرفته وجیبه دینی و ایمانی خود را در قبال دین و وطن ادا نمائیم تا باشد در نتیجه سعادت و بهروزی نصیب ما بیاری خداوند یکتاه گردد.
با احترام
خلیل بخشی