انـتـظار تا به چه وقت؟ — برهان اللدین سعیدی »

 

انـتـظار تا به چه وقت؟

 

 

نوشتۀ :  مولانا داکتر محمد سعید « سعید افغانی »

 

تا چند به انتظار این و آن باشیم  !!!   دیـر شد و مدتی مدیدی در حالت انتظار به سر میبریم .

من انتظار آن را ندارم  که برای  شخصی  من  چیزی  داده شود ؛  بلکه انتظار من  برای آرامی و رفاه اجتماع  است .

افسوس !!!

من در زنـدگی  تصور نمیکردم  که چنین  حالت مُخوف  به او ضاع عمومی  مسلط  گردد  و زمینه های نا معقولیت،  وحشت ، نفاق  و تباهی عمومی  را که همه با هم  در آن خواهیم  سوخت ؛  مساعد  و دامنه دار  سازد .

 

نمیدانم به  تنهایی  چه کنم ؟  اگربه تنهایی  اقدام کنم ،  سودی ندارد !!   و از جانب هم  میگویند  که  حرکت انفرادی  مخالف حرکت مترقی میباشد  و با این  طریق  فعلآ به تنهایی  تحت  تاثیر حرکت های  نا مترقی  واقع  میگردم .

 

باید صادقانه  بگویم که : از دوام  این حالت  رنج میکشم ، مریض شدم ، قلب و فکرم پریشان  گردیده  و از هر طرف به ناملایمت ها  مواجه  میباشم !!!

راز دلم  را  بکسی   گفته نمیتوانم !  همه تماس و فعالیت هایم تحت  نظارت و مراقبت شدید قرار دارد ،  شب  و روز  در جمود  و رکود  بسر میبرم  وحتی میترسم که آخر در جمله  گناه کاران به حساب  شوم  و یک عمر حرکت های را که به منفعت  وطن  و سعادت مردم  انجام  داده ام ، به هدر خواهد رفت .

 

دوستان  :   من  بخاطر سعادت  و آرامی  بشریت  با نیت  واراده پاک  سالها رنج   و زحمت  کشیدم ، آرامی  حیات خویش را وقف آرامی  ملت  و مردم  خویش  کردم  و افتخار دارم  که با ظالمین  و تباهکاران  نه ساختم !! با وجود اینکه محرومیتها و مشقت های  گوناگون را  دیدم  و تحمل  کردم .

بیاید حساب کنیم ! 

من برای   خود  و اولادم  با مثل  دیگران  جنت را نه ساخته ام، و نه هم با مثل  دیگران  قصر ها و خزانه ها دارم !! ولی ؛ آنچه  دارم  ایمان ثابت و بی خلل است؛  با این هم ستمکاران  قرن بیست از نیروی  من  و تو استفاده  ناجایز  مینماید ، در حالیکه  مشقت را  من  و تو متحمل  میشویم  و از برکت آن عیش  و نوش را  قدرتمندان  دارند .

 

دوستان :  انتظار تا به چه وقت ؟

هرچند فکر کردم ، امراض  اجتماعی  را  تحت  تحلیل  خویش  قرار  دادم ، چاره  جـز این  نیست که بگویم :

بیاید دست به الاشه نباشید و این سکوت  و خاموشی  را بشکنید! 

بیاید دربین خود  بخاطر مصالح ملی  توأم با حسن تفاهم  و حسن خیر  وحدت عمل را به میان آرید .

بیاید اوضاع  را با دید و فکر  آزاد  و منطقی ؛  مورد  تحلیل و بررسی  همه جانبه قرار دهید .

بیاید بالای عوامل اساسی این وضع  تحمیل شده ،  بحث و مشورت عالمانه نماید .

بیاید چاره اساسی  را برای  امراض  اجتماعی  سراغ نماید .

بیاید به چنان تصمیم  قطعی معقول موافقت  و متوصل  شوید  که هیچ قوت اهریمنی  به آن غالب نه گردد .

 

ای فرزندان  صالح  وطن !  باور داشته  باشید ، اگر با  حسن نیت  وبا اراده  پاک  بخاطر آرامی  و سعاد ت  وطن 

و مردم  متفق  شوید ؛  و با معقولیت اوضاع  جاری را بررسی  و به امراض اجتماعی نخسه های علمی و منطقی  تهیه کنید !!  در آن  صورت  وحدت  و عمل ایمانی  شما ، چاره اساسی  تحول این  وضع خطیر را کرده  میتواند .

و من الله  توفیق

سعید افغانی

کابل ـ افغانستان

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *