قهرمان گمنام
عبدالکریم صافی
پاکستان دشمن سوگند خوردۀ مردم افغانستان بازهم یک مجاهد راستین ویک قهرمانان واقعی مردم افغانستان را به شهادت رساند. مرحوم حاجی عبدالغفور از جمله اولین مجاهدین وطن بود که جهاد را علیه حکومت کمونستی درکنر و نورستان اعلان کرد. مردم شجاع و قهرمان کنر و نورستان این صدا را لبیک گفته به دور آن مرحومی جمع شده وبا دست خالی در مقابل توپ، تانک و طیارۀ حکومت خاین کمونستی و قوای متجاوز و وحشی اتحاد شوروی سابق جهاد مقدس را آغاز نمودند.
مرحوم حاجی عبدالغفور برادر زادۀ نایب سالار عبدالوکیل خان نورستانی بود. نایب سالار عبدالوکیل خان درجنگ سوم افغان و انگلیس مسولیت قوماندانی جبۀ کنر را بدوش داشت. قوماندان عمومی جبهات مشرقی صالح محمد خان بود. زمانی که صالح محمد خان زخمی شدن خویش را بهانه گرفته عقب نشینی نمود و به تمام قطعات تحت امر خویش هدایت داد که از جنگ دست کشیده و به جلال آباد برگردند. نایب سالارعبدالوکیل خان به صفت یک سرباز فدایی و یک عسکر وفادار به وطن و مردم، مردانه به جنگ ادامه داد. نایب سالار عبدالوکیل خان تا زمانی مقاومت کرد و شجاعانه جنگید که انگلیسها بعد ازشکست درپکتیا حاضر به متارکه شدند وسرقوماندان اعلی جهاد اعلیحضرت امان الله خان غازی امر اتش بس را صادر نمود.
بعد از کودتای منحوس ثورسال 1357، حکومت خون آشام و ظالم کمونستی فرزندان نایب سالارعبالوکیل خان هریک جنرال محمد سفر خان، مرحوم محمد کبیرخان نورستانی شاروال کابل، مرحوم محمداسمعیل خان نورستانی وکیل نورستان درولسی جرگه ومرحوم عبدالجمیل مدیرسینمای پارک برادرزادۀ شان را به جرم وطن دوستی وخدمات صادقانه، زندانی کردند .
چند زمانی را که این سه برادر در زندان گذشتاندند، به خواسته های حکومت وطن فروشان سر تسلیم فرو نیاوردند و مرگ را بر حقارت و بندگی ترجیع دادند و اعدام شدند.
مرحوم حاجی عبدالغفور حس آزادی خواهی، وطن دوستی، مردم دوستی و خدمت به مردم را از بزرگان خود به ارث برده بود.
مرحوم حاجی عبدالغفور درجریان جهاد بخاطر بدست آوردن اصلحه و مهمات جنگی عضویت حزب اسلامی را حاصل نمود اما در اجرات کار خویش شیوۀ اسلامی و افغانی داشت و شعارش وطن دوستی بود که در مقابل دشمنان وطن می جنگید.
زمانی که مرحوم احمد شاه مسعود از پاکستان به عزم جهاد بطرف پنجشیر حرکت نمود، در دره زیبای کنر نزد مرحوم حاجی عبدالغفور رفت. حاجی عبالغفور از او به گرمی پذیرایی نموده وپنج میل تفنگ و یک مقدارمرمی ومهمات جنگی برایش داد. چنانچه مرحوم احمد شاه مسعود درکنفرانس مطبوعاتی خویش درشهر پاریس ازین کمک مجاهدین کنر یادآوری نمود.
در طول جهاد با وصف مشکلات وفشار های متواتر، دره کنر و نورستان را بروی مجاهدین دیگراحزاب مسدود نکرد. نه تنها اینکه راهای مجاهدین را مسدود نکرد بلکه ازهرنوع کمک و مهمان نوازی برای مجاهدین سایر ولایات که از دره کنرو نورستان می گذشتند دریغ نمی کرد.
حاجی عبدالغفور به صفت یک جوانمرد واقعی صادقانه درخدمت مردم بود و از خدمت به مردم لذت می برد. یک لقمه نانی که برایش نصیب می شد، آن را با دیگران شریک می کرد و هیچ وقت سبب آزار و ازیت مردم نشد. جهادش به رضای خداوند و وطن بود. آبروی افغانستان و حیثیت جهاد را بالاتر از مسایل شخصی و حزبی می دانست.
پسران و دختران خود و دیگران را به آموختن علم تشویق می کرد. به یقین که یکی از پیروان صادق پیغمبر بزرگوار اسلام بود.
بعد ازسقوط حکومت طالبان، نام مرحوم حاجی عبدالغفور درلست سیاه امریکایی ها شامل ومورد تعقیب قرارکرفت. این یکی ازاشتباهات امریکا در افغانستان محسوب میشود. حکومت افغانستان و قوای امریکا درک خواهد کرد که مرحوم حاجی عبالغفور یک سد مستحکم در مقابل طالبان و پاکستان بود که به همین دلیل پاکستانی ها در وقت نمار صبح هنگام داخل شدن به مسجد او را بشهادت رساندند.
متاسفانه کسانی که ازهرنوع خیانت به وطن ومردم دریغ نکردند و حتی مرتکب جنایت علیه انسانهای بی گناه شدند، مورد شفقت و مهربانی امریکایی ها قرار گرفتند و تا امروز هم مردم از شر خیانت و جنایت شان خلاص نشده است. اما مجاهدین راستین وخدمت گاران صادق مردم و وطن یا شهید شدند و یا مورد تعقیب قرار گرفتند.
از بارگاه خداوند متعال التجاه می نمایم که مرحوم حاجی عبالغفوروهمه مجاهدین راه آزادی را غریق رحمت بی پایان خویش گرداند.
آمین
عبدالکریم صافی
کلیفورنیا – امریکا