رهء دشوار
محمد عارف یوسفی
ایــن رهء دشوار عمـر را عــــــا قبت پیمـود نیست زهـر مرگ زندگی را جمــله خلــــق نــــوشید نیست
لحظــه هــا مــا را چــی آسان میبرد جانب مــرگ هـــر نفس گامیست كــه آرا م سوی نیستی برد نیست
هـــــر تـــــولــد یــــك خبر دارد ز مـرگ دیگــری هــر گل اینجـــا بشگفـد آخــــرش پـــژمــــرد نیست
ای برادر عمر عزیز دار لیك مشو غـافل ز مرگ كاین همـان ابریست كـه آخـر بر سرت باریــد نیست
هـــر چه محكم بسته باشی دل به بنـــد ایـن جهــان رشتـه خـا میست كـه امـروز یــا صبا شاریـــد نیست
مــن نمیگــویــم كـــه تـارك باش ازین دنیــا مگـــر فــــكر عقبـــا نیـز بـــكن كه بیگمــــان رسیــد نیست
میـــوهء شیـــرین دارد سایه اش هــم خوشگـــــوار لیــك خبـر باش این درخت عمــر تـو خشكیــد نیست
تـلـخ وشیـــریـن آب و نـان روزگـارو زنــد گیست تـا به گـردش گـردون هست شام و صبـــا آمــد نیست
ار ز مــــرگ خـــــواهی گریختن كوشش بیجا بود رشتـــــــه نخـــجیر او آخــــــر بـــــه دام آور دنیست
جسم كمــــــزور كـــی توان پیوسته بیــــداری كشد گــــرشبی بیــدار نشینــد شا م بعــــد خــوابیــد نیست
غفلت ازچیست کــه نمی آیی به دیـــــــــدار چمــن شایـد ایـن عمـــر ستمگــــــر تا صبـــا نمـــانــدنیست
وعــــدهء دیــــدار فـــردایت شکـن زود تـــر بیـــا كس نمیــــداند كـــــه شب را تــا سحـــــر پائیــد نست
پس شتـاب ای یــوسفی سستی مکن بــر وصل یار ورنــه دیـر گــردد، تــرا رنــج و عـــذاب آوردنیست
محمد عارف یوسفی
آمستردام
بیست و ششم اکتبر 2008
26-10-2008