استاد احمد جاوید عارفی
در احادیث پیامبر صلی الله علیه وسلم برای شرابخوار وعید داده شده است، جابر رضی الله عنه می‌فرماید:
حضرت پیامبر صلی الله علیه وسلم فرمودند که شرابخوار از «طینة الخبال بنوشاند، گفتند:
یا رسول الله «طینة الخبال» چیست؟
فرمودند:
عرق یا عصارة جهنمیان» مسلم 3 / 1587.
و حضرت ابن عباس رضی الله عنه نیز روایت نموده که:
«شرابخوار چون بمیرد همانند بت‌پرست، خداوند را ملاقات می‌کند»
امروز در کوچه ها و پس کوچه های کابل در دکان ها شراب و نوشابه‌های مست‌کنندهٔ متنوعی را بنام بیر یا آب جو بفروش میرسانند که در ترکیب آن الکهول وجود دارد،
و در زبان عربی و زبان‌های عجمی برآن نام‌های گوناگونی اطلاق می‌شود،
مثلاً (در زبان عربی) نام‌هایی همچون البیره، الجعة، الکحول، العرق، الفودکا، الشمبانیا و غیره برآن اطلاق می‌گردد،
و در این امت گروهی که پیامبر صلی الله علیه وسلم در مورد آنان پیشگویی کرده بودند، ظهور کرده است، ایشان فرمودند:
«مردمانی از امت من تحت عناوین و نام‌های دیگر، شراب می‌نوشند».( رواه الطبرانی 12 / 45، صحیح الجامع: 6525.)
بلی عزیزان، این گروه با تمویه و نیرنگ آن را مشروبات روح‌افزا می‌نامند.
« یُخَادِعُونَ اللّهَ وَالَّذِینَ آمَنُوا وَمَا یَخْدَعُونَ إِلاَّ أَنفُسَهُم وَمَا یَشْعُرُونَ»
«(به گمان خویش) با خدا و مؤنان نیرنگ می‌ورزند، و (در حقیقت) جز خودشان را نمی‌فریبند و درنمی‌یابند».
شریعت اسلامی برای از بین‌بردن فتنهٔ تلاعب و به بازی‌گرفتن احکام، در این زمینه ظابطه‌ٔ عظیم و گویا وضع نموده است،
و آن همان چیزی است که در این فرمودهٔ پیامبر صلی الله علیه وسلم بیان شده است:
«هر نوشیدنی مست‌کننده‌ای شراب است و تمام نوشیدنی‌های مست‌کنند حرام هستند». (مسلم 3 / 1587)
پس «هرچیزی که عقل را بپوشاند و انسان را مست کند، قلیل و کثیر آن حرام است».( ابوداود3681)
و هرچند نام‌های متفاوت داشته باشد، اما مسمی یک است و حکم آن نیز معلوم است.
و این هم موعظه‌ای است از پیامبر صلی الله علیه وسلم برای شرابخواران، ایشان فرمودند:
«هرکس شراب بنوشد و مست گردد تا چهل روز هیچ نمازی از او پذیرفته نمی‌شود، و اگر بمیرد وارد جهنم می‌گردد،
و اگر توبه کند خداوند توبه اش را می‌پذیرد، و اگر دوباره شراب بنوشد و از آن مست گردد تا چهل روز از وی هیچ نمازی پذیرفته نمی‌شود،
و اگر بمیرد وارد جهنم می‌گردد، و اگر توبه کند، خداوند توبه اش را می‌پذیرد و اگر باز هم شراب بنوشد و از آن مست گردد تا چهل روز هیچ نمازی از وی پذیرفته نمی‌شود،
و اگر بمیرد وارد جهنم می‌گردد، و اگر توبه کند خداوند توبه اش را می‌پذیرد و اگر بازهم شراب بنوشد شایسته است که خداوند او را در روز قیامت از «رَدْغَة الخبال» بنوشاند، پرسیدند:
یا رسو الله «ردغة الخبال» چیست؟ فرمودند: عصاره جهنمیان». ابن ماجه، 3377، صحیح الجامع 6313.
اگر حال شرابخواران اینگونه است، پس حال کسانی که چیزهایی بدتر از شراب استعمال می‌کنند و به مواد مخدر اعتیاد دارند، چه خواهد بود؟
حکم مواد مخدره و شراب یکی است،
هر امری که موجب زیان رساندن به سلامتی انسان گردد، مخالف امر خدا و رسولش است که می فرماید:
« وَلاَ تُلْقُواْ بِأَیْدِیکُمْ إِلَی التَّهْلُکَةِ » (بقره 195). یعنی:
خود را به دست خود، به هلاکت نیفگنید.
و می فرماید:
« وَلاَ تَقْتُلُواْ أَنفُسَکُمْ إِنَّ اللّهَ کَانَ بِکُمْ رَحِیمًا » (نساء 29).یعنی:
و خود را نکشید! خداوند نسبت به شما مهربان است.
و پیامبر صلی الله علیه وسلم نیز فرمودند:
«لا ضرر و لا ضرار» (صحیح – روایت ابن ماجة)،
یعنی: نه به خود ضرر برسانید و نه به دیگران.
شراب، قمار و مواد مخدره هر سه هدر دادن مال است، درحالیکه پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرمایند:
«ان الله کره لکم ثلاثا قیل و قال و اضاعة المال وکثرة السوال» ( مسلم). یعنی:
خداوند سه چیز را برای شما ناپسند می داند:
قیل و قال، هدر دادن مال خود، و پرسیدن سوال زیاد.
بنابراین علمای معاصر حکم بر تحریم مواد محدر، و حتی سگرت را داده اند، چون مضر صحت است.
لذا خرید و فروش آن نیز حرام است و مسلمانی که تقوای الهی دارد باید از فروش آن پرهیز نماید هرچند که از فروش آن منافع زیادی بدست آورد چرا که مال دنیا ارزش ندارد که شخص خود را بخاطر آن مورد عقاب و خشم الهی قرار دهد،
شراب،قمار، مواد مخدره و زنا همه پلید و از عمل شیطان اند.
شیطان میخواهد به وسیلهٔ این افعال شریر در میان انسان ها عداوت و کینه ایجاد کند، و افراد را از یاد خدا و از نماز باز میدارد.
پیامبر صلی الله علیه وسلم می فرماید:
«کل مسکر خمر و کل خمر حرام» روایت مسلم
یعنی: هر چیز مستی‌آوری شراب است وهر مستی‌آوری حرام است.
پیامبر صلی الله علیه وسلم شراب را در ده وجهه نفرین و لعنت کرده اند و می فرمایند:
«لُعِنَتْ الْخَمْرُ عَلَی عَشْرَةِ أَوْجُهٍ بِعَیْنِهَا وَعَاصِرِهَا وَمُعْتَصِرِهَا وَبَائِعِهَا وَمُبْتَاعِهَا وَحَامِلِهَا وَالْمَحْمُولَةِ إِلَیْهِ وَآکِلِ ثَمَنِهَا وَشَارِبِهَا وَسَاقِیهَا» “صحیح ابن ماجه” (2725).یعنی :
«شراب از ده جهت لعنت شده است :
خود شراب، کسی که شراب را دست می‌کند، کسی که به درخواست او شراب گرفته می‌شود، فروشنده، خریدار، حمل کننده، کسی که شراب برای او حمل می‌شود، خورندهٔ پول آن و خورندهٔ خود آن و ساقی آن».
و شراب ام الخبائث است.
گاهی بر حسب شرایط و آثار مترتب شده، گناهٔ شراب از زنا نیز بیشتر می شود، مثلًا مردی که یک بار زنا کرده و بعد مرتکب آن نمی شود،
اما مردی که همیشه شرب خمر می کند و این امر موجب سوء رفتار و اخلاق او شده و حتی نفقهٔ اهل و عیالش را نمی دهد و بدگوئی و فحش گوئی می کند و با افراد فاسد مجالست می کند،
و آثار ناپسند و فاسد دیگری که به دلیل خماری و مصاحب همیشگی با خمر بوجود می آید، در اینحالت گناهٔ او از گناهٔ کسی که یک بار مرتکب زنا شده و آنرا ترک نموده بیشتر است.
صاوی در حاشیهٔ خود “الشرح الصغیر” (4/500) بر درباره شرب خمر می گوید :
«مفاسد خمر از مفاسد زنا بیشتر است، زیرا چه بسا با شرب خمر در دام زنا و دزدی و قتل هم بیافتد، و برای همین (از پیامبر صلی الله علیه وسلم) وارد شده که شراب ام الخبائث است».
و هرکس مرتکب یکی از کبائر شد بایستی توبه کند و از تکرار آن خودداری نماید و گناهش را مخفی کند و آنرا آشکار ننماید.
ادامـــــــه دارد……
۳ شنبه۱۳ می ۲۰۱۴
https://www.facebook.com/meydanestid