“فحشا” ارمغان دموکراسی غرب در افغانستان
نوشتۀ سیدعلی حسنی ، دانشجوی دوره دکترای دانشگاه تهران
hasani@engmail.ut.ac.ir
برگرفته شده از سايت وزين پيام آفتاب
افغانستان یکی از سنتی ترین کشور های جهان است اما متاسفانه تجارت جنسی در آن رو به افزایش است. خودفروشی در فاحشه خانه های پر از زنان چینی که هم با افغانها و هم با خارجی هایی مشغول در امور امنیتی، مامورین امداد و شرکتهای به اصطلاح کمک رسانی مبادرت به فحشا می کنند به وضوح قابل مشاهده است. فاحشه های افغانی با توجه به دیدگاهها و عقاید متعصب مذهبی رایج در جامعه به صورت زیرزمینی عمل می کنند؛ در جامعه ای که وجود آنها انکار می شود و خود فروشی رسوایی و بی شرمی بزرگی محسوب می شود. در این جامعه انتطار می رود که دختران افغان قبل از ازدواج باکره بمانند.
بنابر قوانین حاکم در افغانستان خودفروشی و فحشا زنا محسوب شده و بین 5 تا 15 سال حبس در پی خواهد داشت. از نظر قوانین اسلامی خودفروشی زنان متاهل حکم سنگسار را به دنبال خواهد داشت.
آسوشيتدپرس» در گزارشي گسترش فساد و فحشا در اخیرا» افغانستان را مورد بررسي قرار داده است. گزارش آسوشيتدپرس با اين عبارات آغاز مي‌شود: «رشته‌اي از چراغ‌ها نام يك بار را در پشت يك زيرزمين با حروف بزرگ به نمايش مي‌گذارد. بهشت(البته با حروف انگليسي).
در اين گزارش، سپس از تعداد زياد فاحشه‌هاي چيني ياد شده است كه در اين مكان در رفت‌وآمد و ارتباط با مردان چاق غربي به زبان شكسته بسته انگليسي هستند.
سپس نويسنده در پشت اين ظاهر، لايه آلوده‌تر فساد و فحشاي آشكار را به عنوان يك شغل بازشكافي مي‌كند.
نويسنده سپس تاييد مي‌كند كه اين روند پس از حضور تعداد زيادي از غربي‌ها در افغانستان بعد از حمله سال 2001 آمريكا به افغانستان شدت گرفته و فاحشه‌هاي چيني گاهي اوقات براي ورود به افغانستان صف‌هاي طويل تشكيل مي‌دادند.
بر اساس اين گزارش، 96 زن چيني كه در سال 2006 از كشور اخراج شدند به سازمان جهاني مهاجرين گفته‌اند: آنها به تصور كار كردن با حقوق ماهي 300 دلار در يك رستوران به افغانستان آمدند ولي بعد از ورود دريافتند نه تنها خبري از حقوق نيست بلكه مجبور شدند به تن فروشي بپردازند.
يك مسئول سازمان جهاني مهاجران گفته است: خيلي از اينها گمان داشتند براي كار به دوبي و امارات مي‌روند ولي ناگهان خود را در كابل ديده‌اند.
ولی زنرال علی شاه پکتیوال يك مقام پليس افغانستان اين مسئله را تكذيب كرده است و گفته آنها به اراده خودشان اينجا مي‌آيند و ما آنها را حين كار دستگير مي‌كنيم.
بنا بر نقل قول ضیاءالحق رئیس مرکز تحقیقات جرائم جنسی وزارت داخله (کشور ) افغانستان پلیس هر هفته 2 تا 3 مورد فحشا را دستگیر می کند. آنها غالبا قربانیان نزدیک به 3 دهه جنگ بی رحمانه و فقر خانمانسوزی هستند که اکثر افغانها را مجبور به زندگی روزمره با کمتر از یک دالر می نماید.
خانم ارسلا اشرف فعال حقوق زنان در افغانستان می گوید که فحش در هر جامعه ای که فقر در آن وجود داشته باشد رایج می شود ولی جامعه افغان از پشت شیشه های دودی و تار به این مساله می نگرد و این مصایب را نادیده می گیرد. وی معتقد است که رسوم و سنن مذهبی گرچه افتخار آمیز است ولی در صورت پرداختن و صحبت کردن در مورد این اعمال حرام، سنت ها شکسته می شود.
در این گزارش فحشای دخترکهای 11 و 13 ساله به چشم می خورد که با این عمل خود نان آور خانواده های پرچمعیت خود هستند، اما نمی دانند کاندوم چیست و از ایدز بی خبرند. در این گزارش به نقل از گزارش دانشگاه Manitoba آورده شده است که حدود 900 فاحشه در کابل وجود دارد.
ب
عضی فاحشه ها از سوی خانواده های خود مجبور به این عمل می شوند. بنابر گزارش Ora ، ة 39 فیصد از زنان فاحشه برای گذران زندگی روزمره از سوی مادران یا شوهران خود وادار به فحشا شده اند. عصمت الله نیک زاد می گوید فاحشه خانه های موقتی در همه جای کابل یافت می شود ولی آنها دائما نقل مکان می کنند. اکثر مشتریان این ها را مردان افغان با سنین بین 16 تا 30 سال شامل می شود.
گفته می شود اخيرا مقامات افغاني مبارزه‌اي را با فساد اخلاقي آغاز كرده و تعدادي از فاحشه‌هاي دستگير شده را در مقابل دوربين‌هاي تلويزيون از كشور اخراج كرده‌اند.اقدامي كه به نظر مي‌رسد تا نيروهاي اشغالگر حضور دارند پاسخ مثبت نخواهد داد.
سوالی که به ذهن خواننده این گزارش متبادر می شود این است که طالبان متعصب و ساخته و پرداخته پاکستان و عریستان و آمریکا و انگلیس که حتی مدارس دخترانه را هم مجبور به تعطیلی می کنند کجایند و در این مورد چه می کنند؟ آیا آنها کارکردی جز ایجاد اختلاف و تفرقه در بین مذاهب اسلامی و بدبین ساختن مردم جهان نسبت به اسلام و کشتار مردم ایجاد ناامنی برای توجیه حضور اشغالگران و فروش تسلیحات آنها داشته اند؟ یا آنکه فعلا مشغول کشت و تجارت مواد مخدر هستند و وقت اندیشیدن به مساله دست چندم را ندارند.
به نظر می رسد مردم افغانستان در یک تقسیم بندی ساده دو دسته شده اند . یک گروه زراندوز و عبید دنیا که فقط به دنبال دنیاداری خود هستند وشاید راضی به این موارد و گروه دیگر که اکثریت هم با آنها است آنقدر گرفتار فقر وبیکاری هستند که فقط به فکر نان شب و جمع کردن گلیم خود از آب هستند. و این ارمغان دمکراسی غربی است که سیاست پیاده شده آنها سرقت غیرت جوانان کشورهای اسلامی و آلوده کردن آنها به فساد و مواد سکر آوربوده و هست.
ساده اندیشی است اگر بگوییم آمریکا و انگلیس برای دموکراسی به افغانستان رفته اند. نه خیر. در آمریکا حزب جمهوری خواه در راس قدرت است و محل درآمد این حزب، فروش سلاح است. مشروعیت این حزب در آمریکا بعد از 11 سپتامبر، جنگ با تروریسم است. بنابراین می توان طوری دیگری هم نگاه کرد: همه این کارها برای آن است که حزب جمهوریخواه همچنان در قدرت باقی بماند.
اینکه بگوبیم بهداشت هم جزو حقوق بشر است، انحراف از بحث اصلی نیست. آمریکا ادعا می کند که برای حقوق بشر می جنگد. چرا در کنار آنهمه بمباران، امکانات بهداشتی در افغانستان مهیا نمی کند؟ اینکه بپرسبم خرج آموکسی سیلین از موشک بیشتر است یا نه، به خاطر این است که بگویم آمریکا چندان هم دلش برای مردم افغانستان نمی سوزد. اگر می سوخت به چندین نفر وعده کارت سبز می داد که بیایند و در افغانستان خدمات بهداشتی بدهند. واکسیناسیون بکنند. کودکان افغان بر اثر اسهال می میرند وای به حالشان اگر وبا و آبله و … بیاید. و خیلی از زنان و کودکان و به طور کلی مردم افغانستان هنوز هم روی مین می روند و حداقل پای خود و شاید جان خود را از دست می دهند!؟ الان که فرصت مناسبی است برای مین روبی. چرا اقدام نمی کنند؟
فقر ، فساد و فحشا ، اعتیاد، خشونت ، ویرانی و اندوه و… ارمغان دمکراسی و تهاجم نظامی و فرهنگی غرب برای جامعه بوده است و اساسا جامعه ما در حال حاضر به شدت بیمار است و جامعه بیمار، دموکراسی نمی خواهد و این واژه ها برایش بی معنی است؛ آن هم دموکراسی به زور پرواز هواپیماهای B52. افغانها در يافته اند كه دموكراسي وحقوق بشر صادراتي امريكايي جامه اي نيست كه به تن عريان و زخم خورده افغانستان تناسب يافته باشد .ملت ما به بیدارگرانی همچون خمینی کبیر(ره) نیازمند است که فریاد بزند ” آی علمای اسلام، اسلام از دست رفت به داد اسلام برسید”
از سوی دیگر بنابر وصیت آن خورشید تابان جهان اسلام که نورانیت او روز به روز مشعشع تر می شود بر جوانان غیور افغان است که همیت نموده و پس از تذکر به مقامات امنیتی در صورت عدم انجام اقدامات اصلاحی ، خود راسا وارد عمل شده و ریشه های فساد را بخشکانند.
ای غنچه خوابیده چو نرگس نگران خیز !
کاشانه ما رفت به تاراج غمان خیز!
از خواب گران خواب گران خواب گران خیز!
در نهایت امید است بودجه های مصوب کنفرانس های خارجی همچون کنفرانس پاریس ، مستقیما برای مردم هزینه گردد تا شاهد پویایی این جامعه باشیم.
تذکر: متن اصلی و کامل گزارش آسوشیتد پرس را می توانید در ستون گزارش صفحه انگلیسی سایت پیام آفتاب بخوانید.