پیش زمینه های ایجاد آرامش در زمان انتخابات ریاست جمهوری
ستار " افغان"
انتخابات به حیث واقعه اثر گذار در سرنوشت کنونی تحت شعاع دو جریان قرار دارد: یکی شیوه سهمگیری کاندیدان و حامیان آنان و دوم و مهمتر از همه برخورد و چگونه گی اشتراک قوای ناتو و همراهان آن در تامین امنیت کشور. نکته دومی از جهتی امروز بسیار مهم است که چهل کشور قرار است با افزایش قوا به میزان صدهزار نفر پیش از انتخابات یعنی در ظرف کمتر از پنجاه روز چنان امنیتی در کشور خصوصاً در حوزه های داغ جنوب آنهم در هلمند پدید آورند تا انتخابات در فضای امن صورت گرفته بتواند.
اما این یک امر طبیعی است که هر جای حتا وقتی بین دو فرد یک خانواده و یا دو دوست نزاکتی به میان میآید، اثر منفی آن تا مدت ها باقی میماند. وقتی در بخش های اعظم این خاک قشون قوی تازه وارد به حرکت میآیند و از زمین و هوا اهداف را نابود می کنند و این اهداف در بین مردم و یا در مجاورت مردم میباشد، آیا میتوان مطمئن بود که شعله های برخاسته از آتش و دود از انفجار بمب های فاسفوریک میتواند در زمان اندک از فضای منطقه جنگ زده و بمب بارد شده دور رود و یا صد ها نفر بی خانمان شوند، آیا میتوان در ظرف کمتر پنجاه روز همه را دوباره به خانه هایشان باز آورد و اثاثه شان را از میان آورها بیرون کشید؟ این که برای 40 روز آنها سوگوار مرده هایشان میباشند سوال دیگری است. مهمتر از همه وقتی توفان جنگ از یک حوزه میگذرد و همه چیز را در شعله میکشد و مسیوزد آیا ممکن است درست در پایان آن هر چه را عادی یافت؟
گویند آنجا که بمب های فاسفوردار می افتد بریا مدت ها آنجا سبزه نمی روید در چنین صورت چگونه میشود تحت چنین شرایطی مردم با خوشی در پای صندوق های رای بروند؟ در حالی که این عملیات ها زیاد تکرار شده و اما نه توام بوده با پیروزی و نه نقطه پایانی به بحران تحمیلی. از هر جهت در ذهنیت عامه حضور قوای خارجی از جمله بریتانیایی ها در هلمند شکل ذوقی و نمایشی را دارد که چند روزی میآیند و میروند و اما مشکل کمافی سابق به جا میماند. مردم سوال میکنند که اینها برای دوام جنگ علیه طالبان میآیند یا تقویه مورال عساکر حاضر شان در جبهه و یا این که بر سر آنها شوق دیدار گلهای رنگارنگ کوکنار جوانه میزند.
وزیرخارجه بریتانیا خود میگوید که اکنون سربازان تازه نفس بریتانیایی در جمله نیروهای 40 کشور، به هلمند میروند و اما عدم پیروزی علیه طالبان را مربوط به تغییر تاکتیک طالبان میداند نه قاطعیت نیروهای حاضر در ولایت. همزمان با وی سرمنشی پیمان ناتو عجز قوای مجهز ناتو را در زمینه جلوگیری از تحرکات طالبان در طول مرزها ابراز میدارد، خصوصاً رخنه گری به قلمرو های آسیای میانه را. این اظهارات او را ذهنیت عامه توام با اثر دوگانه می شمارند یکی این که به ذهن وی امکان گسترش بحران جنوب آسیا به آسیای مرکزی است و دوم این که به این نام زمینه باز شدن پای ناتو را در آن قلمرو ها پیش بین باشد و این صرف خوف آنرا افزایش میدهد که ناتو در پنهان قصد دارد در آنجا نیز صاحب ماموریت شود، مثلی که جریانات پای آنرا از قاره اروپا اینکه در افغانستان باز کرد و از آن مستقیماً جریانات پاکستان و ایران را نیز تحت نظر دارد.
این حرف ها درست در زمانی ابراز میشود که مردم افغانستان میخواهند به صورت مسالمت آمیز شاهد انتخابات خود باشند و زمینه اشتراک مخالفان یا طالبان نیز در این پروسه فراهم گردد و اگر براستی اکنون اقوام این کشور در حل منازعات دعوت شوند، بسیار امکان دارد قبایل ورای سرحد نیز در این پروسه صلح بپیوندند و پیوند دو جانب فشاری شود بر مخالفان تا پیوست به پروسه صلح آمیز را به دوام جنگ آنهم با افزایش قوای خارجی ترجیح دهند.
یک نکته برای مردمان افغانستان و حاشیه سرحد که قربانی مستقیم نزاع های موجوده بوده اند کاملاً روشن شده و آن این که اکنون کارد به استخوان رسیده، هیچکس به اندازه خود آنها برایشان دلسوزتر نیست و هیچ جناحی به اندازه خود آنان نمیتواند غایله موجوده را پایان دهد. لذا زمان آنست که دیگر فرصت را از دست ندهند. دوام نزاع و خونریزی ها فقط خانه خود آنان را ویران و جوانان شان را به قربانی میگیرد. لذا هم به سطح ملی و هم به حیث همسایه گان در به دیوار، اقوام درگیر مشکل در نزاع وجود تلاش شان را متمرکز به این نکته بسازند که خود را از شر جنگ نجات دهند و این کار حتا بدون جنگ در اثر فشار بزرگان، روحانیون و نماینده گان قومی نیز شده میتواند که یقیناً دولت در عقب چنین میلانی استوار ایستاده است.
اگر جنین نکنیم، ناتو به حضور قوای خود میافزاید، تحرکات منطقوی افزایش می یابد، هنوز بهانه سرکوبی و نابودی افراطیان توسط نیروهای بیرونی در صدر آجندای شان قرار دارد. ناتو میخواهد زیاد قوه را به این حوزه سوق دهد زیرا اکنون خوف پیمان وارسا و قدرت جبروتی شوروی سابق در میان نیست. بسیار امکان دارد در این جریان تحرکات موجوده پای فدراتیف روسیه را نیز در میان بکشد برای این که مدت شاید مسکو مجال ندهد تا ناتو از راه جنوب آسیا به قلمروهای تحت سیطره سابق آن در آسیای مرکزی نیت پیش روی را داشته باشد. ما میخواهیم حامیان افغانستان، مردم ما را در امر انتخابات آزاد و شفاف یاری کنند. و سوقیات عظیم در چنین مرحله محیط را برای رو آوری مردم به پای صندوق های آرا دود آلود میسازد. که به هیچ صورت به نفع کشور ما نیست. چرا ناتو و متحدان آن پیش از روزهای انتخابات به آن متوسل میشود.
با احترام
ستار "افغان"