یاری مظلومان ودشمنی با ستمگران

یاری مظلومان ودشمنی با ستمگران

شاعر: الحاج محمد عزیز عزیزی

درد مـنــــدان را به دنیا تا توانـــی یار باش

هرکجا غمدیده ای بینی به آن غمخوار باش

______________________

هیچگاه بر قلب مظلومی مزن سنگِ جفا

مـَرحم ودارو به زخمِ هر دلِ افگار باش

______________________

سوزنی می باش تا خاری زپا بیرون کنی

در رۀ خـلق خدا نه سنگ ومیخ و خار باش

______________________

معرفت حاصل شود،ازمجلسِ صاحبدلان

همـــره ویار ورفـــیق مــردم ابرار بــاش

______________________

تا شوی آگه ز راز محـفلِ روشندلان

همچواهل خانه آنجا محرمِ اسرارباش

______________________

از حــریمِ خلـــوتِ هر ظــــالم و بدکاره ای

الحذر! دوری گُزین ؛از رنگ آن بیزارباش

______________________

« «یک قـــدم راه است ، بیدل از تو تا دامان خاک

«بر سر مژگان چواشک ایستاده ای هشیارباش»!(1)

______________________

این جهـان صحن عمل باشد برای امتـحان

کامـیابی گربخواهی لاجـِرم ، پُر کار باش

______________________

در شبِ دیجور تنهــــائی به یاران ای « عزیز»

همچو شمعی روشنا بخش و پر از انوار باش

پایان

—————

م – ع – عزیزی 

(1) – این مصرع از حضرت بیدل به عاریت گرفته شده است

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *