سـاحل امید — خالد عمر اعظمی

 

سـاحل امید

 

خـالد عـمر (اعظـمی) 01.01.2010

 


 

رشته های سـر نوشت مـا ، گـره خورده به جنـگ

بـــرّه هـا ی آرزوی مــا ،  بـه چــنگـا ل  پـلـنـــگ

 

کـــشور مـا گشـــته میــدان نـبـــرد  د یـــگـــر ا ن

مـلــت مــا شــد ا ســـیر  چَـنــگـل دِ یــو فَـــرنــگ

 

بــستـر خُـمپــاره و بــم گشــته ایـن ميهـــن چـــرا ؟

گــوش مـلــت کَـــر شــده دیگـــر، ز آ وا ز تفــنگ

 

حــلقه زد بـر گــردن مــا ، مــار غفــلت بی گما ن

آ شــنا شــد گــوش مــا بـا نـغـمۀ شَنگ و شَرنگ

 

ســر ز میـنی  را  که گـور دا عیّــــا ن قـدرتســـت

شـهرۀ د نیـا شـده دیگــر به کِشـت چَـرس و َبنگ

 

زیــن حــریصـان زر انـد وز و خــریداران عَـــیش

لـحظـه ای مـا را نبـا شـد ا نـتظــا ر نـا م و ننــگ

 

هــر گُـلـی را بویی و رنـگی بـٌـود  در این و طــن

بـا غـبـانی بـا ید ا یــنـجا ،  دسته سـازد او قشنگ

 

چـارۀ این د ر د  نـا فــرجا م مـا یـان ، همدلـیست

شیـشه را چـون دَرزی باشـد ، کی بُوَد تُون تَرنگ

 

زورق امــید مــا آ خـــر  بـه ســا حـل می ر ســـد

همچویـونس(ع) ، گـر چه باشد طعمـۀ کام نهنگ

 

گــر بپـا خیزیـم و  از خواب گران سَــر  وا کنــیـم

تــیـر زهــر آگــین دشــمن میخورد آخر به سنـگ

 

خـالد عـمر (اعظـمی) 01.01.2010

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *