با استقــــبال ازسرودۀ رفیق «فـر خــاری »
غزلی برای میهنـــم
محمد عزیز ( عزیزی )
2011-03- 24
میهنــم را افتخــــــار ِ خوب دوران در بغـــل
بوده است ، در هــرزمان چون ماه تابان در بغـل
این وطن منزلگۀ اولاد مومن بوده است
با مناعت با شجاعت زورایمان در بغـــل
میهن ِ مـا سر به استعمار ، هر گز خــم نکرد
خفـــته دارد دائـمـا شیــــران غـــران در بغـل
در مصاف دشمنان دین وآزادی و مــلک
دست بر شمیر برُان بوده ، قـــر آن در بغــل
هسـت اولاد وطــــن خـــد متــــگذار مـــادرش
زانکه او پرورد شان ، همچون دل و جان در بغـل
نا خلفهــــا ی که بر میهن خیانت کرده اند
مام میهن را هزار اسناد ایشان در بغـــــل
نوکران ِغیر را ، آزادگــــی معنـــــی نداشت
چونــکه دارند حکم استعمار وفـرمان در بغـــل
کی رود از یاد ایامی کــه مـزدوران روس
می فشردند دشمنان ملک افغان در بغـــل
از خطوط چهره وسیمای مزدوران عیــان
در لباس خلق امــا ، فکر شیطان در بغـــل
تودۀ ملت شناســــد چهــــرۀ زشت نفــــاق
گرچه او دائم کند این ، راز پنهــان در بغــل
آنکه در آغوش خود پرورده بودش شوروی
طرد کرد آخر ، گرفــتش ازبکستــان در بغــــل
این وطـــن ماننــد مادر باشد اوبر ما «عزیز »
چونکه پرورد است ما را اوبـدامـان در بغــل
پــایـان
_______________________
روز پنجشنبه چهارم حمل سال 1390 هجری شمسی
برابر با : 24 مارچ سال 2011 میلادی
ومطابق : 18 ربیع الثانی سال 1432 هجری قمری
hmaazizi@yahoo.co.uk