به استقبال از سرودۀ زیبای فاضل ارجمند استاد فضل حق « فضل»
محمد عزیز ( عزیزی )
2011 -07-13
بنام خالـــق ِ دوران نــویســــم
تحّیــت از دل و ازجان نویسم
همان ذاتیکـه بر مخلوق دنیـــا
زاوصافش یکی رحمان، نویسم
تمام کائینات وجمله هســـتی
زنـــور رحمتش تابان نویسم
سپس بر « سید وسردار کونین »
درود ِ بی حد و پایان نویسم
به یاران وبه اصحاب « محمد (ص)»
سپس برصاحب ایمان نویســم
سلام دیگری بر صاحب ِ« فضل»
ز اخلاص ِ دل واز جان نویسم
ز«فضل حق» همه مهر ومحبـــت ؟
ویا از لطف و یا احسان ، نویسـم
مقام فضل را قیمـــت بــُـَود بــیش
کجا ؟ کی؟ میتوان ارزان نویسم ؟
نویسم «فضــل» را من صاحب فضل
ز خود اخــــــلاص بر ایشان نویســـم
به« دهزاد»، یار صاحبـــدل چو دیدم
ورا در منـــــزل ِخاصان نویســـم
به دین پای بنـــد و با اخلاص وفاضل
چراغ علم وی رخشــان نویسـم
«نجیب بهروش» خود یک نجیب است
به جمــع همــدل و یاران، نویســم
ادیب وشاعـــر ِ وارستــــه باشـــــد
زلطف او، هــمــه شکــران نویســم
هر آنکـــو یار حق باشد بـــدنیــا
چـــونـور ِ دیده و چشمان نویسـم
همی دانم مقــآم ومنــزلت را
اگر بالا ویا ، پایان نـویسـم
کسی کـو منزلش را خوب دانست
مقامش را در آن اسکــان نویسم
وگـــر نابخـــرد و کم ظرف دیدم
نصیــحت بهـر این یا آن نویســـم
وگر پنــــــد مــرا نشنید وبگذشت
تسامح از برش ، رُجحـان نویسم
به روشنفکر عقــل و دانش عصر
دلیل ومـدرک وبر هان نویســــم
به اهل دین بهــر جائیکه باشند
حدیث وآیـــۀ قــرآن نـــویســـــم
برای دشمنــــان دین ومــــلت
چوتیــــغ تیز وهم بـُـّران نویســـم
بفــرق قـــاتل وظــالــم بهــر جــا
چو ُپتک سخت بر سنـــدان نویســم
زوال ظلم استعمــار این قرن
نویدش را درین دوران نویســم
بگــــوش مردم ِ هر دم شهیــــدم
چوصوت مرغ خوش الحان نویسم
به هر،هفت پردۀ ســازِ دلِ خود
سـرود ونغمـــۀ انســان نویســم
کــه تا آزاد گـــردد نســــل آدم
زبنــد قیــد وهر زنــدان نویسم
اگر چه مشکلات خلق سخت است
علاجش را بسی آســـــان نویســم
نفاق واختلاف وجنگ ودعـــوا
چنین امرض را درمان نویســـم
به َحبـــلُ الله قرآن چنــگ دائــم
که باشد محکم آن ریسمان،نویسم
همه باهـــم برادر وار باشیــــم
زقـــر آن آیت ِ اِخــوان نــویســم
گیاه دشمنی را خشک ســــازم
وبــــذر دوستی پاشان نــــویسـم
حدیث من َمنــَت، تلبـیس ابلـــیس
همــه لعنت براین شیطــان نویسم
وطن ویرانه و مردم پریشــآن
همه فــریاد وهــم افغان نویسم
بیا از اشتباهـــات پنــد آموز
به تکرارت بسی نقصان نویسـم
چه خوش باشد که تا افسـرده ای را
بدل شاد ولبش خـنـــدان نــــویسم
وگرنـــه تا قیـــــامت ای «عزیزم»
به چشم خون فشــان گریان نویسم
پایــان
—————————————
روز چهار شنبه ساعت 06:45 صبح لندن
22 سرطـــان 1390 هجری شمسی
برابر به : 2011-07-13
مطابق به :یازدهم شعبان المعظم سال 1432 هجری قمری
hmaazizi@yahoo.co.uk