داستان محاکمۀ محترم محمد یونس قانونی ، در یکی از محاکم وجدانی ، با قضاوت جناب پروفیسور استاد برهان الــــدین ربانی معروف به خوجیین ، به فرمانِ حضرتِ محتــــرم صبغت الله مجــددی
نعمت الله مختارزاده
2/2/2008
شهــــرِ اسّن آلـــمان
گرچه اين طنز قبلاً در سايت های ديگر نشر گرديده است، آنرا نظر به درخواست شاعر آن بدون آنکه ادارۀ سايت با محتوای آن همنظرباشد استثناءً نشر می نماييم.
" صدای افغان"
قوطیِّ عَطار
نعمت الله مختارزاده
روزی ( قانونی ) بــه فکـــرِ ، کارِ ناهنجار شد دیگِ شـــوقش جــوش آمــــد ، واردِ بــازار شد
هـرطرف بیصبر و طاقت ، میدوید و میچریـد تـا بـــلاخـــر، وارد انــــدر کــوچــۀ دلــدار شد
خوشنما،خوشهیکل و خوشخو و خوشگو ، دلبری شـــد میسر، زانکــــه وعـده، دالر و دینار شد
خــانـــۀ او را کــــرایــه کرد ، از شب تا سحـر عـاقبت پــــولِ اجــــاره ، منکـــر و انکار شد
صاحبِ خـــانــه شکایت کـرد ، بر دارالقضاء محکمه دایـر ، وَ هـــردو ، روبرو احضار شد
قاضی چکش را بـــــه روی میز کوبیدن گرفت تاکــــه خاموشی ، حکمفـــرما به گیر و دار شد
گفت ! شـاکــی گشــته از آقـا فـلانی ، خانمی باید هــــردو حاضر انـدر محضرِ حُضّار شد
مـــدعــی و مُــتَّــداعـی ، رو بــه روی همدگر پرسش و پاســــخ ز ایشان ، دمبدم تکـرار شد
مــدعی گفـــــتا کـــــه این مــردِ فضول و بیحیا پـــــولِ ما را می نـــــــداد و ، باعـثِ آزار شد
گفت قاضی ! متهم را ، پـــولِ ایــشانرا بـــــده یــا دلــیل و حُجَّـتی ، تـا فـرقِ تـار و مار شد
گفت ! ای قاضی ، اجـاره کرده بودم خانه اش اختلافِ شرط ظـاهر، یک ، دو، سـه و چار شد
ابـــتداء گـــفتا ! مــناسـب خــانـــۀ با آب و تاب دارم و، شرط و شرایط ، عکس ، وقتِ کار شد
خـــانـــۀ خیلی بــزرگ و ، پُرنم و ، بوناکِ او بـــرســرِ تـــرقــیـدۀ مــــا ، کُهــــنۀ دســتار شد
زان سبب ، هـــــرگز نپردازم برایش ، حبه یی وعـــدۀ گل داده بود و ، ظاهــر آخر خار شد
قـــاضیا ! والله و باالله ، گـر تو بودی جای من پـــاره تــا دامن ، گـــریبانش ، هـزاران بار شد
لـــیک بــا تــدبـیـر ، بـنـمـودم بـیـــــانِ ماجــرا بامهارت زان معما ، خرقِ هـــر ، اَســـتار شد
حــال بــنــده ، انـتـظـــارِ حکــم و فرمانِ شما آنچـه صادر گشت ، طاعت کردنش اِجبار شد
بعــد ، قــاضی گفت ! حـالا مدعی را بشنویم تــــا کـــــه فــــرقِ بـــرّۀ مظلوم ، از کفتار شد
مــدعی گفـتا ! تمیز و خشک و تنگِ خانه ام یــک شـــبی در اخـتـیـارِ ، مَـــردَکِ غــدّار شد
از سرِ شب تاسحــــر ، بــــالا و پـایـان می تپید گویـیـا ، بـــزکش ز بهـرِ بُز ، به یک پیکار شد
یا که چاپ انداز ، روی اسپِ خود چون دوستم شــاخِ گـــاوِ نر گـــــرفته ، بر سرِ آن سوار شد
یــا بـسانِ نانــوا ، با آرد ، آب و هـــم نــمک درطغاره مُشت و ، روی تخته یی ، همـوار شد
یا حلـــیم و دلــــــده و ، کـــاچی و کله پـاچه را دیگِ سنگی پُـــر، حضـورِ حضرتِ سرکار شد
حـــــال بــنـمایـــم ، ثـبـوتِ ادعــای خویشتن پُــرسـشی دارم که باید ، پاسـخش اظـــهار شد
ای کـه میگویی ، بزرگ و پُرنم و بوناک بود حـیـف انگشــــتانـــه ام را ، تهـمتِ پــیزار شد
اوّلا ً پـــــرســــم کـه وقتی ، واردِ منزل شدی خـــورجین ، داخــل و یا بیرونِ در ، بگـذار شد
گفت ! نه ، من داخل و ، خورجینها بیرونِ در گـرچـــه کوشش در زمینه ، خیلی هـا بسیار شد
مــدعی گفـــتا ! اگــــر اتــاقِ من بودی بزرگ خـــورجـیـنهــا نیز همـــرایـت ، درونِ غـار شد
پس شـدی ثابت ، مناسب بود و کوچک ، منزلم لعنتِ حــق ، بـــر ســتمکار و جــفـا کـردار شد
حـــال بــایــد پرسشِ ثـــانی ی ما را ، پاسخی تاکـــه فــرقِ کوته هـای خشک ، از نمدار شد
آب پاشی کـــردی یانـــه ، در درونِ خــانه ام ؟ راست گـــو ، ورنـــه حقیقت ، با قسم اقرار شد
گفت ! آری ، آب پاشی کــردمش ، چندین بار ورنـــه نــامردیِّ ما ، فـــــوراً نــمایــاندار شد
با تبسیم گفــت ، آن خــانـــم ، کــه در اُتاقِ نَم آب پاشـــیدن ، نـــه کــارِ عـــاقل و هشیار شد
خــــود بیان کــــردی دلیلِ خشـکیِّ سـوراخِ را حُجَّت و بُــــرهــــان کجا ، بهتر ازین گفتار شد
بر تمیز و خشک و تنگ و ، باصفای خانه ام تهــمتِ بُــو و گشـــاد و نَــم ، چـنـیـن آمار شد
گفـــت قاضی ، مدعی را ، پاسخی بر بوی بَد تا عــدالت هـم ، ز خوابِ نازِ خود ، بیدار شد
با مهــارت گفـت آن خـانـم ، کـه بالا خانه را در اجـــاره داده بــودم ، لیک اســـتعمار شد
بی اجــازه رفـــته در تاکــو ، فُــضولِ بی حیا فـــرقِ آخـــور بایدش ، از قــوطیِّ عــطار شد
بعد ازان دارالقضاء ، این فیصله ، اعلان کــرد تاکـــــه جـــرمِ متهــم ، بر دیگـران پندار شد
فیــــصله این بود ، قـانــونی بپردازد دوچـــند ورنـــه بســـته از فــلانش ، بـر فـرازِ دار شد
ناگهان دیــــدم تفنگســـالار ، چــون مور و ملخ آنقــدر باریـــد ، گــــویی محکـــمه مردار شد
دَورِ (قانونی ) گرفته ، بردنش با ساز و رقص از بـــد اخلاقی ، رییسِ بانـــــدِ جنگسالار شد
حـال ، در شـورا ریاست میکند ، با کشّ و فشّ ترس دارم ، کرسی یی جمهور ازان دُمدار شد
زانکه میخواهـــد به دست آرد ، زمـــامِ مملکت بانک هایش بعد ازین پر ، رُبل و پر کلدار شد
گاه در انگلیس و ، گه در دُبی و ، گاهی سویس بکسِ پر از دالرش ، الــــــماســـۀ گوشوار شد
آنچه را « نعـمت » شـنید از دوســـتانِ باوفـــــا کــــرد مـنظـومش کـــــه شایـد زینتِ اخبار شد