هـوس
ای که صد بار کرده ای ما را پریشان لعنتی
میکُشی آخــر تــو ما را دل بــه آرمان لعنتی
داده ایــم بــربـاد به سودای تو ما ها زنـدگـی
کــرده ای مــا را ازیـن سودا پشیمــان لعنتی
دیــده هــای مــا نمـــودی کـور انـدر انتظار
میــروی حــالا ز پیش مــا چــه آسان لعنتی
گاهی ناتو گاهی طالب را تــو غــالب میکنی
هــرجفــا خــواهــی کنی بــالای انسان لعنتی
این دورنگی های تو ما را ز وسواس میکشد
گــاهی کافــر میشــوی گاهی مسلمــان لعنتی
آنقــدر باروتِ غــم در سینـه هــا جا کرده ای
گــر کفـــد دلهــا، شــود دنیــا غمستــان لعنتی
حــال زمیـــن قلب مــا گشتـــه کــویــر آرزو
نی به قطـره میشـود نـم نی بــه بــاران لعنتی
کاش چومضمون ریاضی سخت ومشکل میبودی
تا ز اول از تــو میبــودیــم گــــریــزان لعنتی
هست حضور تو بسان زهــرِ مـار انـدر بـدن
ار بمیـــری، میشـــود دنــیـــا گلستـــان لعنتـی
ای هـوس، آخر چه میخـواهی زانسان ضعیف
لعنت رب بــرتــو بــادا ای چـــو شیطان لعنتی
دوم می ۲۰۰۹
۰۲-۰۵-۲۰۰۹
محمد عارف "یوسفی"
آمستردام