رازهاي ديگري در آسمانها و زمين
بلي؛ قرآن كريم انظار را به سوي آسمانها و زمين جلب نموده و اعلام ميدارد كه در آفرينش آنها آيات و نشانههاي قاطعي بر وحدانيت و مطلقيت قدرت الهي وجود دارد چنانچه بندگان در آنها تفکّر كنند. در آن هنگام است كه آنها ناگزير به اين حقايق باورمند خواهند گرديد.
مثلاً در آيات (190 و 191) از سورهء «آل عمران» ميگويد:
]إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ وَاخْتِلافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لآيَاتٍ لأُولِي الأَلْبَابِ، الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَاماً وَقُعُوداً وَعَلَى جُنُوبِهِمْ وَيَتفکّرونَ فِي خَلْقِ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلاً سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ[
«مسلماً در آفرينش آسمانها و زمين و در پي يكديگر آمدن شب و روز براي خردمندان نشانههاي (قانعكننده اي) است، هم آنانکه خدا را در همه احوال ايستاده و نشسته و به پهلو آرميده ياد ميكنند و در آفرينش آسمانها و زمين ميانديشند، كه پروردگارا! اينها را بيهوده نيافريدهاي، منزهي تو! پس ما را از عذاب آتش دوزخ در امان دار»
آيات مشابه ديگري كه انسانها را به بررسي و تأمل در آسمانها و آنچه كه در آنها وجود دارد فرا ميخوانند كم نيستند. بهترين دليل برا ين مدعا اين است كه لفظ «سماء» و «سماوات» (319) بار در قرآن كريم تكرار شده است.
پس از 1400 سال از اين دعوت قرآن ، امروزه ما شاهد پاسخگويي مثبت دانشمندان در نقاط مختلف جهان به اين فراخوان الهي هستيم و ملاحظه ميكنيم كه دانشمندان با تمام جد و جهد خويش به اين ميدان آمدهاند تا با پژوهشها و مطالعات خود، به امور ناشناخته يي در آسمانها پي ببرند.
البته با همآهنگیهايي كه ميان دانشمندان در اين زمينه انجام گرفت، آنها براي اين مطالعات خود برنامه يي وضع نموده و توافق كردند تا روز اول ماه جولاي سال 1957 به عنوان آغاز سال جيو فيزيكي اعلام گردد و دانشمندان علوم طبيعي، جغرافيه، نجوم و ما فوق الطبيعه از كشورهاي مختلف براي آغاز اين مطالعات گرد هم آيند.
در اجراي اين فيصله عملاً ده هزار دانشمند از سي كشور جهان براي انجام اين بررسیها و پژوهشها گرد هم آمدند. همايشي كه در نوع خود، بزرگترين اجتماع تاريخي به حساب ميآمد. اين همايش، به ترتيب و تنسيق موضوعات ومسايلي كه بايد در جدول بررسیها و پژوهشها قرار گيرند پرداخته، كميسيونهاي مختلفهيي را به اين منظور تشكيل دادند. از نخستين كميسيونهاي تشكيل شده، كميسيوني بود كه عهدهدار پژوهش روي طبقهء «ايونوسفير» گرديد. اين طبقه، مستقيماً با طبقهء جوي پيراموني زمين پيوسته است و با تأثير پذيري از دگرگونیهاي پديد آمده در سطح خورشيد، به سهم خود در ارتباطات بي سيمي تأثير ميگذارد.
اما در مورد طبقات مافوق اين طبقه بايد گفت كه انتظار ميرفت بعد از دستيابي به نتايج كميسيون موظف بررسي در اولين طبقهء بعد از جو زمين، كميسيونهاي مختلف ديگري براي بررسي روي فضا تشكيل گردد. اما اين جمعيت نتوانست منتظر دريافت نتايج كميسيون فوق الذكر بنشيند لذا كميسيون فرعي بخش موشكهاي صنعتي روسيه توصيه كرد كه هر چه زودتر، سفينه يي فضايي با هدف بحث و بررسي رازهاي آسمان به فضا فرستاده شود؛ رازهايي از اين قبيل كه آسمان چيست و چه چيزهايي در آن وجود دارد؟ سيارات در چه وضعيتي قرار دارند؟ و آيا وجود حيات در آنها محتمل است؟ و چنانچه زنده جانهايي در آنها به سر ميبرند، آنها چگونه زندگي ميكنند؟ زيرا احتمال اينکه در اين سيارات زندهجانهايي وجود داشته باشند، احتمال بسيار نيرومندي است، اما اين احتمال كه حيات آنها شبيه حيات ما بوده باشد، بسيار ضعيف به نظر ميرسد. پس بايد به سراغ اين رازها رفت و ديد كه آيا اشكال اينها چگونه است؟ آيا اين موجودات حيه داراي تنفس اند؟ اگر چنين است، چه گازي را استنشاق مينمايند؟ آيا خورد ونوش هم دارند؟ رشد آنها چگونه انجام ميگيرد؟ و همچنان حركت، حيات، مرگ و كلاً همه چيز آنها؟
آري؛ اين فراخوان علمي دههزار نفره، نخستين فراخوان بزرگ علميي بود كه ميخواست تا در اين عرصهها به تحقيق و پژوهش پرداخته و نتايج مطالعات و بررسیهاي خود را به دنيا ارائه كند؛ نتايجي كه بدون شك خيزشگاه و خاستگاه هدايت خلق به سوي خالق متعال و آفرينندهء بزرگ بي مثل و مثال بوده و خواهند بود. چه در بستر همين مطالعات و بررسیهاست كه عظمت آفريننده در عرصهء آفرينش تجلي مييابد.
كميسيون مركزي اين همايش بين المللي در پايان منشوري را صادر كرد كه در آن آمده بود: بيگمان اعلام سال جيوفيزيك بزرگترين تلاش انجام شده در گذار تاريخ بشر را براي بررسي ؤضعيت كرهء زمين و پديدههاي طبيعي ماحول آن، به راه انداخته است. دانشمندان در گذار اين سال براي دستيابي به نتايج مطلوب و مقتضي در اين عرصهء بزرگ، بررسیها و مطالعات فشرده يي را انجام دادند. آنها در اين راستا و براي انجام موفقانهء اين مأمول به ستيغ كوهها شتافتند، به حفر خاك زمين پرداختند، سوار سفينهها گرديده و به فضا پرواز نمودند، در اعماق آب فرو رفتند و اكنون و تا فردا و فرداهاي بسيار دور ديگر؛ تا هزاران سال آينده، بررسي اوجگاه آسمانها و اعماق اقيانوسها و سير و سفر با وسايل ميكانيكي ميان سيّارات مختلف، وجههء همت و مقصد اساسي انسان جستجوگر خواهد بود.
و اما ما مسلمانان بايد سپاسگزار پروردگار متعال خويش باشيم، آنگاه كه به سوي ما پيامبري را فرستاد؛ پيامبري كه بشر در عصر حاضر به بررسي و پژوهش روي حقايق و معارف عظيم آياتي برخاسته است كه چهارده قرن قبل بر آن حضرت نازل گرديد. يقيناً هر تلاشي كه در اين ميدان سامان يابد، در راستاي خدمتگزاري به اين دين بزرگ و اين اسلام عظيم خواهد بود. چه آنها بدانند، يا كه از اين حقيقت غافل باشند. و راست گفت پروردگار بزرگ و ذوالجلال ما كه فرمود:
]وَمَا خَلَقْنَا السَّمَوَاتِ وَالأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا لاعِبِينَ[
«و ما آسمآنها و زمين و آنچه را كه ميان آن دو است به بازي نيافريدهايم» [دخان/38]