از عاشورای حسینی تا عاشورای طالبی:
نوشتۀ: انجنیر محمد نذیر(علی) تنویر، هالند 13 نوامبر 2013
بلی! از هفتم اکتوبر تا سیزدهم نوامبر – پی هم و بدون وقفه، وجب به وجب از خاک ما با مدرن ترین و ناجایزترین سلاح های عصر، آزمایش و آشنا گشت!
بیگمان که آشنا گشت:
آشنایی با ترقی و مدرنیزم- از طریق خونبارترین سلاح ها؛
آشنایی با دیموکراسی و آزادی بیان- از طریق محو رسانه ها؛
آشنایی با سربازان دیموکراسی- از طریق بدنام ترین چهره ها؛
آشنایی با حقوق انسان- از طریق کشتار های جمعی؛
آشنایی با عدم تبعیض نژادی- از طریق قتل عام پشتون ها؛
آشنایی با حیات سالم- از طریق کاربرد سلاح های کیمیایی؛
آشنایی با فضای امن- از طریق جنایتکاران جنگی؛
آشنایی با شخصیت های ایده آل- از طریق افرادی وارداتی؛
آشنایی با انتخابات- از طریق نمایش پولی؛
آشنایی با مدیریت سالم- از طریق فساد اداری؛
آشنایی با تمدن جدید- از طریق مُد و فیشن؛
آشنایی با حقوق زن- از طریق ترویج فحشا؛
و…
در حالی که زخم های کمونیزم تاهنوز تازه و باقی ست، دیگر آشنا گشت!
آشنا گشت و خوب هم آشنا گشت، که جامعه ی ایده آل غربی- جامعه دیموکراسی و جهانی سازی، یعنی چه!
امروز- روزی جشن و پایکوبی در کابل و تهران بود، در حالی که اجساد طالبان در جاده های شهر کابل، تصویری از ماتم کربلا را به خود شکل می داد.
بلی! دوازده سال قبل در چنین روز!
روزی که یزیدیان "امریکایی تبار" بر کشتار های شان بسنده نکرده و اجساد طالبان را، برهنه سازی می نمودند و به جشن و پایکوبی شان می بالیدند!
آیا کسی هست تا بپرسد! مگر گناه اینها چیست؟
وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّـهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ ﴿٨﴾ البروج
"و هيچ عيبى در آنها نيافتند جز آنکه آنان به الله ای مقتدر ستوده صفات، ایمان آورده بودند."