دلو، ماهی افتخار آمیز — سرمقاله

 

دلو، ماهی افتخار آمیز

  

کشور ما افغانستان در درازای تاریخ خویش فراز و نشیب های عدیدی را پشت سر گذاشته است، حوادث و وقایع گونه گون درین مرز و بوم رخداده است که در آن عبرتها و آموزه های رنگ  رنگی دیده میشود.

 

ملت های با شعور و دور اندیش همیشه از رخدادهای ملی خویش  برداشت ها و اندرزهای مفیدی را درخاطره های خود و برای نسل های بعدی  بایگانی نموده  و بدینگونه آینده های ملت خویش را با گذشته های خود پیوند داده  ملت خویش را بدین گونه زنده نگه میدارند،  زیرا ملتی که تاریخ ندارد هویت ندارد  و آنکه هویت ندارد شخصیت ناقصی دارد که  چون درخت بی ریشه بزودی  خشک و از جا کنده خواهد شد.

 

در میان وقایعی که در عصر حاضر در وطن ما  ثبت گردیده است،  شکست و عقب گرد قشون سرخ شوروی وقت (26 دلو 1367= 14 فبروری 1989)  از برجسته ترین حوادثی است که هموطنان با ایمان، مبارز و صبور ما  افتخار انرا بخود اختصاص دادند. شوروی آنزمان که اسطوره شکست ناپذیری اش  بزبان مزدورانش درگوشه های جهان در طنین بود بلاخره چون گاوی اسپانیولی در مقابل ضربات مجاهدین وطن شامل زنان مردان و حتی اطفال ما بزمین خورد  تا اینکه بعد از اندک مدتی  روسیه و دیگر کشور های شامل شوروی از همه  آنچه  بنام شوروی بود دست برداشتند.

این خاطره غرور امیز وطن که باید با خطوط زرین در دفتر خاطرات ملی ما ثبت گردد  با تأسف که روی حسابات نامقدس عده یی کم رنگ نشان داده شده است  و با آن همچو یک واقعه عادی  که بزودی روبفراموشی مینهد برخورد صورت گرفته و میگیرد.

از عجایب زمان درین مورد یکی هم این است  که این روز تاریخی  توسط یکی از مزدوران و دست پروردگان روسی (نجیب  آخرین زمامدار دوره استعمار روسی ) بصفت یک روز تاریخی  پذیرفته شده بود اما زمانی که حکومت کمونستی سقوط نمود و به اصطلاح حکومت مجاهدین حاکم گردید، این حکومت  روی عللی کمتر علاقه به اهمیت آن نشان میداد.

در مورد نابودکردن و گم کردن علائم و آثار استعمار روس از وطن ما، گروه های وابسته بروس  تلاش زیادی نموده و مینمایند و با این وسیله میخواهند چهره منحوس بردگی و وابستگی خود و حزبشان  را با بیگانگان از صفحه تاریخ  پرافتخار ما برکنند تا نسل های اینده از خیانت و وطن فروشی انان چیزی بخاطر نداشته باشند از همین رو با نفوذ در بین مجاهدین  آنهارا به بی توجهی به این برجستگی های تاریخی ما ترغیب کردند،  چنانچه آلوده شدن عده یی که زیر چتر جهاد جمع شده بودند نیز در بیرنگ شدن این نقاط درخشان تاریخ ما نقش عمده یی داشت. اما مجاهدین راستین و آنانیکه دست و دامن شان از آلودگیهای ناروا پاک است همیشه سعی دارند تا افتخارات ملی خویش را در خاطره ها زنده نگه دارند.

 

اگر پیروزی بر قدرت استعماری برتانوی افتخار پدر و پدر کلانهای ما بود ،  پیروزی بر استعمار شوروی  افتخار ما و همقطاران مااست که زجر استعمارشان را چشیدیم پس حق داریم تا بادۀ پیروزی بر آنرا سرکشیم و آنرا به نسلهای بعدی بیادگار بگذاریم تا آنکه انان هم بتوانند افتخاری برای خودشان کمایی کنند.

 

یاد فرار استعمار گران گرامی باد .

مجاهدت مجاهدین برحق ونستوه هموطنان ما گرامی باد.

و مزدوران، بیگانه پرستان و تاجران جهاد همیشه زبون بادا.

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *