هفت ثور
در درازای تاریخ وقایع و حوادث زیادی رخ داده که عاملی بود برای تغیر روند عادی زندگی مردم در ان برهه تاریخی .
قطعه زمینی که امروز افغانستانش نامیم نیز از این امر سوا نبوده سینه شهرها و دشت ها یش پر است از وقایع و حوادثی که در بسا موارد انسان را بهت زده و گیچ میسازد. گروه هایی آمدند گروه هایی رفتند شهرها آتش گرفت قلعه ها بخاک نشست ، باغ ها و جویبار ها خشکید و…
درگذشته ها اگرمصیبتی امد از جای دیگری و بدستان دیگری امد، ابنای وطن باهم شدند بدفاع پرداختند دشمن مهاجم را اگر بکلی نابود نکردند آرامش هم نگذاشتند. رنج و درد را کشیدند، عزیزان و دوستان را از دست دادند مال و متاعشان برباد رفت ولی باهمه اینها مردم چنین چیزی را متوقع بودند زیرا بیگانگان همیشه در کمین بودند تا " بیایند، بکشند ، بسوزند و ببرند " .
اما دردا که ویرانگری ، کشتن و سوختن اخیری که از سی سال قبل بر وطن ما جریان یافت ، نه بدست بیگانگان شروع شد بلکه این عدو، شریک در خانه و دسترخوان ما بود اگر بیگانهء هم آمد وی چراغ بدست راهش را روشن نگه داشت و صادقانه ! رهنمایی اش نمود تا جایی که تنهء هموطنش را محکم گرفت تا بیگانه سرش را بزند.
سی سال گذشت از آن روز سیاهی که عدهء وابسته به بیگانگان سرنوشت مارا بخون ما نوشتند. پیام شان مرگ، در بدری ، زنده بگورکردن، زنجیر و زولانه وقین و فانه بود. آنروز که هفتم ماه ثور ( گاو ) بود همچو گاوی دیوانه مزرعه هستی مردم را نابود نمود.
مردم از انروز تا کنون بلاهای زیادی دیدند و هنوز هم این زخم خونچکان تازه است و امید شفایش هم دور از توقع . ولی امروز زیر نام های مختلفی از عاملین این بدبختی که مردم و کشور را مخلصانه به بیگانگان تقدیم کردند حمایه میگردد تا جایکه مهره های مهمی در حکومت موجود را نیز تشکیل میدهند. فقط یک سؤال باقی میماند: مسؤلیت این همه بد بختی، اشغال کشور، و گورهای جمعی را که بدوش باید بگیرد؟! به یتیمان، بیوه ها، معلولین وخلاصه به مردم درد دیده چه کسی باید جواب دهد.؟؟ و یا اینکه همه اینهارا بگفته مردم ما از کیسه خلیفه میبخشند ؟؟؟!!.
صدای افغان