آخرین معامله ی کرزی
محمد عارف يوسفی
از معاملات که جناب حامد کرزی همراهِ اشخاص سرشناس جهادی، نظامی، سیاسی و احزاب مختلف انجام میدهد و تمام شرایط ایشان را به راحتی پذیرفته و قرار داد های پنهانی را با ایشان به امضا میرساند چه نتیجه ی را میتوان انتظار داشت؟
البته هیچ منطقی نمیتواند قبول کند که برای همه ی اشخاص و احزابی که با جناب حامد کرزی قرارداد شراکت در نظام آینده را بسته اند، زمینه ی سپردن چندین وزارت با بعضی امتیازات دیگری از قبیل ارتقای ولسوالی ها به ولایت و غیره و غیره … مساعد باشد.!!
پس چطور به این آسانی هر شرطی که برای حامد کرزی از جانب هرگروه و یا سازمانی بخاطر حمایت از وی در انتخابات پیش رو گذاشته میشود بدون اینکه جنبه ی عملی بودن آن را در نظر داشته باشد بلادرنگ پذیرفته میشود.؟
واضح است که این امر سوال برانگیز است!!
البته یکی از سوالات که مطرح میشود، آیا برای کرزی صاحب وظیفه داده نشده است تا همه ی آنانی را که بنام جنگسالار و یا عناوین دیگری مورد تائید غرب و امریکا نیستند به دور خویش جمع نموده و در صورت پیروزی احتمالی در انتخابات با آن هم بخت و اقبال پیروزی بنام کاندید دیگری رقم زده شود؟
البته روشن است که کرزی صاحب در مدت ۸ سال گذشته از نگاه مالی به قدر کافی ثروت بدست آورده است و لی از نگاه سیاسی از قراین چننین بر میاید که از مخالفت های داخلی خیلی به تنگ آمده باشد و همچنان از جانب غرب و امریکا که حامیان اصلی وی بودند نیز امیدواری سابقه اش را ندارد،پس آیا برای وی بهترین گز ینه و یا بهتر بگوئیم بهترین شانس این نیست که در خفا با آنانیکه همیشه حمایتش کرده اند و حال خوب میداند که در آینده دیگر حمایتش نمی کنند آخرین معامله ی سیاسی و اقتصادی را نموده باشد؟
زیرا کرزی صاحب خودش بهتر از دیگران میداند که به زور امریکا آمده بود، به زور امریکا در قدرت است و به زور امریکا از قدرت کنار زده میشود.
اگر یک نظر کوتاه به موقف افراد و اشخاص متحد و یا متحدین آقای کرزی درین دور انتخابات اندازیم، همگی را غرب و امریکا به نحوی از انحا وابسته به ایران، روسیه و یا بعضی کشور های دیگری که با سیاست های ایشان بخصوص در افغانستان و منطقه مخالف هستند میداند. و از جانب دیگر اکثر ایشان از مخالفین سر سخت شخص حامد کرزی در سالهای اخیر زمامداری اش نیز بشمار میرفتند.
برای اینکه کرزی صاحب آخرین و به گمان اغلب بزرگترین پاداش را در روز های اخیر ریاست جمهوری اش بدست آورده باشد، شاید وظیفه ی آخری اش هم همین باشد که اشخاص مورد تردید غرب و امریکا را با وعده های طلایی در کنار خویش جمع نموده و بالاخره با نتیجه ی شکست در انتخابات، ایشان را برای بار دیگر از حضور در دولت جدید محروم گرداند.
این معامله بهر حالت به نفع و سود کرزی صاحب میباشد، اول اینکه آخرین خدمت خود را برای حامیان بیرونی انجام داده و پاداش آخری اش را نیز بدست می آورد و اینرا هم ثابت میسازد که در وفاداری وی نسبت به حامیان خارجی اش شکی وجود ندارد که در آینده ها میشود باز هم در صورت امکان از وی به حیث یک مهره ی قابل اعتماد استفاده کرد. و از جانبی هم خواهد توانست تا جوابی داده باشد برای همه ی مخالفینی که وی را در جریان زمامداری اش همیشه مورد سرزنش قرار میدادند یعنی با وجود قرار گرفتن در یک تیم بازهم ضربه ی دیگری بر پیکر اوشان وارد کند.
و دیگر اینکه کرزی صاحب چون خودش حزب و یا سازمان مشخصی ندارد بناً بعد از شکست در انتخابات میتواند با ائتلاف متحدین شکست خورده ی خود دست به تشکیل یک جبهه ی جدید ی زند که از آن به حیث نیروی فشار در مقابل دولت آینده استفاده کند، درست مانند جبهه ی ملی که در مقابل دولت خودش قرار داشت و در ضمن شانس احتمالی وی را در صورت لزوم دید درسیدن به مقام ریاست پارلمان نیز بیشتر میسازد.
والسلام
محمد عارف یوسفی
نهم جولای ۲۰۰۹
۰۹-۰۷-۲۰۰۹