مصاحبه ی برادر حکمتیار – امیر حزب اسلامی افغانستان با خبرنگار CBS

برگرداننده به دری: الهام عمر هوتکی

 

بسم الله الرحمن الرحيم

 

سوال: آیا شما خواهان اختیار کدام موقفی (پست) در حکومت کرزی می باشید؟

پاسخ: نخیر، در حکومت فعلی کابل حاضر به اشتراک نیستیم، و همچنان در هیچگونه حکومتی غیر منتخب که تحت قوه ی هواپیماها و تانک های قوای خارجی بالای افغان ها بزور تحمل شده باشد، نیستیم.

کشور ما اشغال شده است، موضوع اساسی برای ما: خاتمه ی اشغال، استقلال کشور، انتقال قدرت به یک حکومت غیر ائتلافی موقت و ایجاد حکومت اسلامی در یک افغانستان آزاد و مستقل از طریق انتخابات عادلانه.

سوال: اگر جواب – بلی باشد، پس چرا این موقف را در حال حاضر اختیار نمی کنید؟ و به اساس کدام شرایط شما حاضر به قبول این پیشنهاد خواهید شد؟ و شما در حکومت فعلی کدام نقشی را اجرا نموده می توانید؟ شرایطی را که به اساس آن شما موجودیت قوای ناتو و امریکا را برای مدتی قبول دارید، کدام ها اند؟

پاسخ: اگر قوای خارجی حاضر به ترک وطن ما باشند، به دوام اشغال پافشاری ننمایند، خواهان خاتمه دادن به جنگ باشند و راه خروج عزتمندانه را اختیار نمایند، ما در این عرصه با آنها همکاری نموده می توانیم. اما اگر بر دوام جنگ پافشاری نمایند، ما جزء مقاومت راه دیگری نداریم. آنها باید بدانند که طی هشت سال گذشته از جنگ هیچ چیزی به جزء از انتقال تابوت ها بدست آورده نتوانستند، پس بعد از این هم با افزایش نیروها و هم با بمباری دهکده ها، خانه ها، مساجد و مدارس افغان های مظلوم و ناتوان نیز چیزی بدست آورده نخواهند توانست.

افغان ها به هیچوجه حضور نیروهای خارجی را حتی برای کوتاه مدت نیز قبول ندارند، تا زمانیکه آخرین سرباز قوای خارجی از کشور ما خارج نشده باشد، جهاد و مقاومت ادامه خواهد داشت.

آنعده از رهبران سیاسی اروپا که اظهار می نمایند: سربازان ما در دامنه های هندوکش از کشور شان دفاع می نمایند – دروغ گفته و دست به منافقت می زنند. آنها مردمان کشورهای شانرا بدینگونه فریب می دهند. از سوی افغان ها برای آنها و کشورهای شان، هیچگونه خطر و تهدیدی متوجه نیست. آنها جهت خرسندی امریکایی ها، سربازان شانرا به کام مرگ می فرستند.

سوال: اگر شما جزیی از حکومت افغانستان شوید، با القاعده چه برخوردی خواهید کرد؟!

پاسخ: القاعده در حال حاضر حضور و فعالیت وسیع در افغانستان ندارد. بعداز جنگ عراق، اکثر اعضای القاعده افغانستان را ترک کردند. اگر امریکایی ها خواهان جنگیدن با القاعده هستند، پس باید خارج از افغانستان با آنها بجنگند. بگذارید که امریکایی ها برای ما بگویند که طی هشت سال اخیر چه تعدادی از اعضای القاعده را دستگیر یا کشته اند؟ آیا تعداد آنها به ده نفر خواهد رسید؟ امریکایی ها تحت نام کشتن و یا دستگیر ساختن اعضای القاعده، بیشتر از صدهزار افغان بی گناه را به قتل رساندند. تا چه زمانی به قتل افغان ها ادامه خواهند داد؟ با درنظرداشت اینکه در حال حاضر بیشتر از صد هزار نیروی ناتو در افغانستان مصروف جنگ هستند، آنها چگونه می توانند از کشته شدن و یا دستگیری تعداد انگشت شماری از جنگجویان خارجی در افغانستان خبر دهند و اینرا برای حضور فعال و وسیع نظامی شان دلیل بیارند؟ نیروهای خارجی باید از افغانستان خارج شوند، اگر کسی به آنها از خاک افغانستان حمله کرد، در آنصورت حق عکس العمل مشابه را دارند، ما حاضریم تا ضمانت نمائیم که از خاک افغانستان بالای هیچ کشوری حمله صورت نخواهد گرفت.

سوال: دولت افغانستان و کشور بریتانیا سعی دارند تا با شما کدام موافقت نامه یی را امضا نمایند، آیا شما جهت تشویق آنها، این روابط را تصدیق می نمائید؟

پاسخ: ما تا اندازه هایی مختلفی با جوانب ذیدخل روابط مستقیم و غیر مستقیم داریم، به گوش همه ی آنها طرح خویش را رسانده ایم، که نکات اساسی آن قرار ذیل می باشد:

خروج بلاقید و شرط نیروهای خارجی، اعلام وقت معین و معقول خروج نیروهای خارجی، انتقال قدرت به حکومت موقت و غیر ائتلافی، برگزاری انتخابات آزاد و عادلانه.

سوال: اگر امریکا خواهان باقیماندن برای مدت طولانی در افغانستان باشد، آیا شما در اینمورد حاضر به بحث روی کدام مطلبی خواهید بود؟

پاسخ: اگر امریکایی ها اراده ی باقیماندن در افغانستان را برای مدت طولانی داشته باشند، ما با آنها هیچ حرفی جهت بحث نخواهیم داشت.

سوال: ما در مورد تشویق شما و جنگجویان شما تا اندازه یی فهمیده ایم، آیا شما با این حرف موافق هستید که اگر جنگجویان شما صاحب اقتصاد بهتر، وظایف خوب، و شرایط بهتر زنده گی شوند، از جنگ دست خواهند کشید؟

پاسخ: درک این مطلب برای غربی ها مشکل است که افغان ها چگونه با یک ارتش مجهز و بزرگ می جنگند، چرا حاضر به فداکاری و قربانی هستند، چرا دست به عملیات شهادت طلبانه ی فدایی می زنند، آنها تصور می نمایند که افغان ها به مانند سربازان اجیر آنها هستند!! که نه هدف مقدسی دارند و نه با جذبه ی فداکاری به میدان جنگ می روند، آیا این امکان پذیر است که کسی برای پول حاضر به پوشیدن واسکت باروت بوده و در جوار دشمن چنان انفجاری را برپاکند که به مرگ حتمی او خاتمه می یابد؟!!

اگر مجاهدین برای بدست آوردن مادیات می جنگیدند، پس تاکنون سرتسلیم را به امریکایی ها  خم کرده می بودند.

سوال: حزب شما – حزب اسلامی – در افغانستان رو به توسعه ی سرسام آوری است، اعضای حزب شما کی ها اند و رابطه ی شما با طالبان چگونه است؟

پاسخ: اگر منظور شما عبارت از توسعه ی سریع مقاومت است، پس جواب آن اینست که حس قوی آزادی خواهی مردم افغانستان، جنایات وحشیانه ی اشغالگران و خائنان ملی و سپردن اقتدار سیاسی به جنایتکاران جنگی از سوی آنها، همه با هم باعث آغاز مقاومت شده و به سرعت روبه توسعه می باشد.

اگر منظور شما بطور مشخص از توسعه ی محبوبیت حزب اسلامی باشد، پس باید گفت که سبب نفوذ سریع و وسیع حزب اسلامی در تمامی اقشار جامعه ی افغانی در اینست که حزب از افراد صالح و صادق بوجود آمده، به اصول اسلامی پابند بوده، همیشه در پهلوی مردم خویش ایستاد بوده، در روز های ناگوار مردمان کشورش را تنها نگذاشته، به دشمنان کشور دست توطئه و سازش دراز نکرده، افراد ظالم، مفسد و منافق را از صفوف خویش بیرون رانده، دست به تنظیم و اداره ی جوانان و روشنفکران زده، همیشه از اموری که برای مردم باعث زیان بوده و به وحدت ملی صدمه رسان بوده، اجتناب ورزیده، از تخریب مکاتب، کلینیک ها، پل ها و غیره تاسیسات عام المنفعه جلوگیری نموده و از کشتن مردم بیگناه خود را بدور نگهداشته است.

در مورد جزء دوم سوال تان باید بگویم که ما با طالبان هیچگونه ارتباطی نداریم، ما سعی نمودیم تا همه مجاهدین را در یک ائتلاف مطمئن تنظیم نمائیم، ولی به این امر موفق نشدیم.

سوال: شما با مقامات پاکستانی روابط نزدیکی دارید، آیا آنها تاکنون هم در مسائل افغانستان مشغول بوده و خواهان بدست آوردن چه چیزی می باشند؟

پاسخ: پاکستان و تمامی مقامات ملکی و نظامی اش همیشه با امریکایی ها همکاری نموده و در جنگ جاری افغانستان، اشتراک وسیع به نفع امریکا نموده است. اگر کمک پاکستان نمی بود، امریکایی ها هرگز موفق به اشغال افغانستان نشده و تا کنون در خاک ما باقی نمی ماندند.

سوال: در مورد گروه های القاعده در افغانستان چه نظری دارید؟ آیا تعداد آنها رو به افزایش است؟ آیا در صفوف شما، جنگجویان القاعده حضور دارند؟

پاسخ: قبلا" اظهار نمودم که القاعده در حال حاضر، حضور وسیع و فعال در افغانستان ندارد. بعداز جنگ عراق، اکثر اعضای القاعده افغانستان را ترک نمودند و با گروه های مربوط به القاعده هیچگونه روابط تنظیمی نداریم، القاعده تاکنون هم با طالبان همکاری و کمک می نماید.

سوال: اوباما و کرزی می گویند که دراین جنگ بواسطه ی نیروی نظامی موفق نخواهند شد، آیا آنها درست می گویند؟

پاسخ: این حرف آنها کاملا" دقیق است که در این جنگ از راه نظامی، پیروزی بدست آمدنی نیست. آیا تجربه ی هشت سال اخیر برای هر دوی آنها و هرکس دیگری کافی نیست که بگویند:

امریکایی ها در این جنگ از راه نظامی پیروز شدنی نیستند! اما متاسفانه با این همه و همه آنها بردوام جنگ پافشاری نموده و خواهان ازدیاد نیروهای خارجی هستند!!

سوال: شما بعداز چند سال مبارزه با نیروهای امریکایی توانستید تا با تاکتیک های جنگی آنها آشنا شده و بزرگترین ناتوانی آنها در عملیات چه می باشد؟

پاسخ: سربازان روسی از نگاه مورال و انضباط نسبت به امریکایی ها مقدم بودند. مثال اینکه یک سرباز روس از امر فرمانده اش سرکشی می نمود، خیلی کم در ارتش روسی به چشم می خورد، اما سربازان امریکایی در حالیکه تحت حمله ی نظامی قرار می گیرند، خیلی بی همت  و بی غیرت می شوند و زمانیکه بر کدام قریه (دهکده) یی حمله می نمایند، خیلی بی رحم و قسی القلب می باشند و از ارتکاب هیچ جنایتی سرباز نمی زنند. به اصطلاح افغان ها می توان سربازان امریکایی را بی غیرت و بی رحم گفت. موارد ضعف نظامیان امریکایی بطور کلی قرار ذیل اند:

یک گروه منظم و ثابت افغانی ندارند، دزدان، خائنین ملی، جنایتکاران جنگی و اشخاص مفسد را با هم جمع نموده و آنها را بر افغانها مسلط نموده اند. افغانستان را برای روس ها و ایرانی ها اشغال نموده و گروه های جاسوس و دست نشانده ی ایران و روسیه را به قدرت رسانده اند. مغرور بوده و روش آنها با مردم افغان نهایت وحشیانه و رذیلانه می باشد. برای جنگ هدفی واضحی که بتوانندتا سربازان و مردمان کشورهای شانرا قانع سازند، ندارند. در جنگ از وسایلی استفاده می نمایند که در جنگ میان ارتش های بزرگ و منظم استفاده می شوند نه در جنگ های چریکی. مردم عامه ی افغان، اکثرا" قربانی حملات نظامی آنها می شوند.

سوال: به نظر شما، سربازان امریکایی در چه حالاتی خیلی ضعیف و ناتوان می باشند؟

پاسخ: هنگامیکه پایگاه های نظامی شانرا ترک نموده، در مناطق کوهی از یک ساحه به ساحه ی دیگر در قطار های کوچک حرکت می نمایند، در همین حالت به بسیار آسانی شکار حملات مجاهدین می شوند. آنها تاکنون به تامین امنیت راه ها قادر نشده و نتوانسته اند تا در امتداد راه های بزرگ، پسته های امنیتی ایجاد نمایند تا بدینصورت امنیت سربازان گزمه و قطارهای شانرا تامین نمایند. روس ها در این راستا مقدم بودند، اگر به تعداد روس ها و وسعت جنگ قبلی با روس ها نظر افگنده و آنرا با جنگ فعلی مقایسه نمائیم، پس می توان گفت که تلفات امریکایی ها نسبت به روس ها بیشتر بوده و رو به افزایش می باشد. با افزایش نیروهای ناتو، تلفات آنهانیز بیشتر شده اند، از همین سبب است که تلفات آنها در ماه جولای نسبت به هر وقت دیگر، بیشتر بود.

سوال: به نظر شما، بزرگترین دست آورد نظامی شما در مقابل نیروهای امریکایی، چیست؟

پاسخ: دوام هشت ساله ی مقاومت و توسعه ی روز افزون آن، خاتمه دادن به رعب و هیبت جهانی امریکا، ایجاد نفرت جهانی در مقابل امریکا، محکوم نمودن اشغال افغانستان و خروج سربازان آنها عبارت از بزرگترین دست آوردهای ما بشمار می روند.

سوال: در باره ی گروه های دیگری که در مقابل امریکا و ناتو می جنگند و از مردمان بیگناه منحیث سپر استفاده نموده و عقب آنها پنهان شده و اسلحه ی شانرا در خوابگاه های اطفال و زنان مخفی می نمایند، نظر شما چیست؟

پاسخ: این همه تبلیغ های دروغین جنرال های امریکایی بوده و کاملا" عاری از حقیقت می باشند. حتی حکومت کابل هم با این جنرال ها در اینمورد موافق نیست. مجاهدین از مردم عامه منحیث سپر استفاده نمی نمایند، آنها به جنگ های جبهه یی نمی پردازند، از میان قریه ها و خانه ها بر دشمن حمله نمی نمایند. یکی از مشخصات جنگ چریکی اینست که از جنگ روبرو امتناع صورت گیرد. مجاهدین هنگامی بر دشمن حمله می نمایند که آنها غافل بوده و اقدامات لازم جهت دفاع خودی را روی دست ندارند. بر گزمه ها و قطار های کوچک آنها هنگامی حمله صورت می گیرد که از قریه ها و خانه ها دور می باشند. جنرال های امریکایی جهت توجیه بمباری های کورکورانه و وحشیانه ی شان بالای مردم عام و بیگناه، این تبلیغات دروغین را براه انداخته اند. اگر اینرا هم قبول نمائیم که در بعضی موارد، مجاهدین بعد از حملات به قریه های نزدیک پناه می برند، آیا دین، مذهب، دیموکراسی و حقوق بشر برای آنها این اجازه را می دهد تا بر یک قریه ی کامل، بمباری نموده و ده ها افراد بیگناه ملکی را فقط از برای سه یا چهار مجاهد به قتل برسانند؟ آیا حضرت مسیح (ع) به آنها همین درس را داده است؟ چرا عوض بمباری های کورکورانه و وحشیانه، قریه را محاصره ننموده و حمله کننده ها را دستگیر نمی نمایند؟

            سوال: شما چه پیغامی  پیرامون افزایش نیروهای امریکایی در افغانستان، به اوباما دارید؟

            پاسخ: مشوره ی من به اوباما اینست که اشتباه بوش را تکرار نکند. به مشوره های جنگ خواهانه ی تیم جنگی بوش که باعث رسوایی خود بوش گردیده و امریکا را به این حال و روز دچار ساخت، گوش ندهد. شعار انتخاباتی CHANGE اش را فراموش نکند اما CHANGE مثبت نه اینکه CHANGE خون آلود و جنگی.

            سوال: آیا شما واقف هستید که بار قبل بعداز نشر مصاحبه ی شما در کانال خبری CBS، مردم خبرنگار ما را به صفت دشمن امریکا توهین نموده بودند، در اینباره نظر شما چیست؟

            پاسخ: ما با سلوک و روش خوب با خبرنگاران باور داریم. هنگامیکه بسوی ما جهت مصاحبه فرستاده می شوند، به چشم مهمان بسوی آنها می نگریم. حتی اگر ماموریت استخباراتی برای دشمن را نیز داشته باشند. و اگر بدانیم که عضو استخبارات است، او را به مصاحبه دعوت نمی نمائیم.

 

حکمتيار

افغانستان

٢٦/٤/١٣٨٨