بسم الله الرحمن الرحیم
به رهبران جهادی درکرسی قدرت!
محمد عظیم آبرومند
درین ماه رحمت وفضلیت که درهای توبه بروی بندگان فرازاست ، ملت افغان ازشمایان ناراضی وشاکی اند. خدای جهان وجهانیان را شاهد می گیرم که در اکناف و اطراف افغان زمین پیروبرنا درسفره شامی ودسترخوان الهی نهیب نفرت برشما می کشند که ازهیبت آن قله های جبروتی فرعون زمان به لرزه می آید. آن مردم شکایتی ازشما ندارند ، نظاره گر نگبت ورذالت اعمال شما می باشند.
اگرشکایتی دارند ، آنرا به بارگاهی ایزدی درشام غربت وعزلت ، باطنطنه ای خضوع وخلوت بمیان می گذارند و سپاس نعمت حق را ادا می کنند که درآستان خسان سرفرونکشیدند ، چون درسی از ادبستان سروریکتاپرستان خوب آموخته اند.
گرچه میدانم که انواع علوم درسر انباردارید ، لیکن می بینم که آن سر ازاغیاراست . جفاپیشه ، کینه توزاست . نه کفایتی ازدنیا درآن نمایان است ونه فضلیتی برای رستن ازذلت و وصلت باعقبی درجریان. اگرگویند کدام عبادت مناسب حال شمایان است ، آن گفته سعدی به یاد آید: تورا خواب نیم روز، تا درآن یک نفس خلق را نیآزاری.
این جنایت وقساوت است که بامردم خدا روا میدارید ودجله خونین را درحجله مسکین سرازیر میکنید. نه مشورت می پذیرد ونه نصحیت ، بلکه مست ومدهوش زر زور میباشید ،پرده غفلت بردیده بصیرت نهاده اید. درعلم دین کثرت معجونی ازکرشمه ابلیس به سرمی پرورانید واین چه نمایشی است که عقبی را بادنیا معامله کردید و درپی مزد وپاداش ازخدا به مردم خدا ظلم روامیدارید. خانه وکاشانه افغان ، عزت وغیرت پیران ، وآیات قرآن را به خاطرقدرت وثروت فروخیتد. نمی دانید که بیگانگان وحشی دراوقات نیمه شبی بازنان وپیرمردان چه می کنند. نمی دانید که درشمال ، جنوب ، شرق وغرب کشور مردم ازاجنبیان متنفرومنزجرند وشمائید که برخوان روس خون عروس فروختید وبرکسوت انگلیس خلعت ابلیس به تن کردید.
درین ماه حلاوت معنوی وشکرستان لاهوتی یک باربه گفته مولوی تدبرکنید!
نفسی بفکر بگشا سردرج آشنائی
بنگربه جوهرخود که چه آئی وازکجائی
گرچه میدانم ، که خوش خدمتان خونخوار و جیره خواران دربار چندروزه شما ، بعوض احوال معلوم، قصه های نامعلوم و مدیحه های مذموم به گوش های مغفول شما می سرایند ، بازهم برسم معروف امربه معروف ونهی ازمنکر می گویم که بس است اینقدرتوجیه ستمگری وفتنه ریزی. حدبشناس که خداعادل است. ستم مکن که ستمکش جایش اسفل است و پرده ای تزویر و نیرنگ شریربا سیاست وکیاست میآمیزکه روندگان این راه فرجام ناکام و فردای تلخکام پیش رو دارند.
مردم ازتجاوزکاران نفرت گزیدند ، شما برآستان آنان بوسه زدید ، مردم خواهان عدالت وامنیت شدند ، شما ازکام شان لقمه شباروزی ربودید وبه عیش وتفرج درقصر، دلگشاد کردید. آئین اخوت ومروت را با آهن شماتت کوبید. فرزندان را ازآغوش مادران ، دوستان را ازمیدان مراوده و اقوام را ازقرابت معامله دورساختید وازمحاسبه اخرهیچ نمی هراسید. خوبان را یا راهی زندان ویا به دست جلادان دادید ، ازخردمندان وصادقان احترازکردید وباجاهلان ودون همتان پیمان بستید.
آقایان جهادی برصدرخوان اجنبی !
چه شد آن دغدغه ایام جوانی وآن شهامت و رشادت اسلامی و آن فرزانگی وزیرکی افغانی ، آن تعهد با ایمان داران وآن قسم ها با حضرت یزدان ؟
دیوان مملکت را با دیوان مقدرکردید ، اعیان ملت را با دونان معاوضه کردید و آبروی دینداران را دربرابرمسند جباران ریختید و ازسوره کهف هیچ نیآموخیتد.
ای خبرهات ازخبرده بیخبر
توبهِ تو از گناهِ تو بتر
ای تو ازحالِ گذشته توبه جو
کی کنی توبه ازاین توبه بگو؟
چندمین سالست که دوستان اجنبی و همقطاران داخلی شما ، خون مردم می ریزند ، راحت مردم می گیرند ، عزت وآبروی مردم به تاراج می برند وقوم افغان به اسارت می خوانند ومیهن پدرانشان را به اشغال می کشند وشما با سرنای بیگانه ازوحشت ودهشت فریاد می زنید وازخدا نمی هراسید
ای خدافریاد زین فریاد خواه
دادخواهم نه زکس ، زین دادخواه
داد خود ازکس نیابم جز مگر
زانکه او ازمن به من نزدیکتر
بااحترام
محمد عظیم آبرومند
رمضان 1430 هجری قمری
آلمان