عینک های سیاه ایران و دشمنان افغانستان
احمد طارق فیض
همه هموطنان مان آگاه اند که بعد از اقدامات نابخردانه و خلاف موازین پذیرفته شده جهانی حکومت ایران در رابطه ای توقف قطار کالا های تجاری بخصوص تیل به افغانستان و بنا بر بالا رفتن و تقریبا یک و نیم چند شدن قیمت آن محصلین و استادان پوهنتون ها و عده دیگر از هموطنان گرامی مان در تقبیح اقدامات نابخردانه و دشمنانه حکومت ایران دست به تظاهرات صلح آمیز زدند همراه با شعار های اخوند شکن. حکومت ایران تا زمانی به تحریم و اقدام عجولانه و نابخردانه خویش دوام داد که صبر مردم و تجار افغان به پایان رسیده و داخل اقدام عملی بر ضد منافع کشور ایران در افغانستان شدند و هر گونه روابط تجاری را همراه کشور ایران مسدود نمودند.
در تنش ها بین روابط حکومت ایران و افغانستان نقاط واقعا تکان دهنده نهفته است که ادعا های کذایی دوستی و برادری حکومت اخوندی ایران را از هر زمان دیگر بیشتر زیر سوال می برد. بعد از تظاهرات صلح آمیز محصلین و استادان پوهنتونها و اقشار دیگری از جامعه در پیش روی سفارت ایران در کابل مطبوعات ایرانی از قول مقامات آنکشور اظهاراتی را بنشر رساندند مبنی بر اینکه تظاهر کنندگان کتله مزدور و وابسته به بیگانگان و جدا از ملت افغان می باشند، آنهائیکه اقدامات جمهوری اسلامی منافع شان را در خطر انداخته است. خوب سوال مطرح میشود بغیر از مردم واقعا منافع کدام بیگانه در افغانستان با چنین اقدامات دشمنانه ایران بخطر افتاده است؟ مگر این بیگانه از چی زمانی به این طرف از راه ایران تیل برای مصارف خود وارد افغانستان میکند؟ و چرا ایران حال متوجه این واقعیت دروغین شده و در زمستان سرد تحریم دشمنانه علیه مردم افغانستان وضع نمود؟ مانند این سوالات ده ها چرایی دیگر در رابطه اقدام ظالمانه و اخوندی ایرا ن مطرح می باشد بلاخره این چرا ها نیاز به جواب دارد و باید حکومت مستبد ایران پاسخ گویی اعمال نادرست خود باشد.
از جانب دیگر ایرانیکه در اشغال افغانستان نیرو های صلیبی را همکاری بی شایبه نمود و تجربه بی شرمانه خود را با تمام وقاحت در عراق نیز تکرار کرد و در کنار صلیبیون بر علیه امت مسلمه از هر زمان دیگر دست به اقدامات دشمنانه زد چگونه بخود اجازه میدهد تا قشر از جامعه افغان را مزدور، وابسته و جدا از ملت افغان خطاب کند و خواستار پی گرد قانونی بر علیه آنها شود. شاید حکومت ایران با عینک های آفتابی خود آنعده از افغانان را که چندی قبل اعدام نمود و آنهائیکه در انتظار اعدام هستند، جدا از ملت افغان بدانند و هر نوع اعمال ننگین را بحق آنها روا دارند. درد آور اینکه مقامات افغانستان نه تنها خاموشی شرم آور را اختیار نمودند بلکه سفیر افغانستان در تهران از ایران عذر خواهی کرد بخاطر تظاهرات مردم. آیا واقعا جواب اقدام دشمنانه و ظالمانه حکومت ایران عذر خواهی بود؟
نقطه دیگر اینکه بعد از اعلان قطع هر گونه تجارت با ایران از طرف تجار افغان مقامات ایرانی اظهار داشتند درین بازی افغانستان بیشتر ضرر خواهد دید. همچو اظهارات از طرف دوست و برادر کذایی چون ایران واقعا قابل غور و دقت است. بلاخره اینها از کدام بازی و ضرری صحبت دارند؟ درین جای شک نیست که تحریم و فشار آوردن ایران بالای افغانستان در واقع دلیل و انگیزه غیر از بهانه مصرف تیل از طرف بیگانگان داشت و آن عبارت از انتقال پایپ لاین گاز از طریق افغانستان می باشد. با توطئه ها و اقدامات دشمنانه ایران در قسمت آبهای افغانستان همه جهانیان به این واقعیت رسیده اند که قرارداد های اقتصادی مهم و حیاتی چون انتقال پایپ لاین گاز از تحمل حکومت متعصب و خشک اندیش ایران بالا است. اما چی ضرر های از طرف ایران متوجه جامعه افغانستان و منافع کشوری می باشد؟ جواب این سوال واقعا ذهن را نا آرام میکند و خاطره های سه دهه سیاست ابلیسی اخوندی و ظالمانه ایران را در اذهان تازه میکند.
در اخیر باید یاد آور شوم آنهائیکه در مقابل اقدامات بحق ظالمانه و دشمنانه ایران برخاستند و تظاهرات صلح آمیز را براه انداختند با چنین عمل واقعا خلاق شان ترجمانی احساس و درد مردم فقیر افغانستان را میکردند و نه تنها جدا از ملت مان نیستند بلکه برخاسته و جزء ملت افغان می باشند. دشمنان نوامیس و ارزشهای افغانستان آنهای هستند که ایران شانه به شانه در اشغال افغانستان همکار آنها بودند. ضمنا حکومت ایران فراموش نکند با چنان اقدامات کوچکانه و دشمنانه خود را از جمع دوستان افغانستان به جمع دشمنان منافع ملت افغان نزدیک می نمایند.