جلوه بهار
اگرچه گل نـوخیـــز ز نـــوای بـــهــارم
امید مـهر روزگـــار و رویــای بـهــارم
دل فشردم به ســوی صــحــرای آشــنـا
تا به عقل و عمل گیـرم نــدای بــهــارم
به جهد و همت دهقان و فکـر دانـشــور
چه جلوه یافتم در نقش صـحرای بـهارم
ز جور و قهر زمستان،دمید بـــار دگــر
سبزه و لاله بر دامن صفـــای بـــهـــارم
مرا ز بوی گـل و نســـــیم بـــــهـــــاران
آمد شوق درس زتـــمـــنـــای بـــهـــارم
ویس احمد حکمت