سیاف خانه! استشهاد که انتحار؟ ( ۱۰ برخه )
احمد ضیاء بریالی
۹
ـ شیخ ابن جبرین چې دعربي نړۍ یو بل وتلی او مشهور فقیه عالم و، هغه داستشهادي بریدونو په اړه وايي: ( أرى أنها جائزة, إذا كان بها نكاية بالعدو, لأن العدو إذا توالت عليه هذه العمليات نهكت قواه و أثر ذلك في صموده للقتال ويكون ذلك من أسباب انهزامه ) http://forum.df66.com/t45143.html
ترجمه: ( زما په نظر دا روا دي، په هغه وخت کې چې دښمن ښه پرې وځپل شي، ځکه کله چې پر دښمن دغه بریدونه پر له پسې وشي زور یې خېژي، او دا یې جګړې ته په ټینګېدو باندې اغیزه کوي، او همدا یې د ماتې له لاملونه نه کېږي )
۱۰ ـ دکتور وهبة الزحیلي چې له ازهر شریف نه فارغ دی، او اوس د دمشق په پوهنتون کې دشریعت په پوهنځۍ کې د فقهې او اصول فقه دڅانکې رئیس او په نړیواله کچه وتلی فقیه عالم دی، داسلامي نړۍ په کچه یې دڅلورو مذاهبو ددلایلو په رڼا کې دفقهې مشهور کتاب ( الفقه الإسلامي وأدلته) چې په ۸ لویو جلدو کې دی دده دعلمیت لپاره کفایت کوي، همدا رنګه یې په ۱۴ جلدو کې دفقهې بل لوی کتاب ( موسوعة الفقه الإسلامي والقضايا المعاصرة ) له خورا شهرت نه برخمن دی، په ۱۷ جلدونو کې یې دقرآن کریم تفسیر ( التفسیر المنیر فی العقیدة والشریعة والمنهج ) لیکلی، ټول یې تر ( ۵۰۰ ) پنځه سوو پورې کتابونه، رسالې او بحثونه لیکلي دي، نوموړي داستشهادي بریدونو په اړه داسې فتوی ور کړې ده: ( إذا تعين العمل الفدائي أو عمليات الانتحار أو الاستشهاد في حالات اللقاء مع العدو الحربي كاليهود, وغلب على الظن أن العدو سيقتل الشخص أو ينكل به, وكان هذا بإذن السلطة الحاكمة الشرعية ,وكان مروعا أو مرهبا أو قامعا لعدوان العدو فهو جائز بمشيئة الله, لأن مثل هذا العمل اليوم أصبح ضرورة شرعية ولم تعد عمليات المواجهة, مواجهة العدو بجيش منظم تحقق المطلوب, وقد حققت مثل هذه البطولات تحولات مهمة جدا في صد عدوان المعتدين, والله أعلم). العملیات الاستشهادیة فی المیزان الفقهي، ص: ۸۶.
ترجمه: ( کله چې فدايي، یا دځانوژنې برید، او یا استشهادي برید له حربي دښمن سره لکه له یهودو سره دمخ کېدو په حالاتو کې لازم وي، او غالب ګومان دا وي چې دښمن به دغه کس ووژني او یا به یې ډېر وځوروي، او دغه فدايي برید دشرعي حاکم واک په اجازه سره وي، ددښمن لپاره ډاروونکی، یېروونکی او دهغه دظلم بیخ ایستونکی وي نو دا ان شاء الله روا دی، ځکه چې نن ورځ دغه رنګه کار یو شرعي ضرورت ګرځېدلی، مخامخ عملیات نشي کېدی، له دښمن سره دمنظم پوځ مخامخ کېدل مطلوب هدف ته درسېدو لپاره وي، او دغه اتلولیو ( استشهادي بریدونو ) دتېري کوونکو دتېري دمخینوي په لاره کې خورا مهم تحولات راوستلي دي، والله اعلم )
۱۱ـ دکتور یوسف القرضاوي چې داسلامي نړۍ دعلماوو دشورا رئیس او په نړیواله کچه په اسلامي فقه او دعوت کې نړیوال شهرت لري د استشهادي عملیاتو په اړه دخپلې اوږدې مستدلې فتوی په یوه برخه کې داسې وايي: ( وأود أن أقول هنا: إن هذه العمليات تعد من أعظم أنواع الجهاد في سبيل الله، وهي من الإرهاب المشروع الذي أشار إليه القرآن في قوله تعالى: (وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ) الأنفال:60. وتسمية هذه العمليات (انتحارية) تسمية خاطئة ومضللة، فهي عمليات فدائية بطولية استشهادية. وهي أبعد ما تكون عن الانتحار، ومن يقوم بها أبعد ما يكون عن نفسية المنتحر.
إن المنتحر يقتل نفسه من أجل نفسه، وهذا يقدم نفسه ضحية من أجل دينه وأمته. والمنتحر إنسان يائس من نفسه ومن روح الله. وهذا المجاهد إنسان كله أمل في روح الله تعالى ورحمته. المنتحر يتخلص من نفسه ومن همومه بقتل نفسه، والمجاهد يقاتل عدو الله وعدوه بهذا السلاح الجديد، الذي وضعه القدر في يد المستضعفين ليقاوموا به جبروت الأقوياء المستكبرين: أن يصبح المجاهد (قنبلة بشرية) تنفجر في مكان معين وزمان معين في أعداء الله والوطن، الذين يقفون عاجزين أمام هذا البطل الشهيد، الذي باع نفسه لله، ووضع رأسه على كفه، مبتغيا الشهادة في سبيل الله.
فهؤلاء الشباب الذين يدافعون عن أرضهم ـ وهي أرض الإسلام ـ وعن دينهم وعرضهم وأمتهم ـ ليسوا بمنتحرين، بل أبعد ما يكونون عن الانتحار. وإنما هم شهداء حقا، بذلوا أرواحهم ـ وهم راضون ـ في سبيل الله، ما دامت نياتهم لله، وما داموا مضطرين لهذا الطريق لإرعاب أعداء الله، المصرين على عدوانهم، المغرورين بقوتهم، وبمساندة القوى الكبرى لهم. والأمر كما قال الشاعر العربي قديما:
إذا لم يكن إلا الأسنةَ مركبٌ *** فما حيلة المضطر إلا ركوبها!
وليسوا بمنتحرين، وليسوا بإرهابيين، فهم يقاومون ـ مقاومة شرعية ـ من احتل أرضهم وشردهم وشرد أهلهم، واغتصب حقهم، وصادر مستقبلهم، ولا زال يمارس عدوانه عليهم. ودينهم يفرض عليهم الدفاع عن أنفسهم، ولا يجيز لهم التنازل باختيارهم عن ديارهم، التي هي جزء من دار الإسلام.
ولا يعد عمل هؤلاء الأبطال من الإلقاء باليد إلى التهلكة، كما يتصور بعض البسطاء من الناس. بل هو عمل من أعمال المخاطرة المشروعة والمحمودة في الجهاد، يقصد به النكاية في العدو، وقتل بعض أفراده، وقذف الرعب في قلوب الآخرين، وتجرئة المسلمين عليهم. ) http://www.sheekh-3arb.net/vb/showthread.php?t=3475
ترجمه:
( دلته خوښوم ووایم چې: دغه بریدونه دالله په لاره کې دجهاد تر ټولو ستره نوعه ګڼل کېږي، او دا له هغه مشروع ارهاب څخه دي کوم چې قرآن کریم په خپل دې قول کې اشاره ورته کړې: (وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا اسْتَطَعْتُم مِّن قُوَّةٍ وَمِن رِّبَاطِ الْخَيْلِ) الأنفال:60. ترجمه: اوتاسو دهغوی دمقابلې لپاره له ويشتلو او دآسونو له تیارولو نه هغه څه برابر کړۍ چې په وس مو پوره وي. دانفال سورت، ۶۰ آیت.
او دغه بریدونه انتحاري بلل غلط او ګمراه کوونکی نوم دی، دا اتلوال، استشهادي او فدایي بریدونه دي، دا له انتحار نه ډېر لیرې دي، څوک چې دغه بریدونه تر سره کوي هغوی دانتحارکوونکي له حالت نه ډېر لیرې دی.
بې شکه چې انتحار کوونکی ځان دخپل ځان لپاره وژني، یعني مطلب یې دا وي چې ځان ددنیا له ستونزو نه بې غمه کړي، او دا بل ( استشهادي مجاهد ) خپل ځان دخپل دین او امت لپاره قرباني کوي، انتحار کوونکی له خپل ځان او دالله له رحمت نه ناهیلی انسان دی، اودغه مجاهد له یوې مخې ټول دالله تعالی درحمت لپاره هیله هیله دی، انتحار کوونکی دخپل ځان په وژلو سره ځان له خپل ځان او خپلو غمونو نه خلاصوي، او دغه مجاهد دالله تعالی له دښمن او له خپل دښمن سره په دغه نوې وسله ( استشهاد ) سره جګړه کوي، هغه وسله چې قدرت دناتوانو په اختیار کې ور کړې ده، تر څو په دې توګه دځواکمنو کبرجنو دزور مقابله پرې وکړي، په دې معنی چې دغه مجاهد انساني بم شي، په ځانګړي ځای او ځانګړي وخت کې دالله او دوطن د دښمنانو په منځ کې انفجار کوي، دښمنان ددغه اتل شهید په وړاندې ناتوانه پاتې کېږي، کوم چې دالله په لاره کې دشهادت په هیله یې ځان پر الله باندې پلورلی او سر یې په ورغوي کې نیولی.
نو دغه ځوانان چې له خپلې خاورې چې هغه داسلام خاوره ده، او له خپل دین، عزت او امت نه دفاع کوي، دا انتحارکوونکي نه دي، بلکې له انتحار نه ډېر لیرې دي، بلکې دوی رښتیني شهیدان دي، په داسې حال کې خپل روحونه دالله په لاره کې ښندي چې دوی خوشحاله وي، هو تر څو چې نیتونه یې دالله لپاره وي، او دغه لارې ته مجبور وي، ددې لپاره چې دالله هغه دښمنان پرې وویروي چې پر خپل ظلم باندې دلوی ځواک ( امریکا ) په مرسته ټینګار کوي او په خپل ځواک غره دي.
دلته خبره داسې ده لکه هغه عربي شاعر چې ویلي:
کله چې سورلي پرته دنیزو له سرونو بل څه نه وي: نو دمجبور لپاره يې پرته له سپرېدو بله لار نشته!
دا نه انتحار کوونکي دي، او نه ترهګر دي، دوی دهغه چا په وړاندې شرعي مقاومت کوي چا چې ددوی خاوره اشغال کړې، دوی او ددوی کورنۍ یې شړلي دي، ددوی حق یې غصب کړی، ددوی راتلونکی یې تروړلی، او لا تر اوسه پر هغوی خپل ظلم ته ادامه ورکوي، ددوی دین پر دوی باندې له خپل ځان نه دفاع فرضوي، او دوی ته روا نه ده چې په خپله خوښه له خپل کور نه تنازل وکوي، کوم چې د دار الاسلام یوه برخه دی.
او ددغه اتلانو عمل په لوی لاس په هلاکت کې ځان اچول نه ګڼل کېږي، لکه ځینې ساده ګان چې تصور کوي، بلکې دا په جهاد کې له روا او ستایل شوې سرښندنې څخه دي، له دې نه مطلب ددښمن ښه ځپل، دځینو وژل، دنورو په زړونو کې یې ډار ور اچول، او پر دوی دمسلمانانو ور زړور کول دي ).
دیادونې وړ ده چې دکتور یوسف قرضاوي دځینو په اصطلاح له هغو متشددو علماوو څخه نه دی چې ځینې مغرضین دهغوی په اړه تبلیغات کوي، بلکې په ګڼو مسایلو کې په دکتور یوسف قرضاوي باندې د سهل انګارۍ تهمت هم لګېږي، خو له دې ټولو سره سره دا دی د استشهادي بریدونو په اړه دنوموړي فتوی دا رنګه ده.
دکتور یوسف قرضاوي په مختلفو علومو کې تر یو سل او شلو زیات کتابونه لیکلي دي، په تفسیر کې، په فقه کې، په ادبیاتو او شعر کې، په دعوت کې، په تاریخ او نورو… کې.
۱۲ ـ شيخ حمود بن عقلاء الشعیبي چې دعربي نړۍ یو بل مشهور او وتلی عالم دی هغه د استشهادي بریدونو په اړه داسې وايي: ( وإن العمليات الاستشهادية المذكورة عمل مشروع وهو من الجهاد في سبيل الله إذا خلصت نية صاحبه وهو من أنجح الوسائل الجهادية ومن الوسائل الفعّالة ضد أعداء هذا الدين لما لها من النكاية وإيقاع الإصابات بهم من قتل أو جرح ولما فيها من بث الرعب والقلق والهلع فيهم ،ولما فيها من تجرئة المسلمين عليهم وتقوية قلوبهم وكسر قلوب الأعداء والإثخان فيهم ولما فيها من التنكيل والإغاضة والتوهين لأعداء المسلمين وغير ذلك من المصالح الجهادية.ويدل على مشروعيتها أدلة من القرآن والسنة والإجماع …) . http://forum.ma3ali.net/t148537.html
ترجمه: ( او دغه یاد شوي استشهادي بریدونه روا کار دی، او د الله په لاره کې دجهاد یو ډول دی، خو چې د کوونکي نیت یې صفا وي، او دا دجهادي وسایلو تر ټولو ښه کامیاب او ددغه دین ددښمنانو پر ضد له کاري وسایلو نه دي، ځکه چې په دې سره دوی ځپل کېږي، دمرګ ژوبلې دردونه ورته رسېږي، ډار، ګډوډي او سرګرداني پکې خورېږي، مسلمانان پر دوی ور زړور کېږي، زړونه یې ځواکمن کېږي، په دې کې ددښمن دزړونو ماتوالی، ښه وژل، ښه ځپل، په غوسه کول او سپکاوی دی، له دې پرته نور جهادي مصلحتونه پکې دي. او د روا والي په اړه یې له قرآن کریم، احادیثو، اجماع نه دلایل شته. )
نور بیا…