بنام خداوند بزرگ ومهربان (ج)
عرض تعظیم به مقام حضرت محمد مصطفی( ص) یاران واهل بیت شان (رضوان الله تعالی علیهم اجمعین)
ذات بیچو نی که اند ر کا ینـــا ت
او نمــوده آب را اصــــلِ حیــات(1)
از عد م موجو د را ا یجـــــا د کرد
از نبــــود ، ا و بود را بنــیـــاد کرد
در جهــــــــان معلول ، بی علت نبـُود
امر سبحـــان ، گشت ،علت بر وجود
جمله افلاک و ، زمین و آ سمــــــان
بر وبحرو ابر وبا د ،وا نس و جـــان
او منور ساخت خورشیـــــد جــــــهان
با ستاره هــــــــا مُــزَیّن آ سمـــــان
کـُلّهــم- فِـی فَــلـَکٍ- یَســبَــحـُــون) (2)
چشم اگر دارید ! « وا نتم تشــــهدون » (3)
جملــه ا فلا ک ونجــوم ا ند ر سمـــا
یا که ذرات ، جهـــــان اند ر هـــــوا
بر مـــد ا ر خــا ص حـــرکت میکننــد
نه عقب مــــا نده ، نــــه سبقت میــکنند
نظم حاکم بر جهــــان ا ز ناظــم ا ست
آ نکسی بینـــد که فکرش جــــازم است
این نظام بر کل ذرات جــــــــــها ن
هست حا کم ، تو مُحـَـّرِک را بد ا ن!
نظم وحرکت زیب وزینت را ببیــن
در طبیعت، د ر سماء ود ر زمین
آسمــان را بی ستون ایستاد کرد
کوهــارا در زمین(او تاد)(4 ) کرد
او زمین وآسمـــــــان تدبیـــر کرد
از برائ این بشــر تسخیرکرد
او طبیـــعت راهمی بنمـــــوده را م
تا بشر باشد در آن، انــــدر خِـــرام
********************************
دست تقــــــــد یر خدا و سرنوشت
طینتِ آد م ز خا ک وگِـــل سرشت
بعد ازآ ن با روح خویش اندردمیــد
تا کـــه آ د م د ر جـهان ، آ مد پد ید
خلق آدم را نـــکو بنیـــاد کرد
لفظ «کرمنـا »( 5) برایش یاد کرد
بر ملک شـــد بعد ا ز آن ا مـرِ خــد ا
تا نما ید سجـــــده بر ا ین پیشـوا
گشت مسجود ملائـــک آن زما ن
داد بر آدم مقــام و عِــّـز وشـان
جمــــله گی تسلیم امـــر کـــرد گــــا ر
سجده بنمـــود ند ایشـــا ن، بـا ربــــا ر
لیک آ نکس کـو ، نشد تسلیم ا ین
از تکـــبر بــود، شیـطانِ لـعیـن
بعد ازآن شیطــان ، زنــا فر ما نیـــش
رانده شد ، از د رگــــــۀ سبحـا نیـــش
ای بشــر فرمــان خالق گوشــدار!
هر کجا وهر زمان (لیل ونــهـا ر)
ذ ا ت خالق رام بنمود ، ا ین چنینـن
آنچــه اندر آسمــان و د ر زمیـــن
بهـر انســان این ، طبیعت را م کر د
فضل خود برجمله مخلوق عــام کــرد
گر سجود ی تو نــدا ری د ر میـان
این نبا شد شر ط انسـانی ، بدان !
*********************************
ذات خا لق دا د ، عقل و فهم وهـــــــوش
تا نگرد ی ، مثل بیجـــا نی خمــــــــــوش
بر تـو عقـل و، اختیا ری د ا د ه ا ست
وز بــرا یت ،اعتبــــا ری د ا د ه ا ست
بــعد ا ز آ ن د ر هر زما ن پیغمـــبری
تا نمــــــا ید مرد مـــــــا ن ر ا رهــبـری
ا و فرستاده همـــه د ستـــور خو یـــش
تا بدانی ،َره ، نمــا نی کورخــویـــش
کـــرد حجت از برای ، تو تمـــــــــا م
بعد از آن راهـــی نداری والســـــــــلام
او عنــــا یت کرد بر نـــــوع بـشــر
تا که با شد هر یکی را را هبــــــر
انبیا ء ومـرســـلین در هر زمـــان
با کتا ب و با خطـــا ب ، با بیـان
تا کـــه د و را ن همــه پیغمبران
ختم شـد بر آن شهــۀ آخــر زمــان
**********************************
حقتعا لی خواست بر روئ زمیــن
آ خرین شـا ه رسـل سا لا ر د یـن
د ا د خلعت ا ز برایش این چنین
تا ج وتخت ( رحمــةٌ لـلعا لمیـــــــــن)( 6)
آ ن محمد بنــــــد ه و خیرا لبشـــــر
هم معلم هــم رســول هــم راهـبــــر
انــکه خـــا لق در( کلا م الله ) گفت
بر ( محمـــــد ابن عبــــــد ا لله) گفت
گـــفت : « ِا قرأ بـِاسم ، رَبِک الـّـِذی»( 7 )
اولین آ یت بخـــوان ، خوشحـــا ل زی!
بـعد از ا ین بر منصــــب پیغمبـــــری
جا گزین ! انــــدر مقـــــا م رهبـــــری
بعد از آن پیغمبر عا لـی مقـا م
در رۀ دعـوت نمــوده اهتـمـا م
سعی شان بر حکم قر آن استوار
اندرین راه همچــو کوهی پایدار
تا که این دعوت بپـا شد آنزمـان
دشمنی هـا در نهان شد هــم عیان
گــفت لبـیــک ، اولین کس آ ن زمـا ن
ز و جــــه ء پا ک رسول ا نس و جـان
آن (خد یجه) همســر پا ک رســــــو ل
بر زبـا ن ا قـرا ر وبر دل هــم قبــو ل
بعد از آ ن ( بوبکرصــد یق) و رفیـــق
آن شفیـــــق ویــــارِ دوران عتیـــــق
آن سه دیگر گفت لبیک آنزمــان
بـُود(علی) او خـُرد سال مومنــــان
بعد از آن د و را ن زحمت سر رسیــــد
ا متحـانی سخت وبیـــحد سر رســــــید
سیـــــد کونیـــــن ،بهر جا ومــــــــکا ن
از خطر هر گز نبود ی در ا مــــــا ن
در محیـــط شــــرک واستــبـد ا د وزور
کو نمــی د ید ند با چشمـــــــا ن کـــو ر
نور ، الله وچـــــــــرا غ ا حمـــــــدی
آ یت حــق ونشان سرمـــــــــــــــــد ی
کرد الله در خطا بــــش اینچــــــــــنین
بهر ابنای بشر کـــــون ومــــــــــــکین
گر چه شد مبـعو ث ا و انـد ر زمین
لیک باشد (رحمةٌ للعــــــــــــــا لمین)
بعد سیزد ه سا لـی که از دعـوت گذ شت
جور وآ زا ر کسـان از حـــــــــد گذ شت
لیک آن یا را ن یـــــا ر، ا ولیـــــــن
در کنـار آ ن ا مــــــا م ا لمرســـــــــلین
بــوده ا ند در خد مت و سر بـا زیــش
تا کننـد ش از د ل وجـان ، را ضیـش
آ نزمان ، فر مــان هجرت سر رسیـــد
امتحا ن رنج و زحمت سر رسیـــــــد
باز هم یـــــــارا ن یـــــارا ن قــــد یـــــم
بوده ا ند د ر جنب پیغمــــبر نـــد یــــــم
بو د فرمــــــا ن، پیـــــــا مبر بعــد ا ز آن
تــا شونــد اصحا ب ، بر یثــرب روا ن
یکنفر بگــزید ا و همـــر ا ه خو یـــش
آن د گرخوا با ند ، برما وای خو یـــش
در سفــر صدیق بود همرای او
وان علی خوابید در مـــــاوای او
تا به یثـــرب آ مـد ند با یا رخویــش
طرح تازه ریختنـــد برکا ر خویــــش
اولین طــــر حی که نو بنیـــــا د کــــرد
او بنــــائ مسجــــد ی آ بـــــا د کـــــرد
طرح ایجاد ِ تمــــدن ریخت آن
بر بنائ کهنـــۀ یثرب ،چنــان
نام یثرب را مدینه یاد کــرد
او تمدن را بر آن بنیاد کرد
بـَست ،پیمان ِ مواخــات ( 8) آنچنان
بین (انصـــــا ر ومهـــــا جــر) آنزمان
نظمِ نورا بعد ازآن ایجــا د کــــرد
بر بنـائ کهـنه ، نو بنـیـا د کــر د
ا و بشــر ا ز قیــــد وبـــــند آ زا د کـــرد
فارغ ا ز هــر جـو ر و ا ستــبد ا د کــر د
روح و جسـم خـلق ، نا شـــا د ز مــــــا ن
شا د سـا خت و، د ا د آ رامـش چـو جــا ن
بـعد از آن د ه سـا ل د یگر آ ن جــنـا ب
حــکم فـــر مــو د نـــد به قرآن و کــتا ب
پیش ا ز آ ن بر مومنین گفت این سخـــن
گوش میــــــــد ا ریــد ا ی یا را ن مــــــن!
)خون و ما ل ، وعِرضِ تا ن بر یــکد گـر(
)آن حـــــرا م ا ست میکنید ا ز آ ن حـــذ ر! (
(بعد از آ ن ا زبهــــــر زنــــها یــا د کــــرد)
( از حقـــــــو ق شـــا ن سخن بنیا د کــــرد)
(بــعــــــد ا ستشهــــا د کرد نـد آ ن جنــــا ب)
(از زبــــان ا متــــــی با ا یــن خطــــــا ب)
(با زبــــا ن پـرسشـــی خـــود خوا سـتـنـد )
(از ا د ا ئ آ ن رسا لت، چـون و چنـــــــد؟)
(جملـــــه ا مت با زبـــا ن در ا یـن کــــلا م )
گفتـــه ا ند ، بنمــــــوده ا ی بـــــر ما تمـــا م
(تــو ا ما نت را ا د ا بنمــــــــود ه ا ی)
(تـــو نصیحت را بجـــــــــــا فر موده ا ی)
(بعـد از آ ن دم ،آن رسول ا نس وجا ن)
(رو بـبــالا داشتـــنـد بر آ سمــــــــا ن )
ای خدا خود شــاهـــدی بر بندگــان
امر تو کردم بجــــا از صدق جـــآن
(مـن نمـــو د م کــــا ر بـر ا مت تـمـا م) (9)
(بعـد ا زیـن سوی تو آ یــــم والسـلام)
*******************************
ذات حق فر مو ده ا ست ا ند رکلا م
برنبـــی خـو د ، د رو د و هم سلا م
نیز ا ز ما ، بهر آ ن عالــی مقــــا م
هم د رو د هــم ثنا و هــــم ســـــلا م
بهر آن وآل وا صحا بش تمـــــا م
هـم بــا هــل بیت علیهــم الســلام
هـم به یا را ن و با صحــا ب هُـد ی
چونکه بو د ند مصطفــی را مقتــــد ی
ا ین عقیده ، فکر هر مومـــن بــود
کز دروغ و ا ز نفا ق، ا یمــن بـــود
چونکه بوبکر ا ست ا و یا رقــد یــــم
همرکا ب وهمنشـــین وهم ند یــــــــم
سیــد کونین گفتــه ا ست ا ین سخــــن :
(ا و برادرهــــم مصاحب جا ن من) ( 10)
(هم چنین ا و یا ر غا ر وهمسفــــــــر)
دررهی هجرت بصد خوف وخطــــر
تا که پیغمبر همی بـــود آ ن زمـــــا ن
بــود بوبــکر هر زمان درپیـــــش آ ن
درس د ین را ، ازبـرِ احـمد گــرفت
نمره آ ن ا متحـــــان ، ا و صد گرفت
چو ن نبی حضرت حق ا زجــــــها ن
رخت بربست سوی عقبـی شد ر و ا ن
جمله ا نصا ر و مهاجر آ نـزمـــــــان
کرد بیعت بـرا بو بکر بعــــد ا ز آ ن
آن خلیفـه نا م ا و( صد یق) بــــــــــــود
دشمن ا و کا فر وزند یــــق بــــــــــو د
بعد ا زآ ن یا رد گر، ا و شد ا مـــــیر
(عمرا لخطاب )،به هیبت همچـــــو شیر
آنکه پیغمبر بو صفش ا یـن چنیـــــــــــن
گفت بریارا ن و ا صحا بـش همیـــــن
گرنبــوت را نبو د ی ختـــــم هــا ن !
لایق ا ین منزلت عمــــــــر بـــــد ا ن
داد، د خت خـو یش بر سالار د ین
آنکه او بود« رحمــــةٌ للعـــــالمـین» – ( 11)
حفصه آن زوجــــۀ پاک رســول
آنکــه پیغمبر وَرا از دل قــبــول
بعد ازآن عثمان ،( ا بن عفــا ن) بـــو د
جامـع ا لقـرآ ن آ ن د و را ن بــــــو د
آنــکه ( ذی النــورین)( 12) او دارد لقب
زوج د و د خت رســـو ل ا ی با سبــق!
آن شهید ی پا ک قرآ ن بـــــود ه ا ست
نورچشـــــم هر مسلما ن بـــو د ه ا ست
هر کـِرا باشــــد پیامبــر راهـبــــــر
دوست عثمــان است ویاران دگــر
بعــد ا یشا ن ، آ ن( علی) مـــرتضـی
(ا بــن عــــم )آ ن رســـــــول مجتبــی
چهـــــــا رمین یـــا ر رسو ل الله را
تو علــی می دان ( اســــــدالله)( 13) را
آن علـی آن نــــــورچشــم مصطـــــفـی
د ر ره ا ســــلام با صد ق و صفــــــــا
او به پیغمبر چوها رو ن بود ه ا ست( 14)
شهره ای آ فا ق وگــــرد ون بــــوده ا ست
آن علــی فــــرزنـد دست آ ن رســـــول
(اب سبطین) ( 15) شهیـد ، زوج (بطـول)( 16)
حب او حب پیامــــــبر بوده است
بغض او خشم پیامـــــــبر بوده است
هرکه باشـد قلب ا و از کینـــــــــه پاک
دوستــد ا ر ا و ، وهم اصحا ب پـــــا ک
عاقبت این یار یا را ن، وحیـــــــد
شد به مسجــدِ پیامبر ا و شهــــیـــــد
بعد ا زآ ن با شد ا مـا مـــا ن همــــا م
هرکــد ا م درنــزد ما ذ ی احتــــــرام
وا ن یکی ا حسن بود ، نا مش (حســن)( 17 )
آ ن د گر ( حسین )( 18) بو د ا ی جـا ن مــن
آن یکی کــــز وی، بــرا ئ اهل د یــــن
رمز وحـــد ت شد برا ئ مــومنیــن
وا ن د گر آ ن ســر ور آ زا د گـــــا ن
بهــر ا مت رمــــــز آ زا د ی بــــــــد ا ن
هر د و ئ شا ن سـروران جنت ا ند
غنــــچه ها ئ گلستــــا ن جنت ا نـــــد
آفتــــــاب دین را تابنــده انــــد
(سیـدا شبا ب اهـل الجنة) انـد(19)
یار واصحاب رسول ا نس وجــــــا ن
دوست مید ا ریم ما ، ا ز صــد ق جا ن
هم به اهل بیت تعظیـــم میـــــکنیـــم
یک بیک ا کـرا م و تکریـم میـــــکنیــم
یار و ا صحا ب پیا مبر آنــــــزما ن
دوستـدار همد یـــگر ا زصــد ق جان
آن(علی) همـــکار آ ن (صد یـق) بـــود
دشمن هــــر کــــا فر ، وزنــد یـق بـود
اوبــه ( عمـر) داد دخت خویــــش را
(ام گلثــوم ) ( 20)پا ره ، قلب خویِــش را
درکنارِ( ابن خطاب) همچــــو جــا ن
بو د همیشه در نهـا ن وهـــم عـیـــا ن
در نما ز فجـــر جمعی مــــــومنیــــــن
بوده ا ند خلف ا میرا لمــــو منیــــــن
ناگهان شمشــــــیر آ مــد بر وجــــود
زا نکه ا یـما نش نبــود ا نــد ر و جــو د
ا و (ا بو لوء لوء) بد ا ند یــش بـــــود
هم (مجـــوسی) ، هم منا فق کیش بــود
چون عمر گرد ید زین ضربت شـــــهید
قلب اصحــاب ِپیــــامبـــــــر بر طپــــیـــد
بعد از ان (عثمان) امیر ِ مومنـان
انتخـاب گردید او ، در آنزمــان
آن علی همــــرا ز و هــــم آوا ز ا و
هر یک از (سبـــط) رسول سربا ز ا و
هیچـــــــگاهی تو ند ید ستی کــه آن
مهر ا و اند ر خفــــا ودر عیــــــا ن
کم شــــــود بر منبـــــع جــــود وحیـا
حضرت عثمـــــان ا ما م بـا سخــــا
حب آن با ا بن عفا ن بیـــــش بـــو د
زا نکه با ا و ، وپیا مبرخویــش بـــو د
تاکه (ذی النورین) ، یــا رِ با وفا
داد جان د ررا ه قـــرآ ن و خــــد ا
اوشهیدِ پاک قــرآن شــد چنان
دشمنش ملعون رحمان گشت آن
بــعد از آ ن بیعت نمـود ند با (عـلی)
جمله اصحا ب ، با صفا وهمــد لی
آن علی چون مثل یـــا را ن قـــد یم
رفت د ر را ه صرا ط ا لمستقیـــــم
هر زما ن ا و یا د یا را ن می نمـود
با دعــــا وبا ثنـــا و بــا د رو د
چون شنید ستی ز ا قوا ل رســـو ل
این سخن را نیز آ ن زوج (بطــول)
گفت:« اصحابم مگیرید با غرض »(21)
دور باشیــــد از نفـــاق واز مــرض
جمله ا زوا ج رســول ا نس و جــــا ن
عضــو ا هل بیت پیغمـــــبر بـــد ا ن
هم علــی و دخت پیــغمبـــر بطـــو ل
(حسنین)( 22)پا ک و(عمـین)( 23) رســول
هـر د و (عـمیـن) شـریفیـن آ نــزمــــا ن
حمزه وعـبـــا س بو د نـــد ، همـــچنا ن
گفت : پیغمـبر به اصحــاب آنزمان )
« هست سلمان اهل بیتم » هم چنان(24)
با (ا سا مـه ا بن زیـدش) آن رسول( 25)
افتــــخار اهـــــــل بیــــتش را قبــول
از خد ا تو فیق یــا ری مـیـــکنــیــم
از صمیـــــم قلـــب زا ری میــکـنیـــم
حب پیغمـبر وهــــم یـا را ن او
اهـــــل بیــت ا و، وهمــکارا ن او
یا ا لهــی قلب مــا پر نو ر کـن !
از نفا ق و ا ز شقــــا وت دور کــن!
در د ل ما و تمـــا م مـــو منیـــن
جمله ا بنــــا ی بشــر روئ زمیــــن
نور تو حید ی عطا کن یا احــــــد
جــز تــو نتواند دهــد ، کس را مـد د
ما به نو ر تـــــــو هد ا یت میشــویـــــم
مستحــق عفــــو و رحمت میشویــــــم
قلب ما با نــــو ر ا یمــــا ن نو ر دار
از همــه وسواس شیطا ن د و ر دار
بهر مــــا توفیـــق ا رزا نی بد ار
تا که باشیم در رهت ، ما ا سـتوار
بـعد ا ز آ ن د ر را ه آن ختــم رســل
کا ن بود شا رع برائ جــزء و کــل
از تـو می خواهیــــم ا ی معبــود مـا
جــو د کــــن بر قلب د ر د آ لود مــا
حب ، الـله وســـــپس ، پیــــغمبــــرش
چها ر یــــا ر، با صفــا و ســــر ورش
حب اصحــــــا ب رســــــــول الله را
اهـــــل بیـــــت آ ن رســــــو ل الله ر
تا قیا مت قلب ما شــــا د ا ن شـــــو د
حب اهـــــل بیــــت وهم یا را ن شــــود
این همان فــکرسلف باشـد (عزیز))
غیـراین ،او نا خـلف بـا شـد ( عزیز)
پایــان
********************************************
وا لســـــلا م وعلیــکم و رحمت الله وبرکـــا ته
2010-01-10 – محمــــد عزیز(عزیزی ) – لـنـد ن
hmaazizi@yahoo.co.uk
تو ضیحـــا ت لازم :
——————
1- اشاره با آیۀ مبارکه است که :« وجعلنا من الماء ِ کل شئی ً حی » ما به ذریعۀ آب همه چیز را زنده گردانیدیم
2 – وکلهم فی فی فلک یسبحون – سوره یس-آیه-40 » یعنی:
تمام شان( مراد از اجرام فلکی آفتاب – مهتاب – ستارگان و…) در حال شناوری ( مراد حرکت) میباشند .
3 – وا نــتــم تشـــهــد و ن – سوره بقره – 84 وسوره آ ل عمران-70» بمعنی وشما مـشـــا هـــد ه مـیکنــید
4– اوتا د – بمعنی میخ واستوانه ایکه سبب استقرار واستحکام میشود . اشاره بآیه ای قرآن در سوره ای : نبا ء است که میفرماید
«الم نجعل الا رض مـها دا والجبا ل اوتا دا و. سوره نباء –آیه6-7…» یعنی : آیا نگردانیدیم ؟ زمین را ( از جهت استقرار وسکون) گهواره وکوهــــا را بعنوان میخ (استوانه که سبب استقرار واستحکام و جلوگیری از حرکت نا منظم زمین میشود)
5 – (کرمنا ) یعنی کرامت دادیم ( یعنی اورا عزیز ساختیم) اشاره به آ یه ای قرآن کریم است : که میفرماید:
( و لقد کرمنا بنی آ دم وحملناهم فی البر والبحر- سوره – اسراء ) ما انسان را کرامت دادیم و آ نها. را در خشکه و بحرحمل نمودیم
– ( 6 – (رحمت للعاالمین) رحمت برائ عالمیان اشاره به آ یه ای کریمه ایست که خداوند در وصف سردار د وجهان ( جناب حضرت محمد مصطفی –(ص) فرموده است : « وما ا رسلناک ا لا رحمت للعالمین –سوره انبیاء – 107 » ای محمد ! ما ترا نفرستادیم مگر رحمتی برائ عالمیان( یعنی ما ترا فقط رحمت برائ تمام جهان فرستاده ایم ) .
7- اقراء باسم ربک الذی خلق …… علق- » اشا ر ه با و لین آیه ایکه ذ ریعه ا ی جبرا ئیل آ ن فر شته وحی الهی د ر غار( حرا )به پیغمبر نازل شده بود . یعنی بخوان بنام پروردگارت
( 8- (عقد مو ا خا ت) : یعنی پیمان براد ر ی ا و لین پیما نیکه حضرت ر سول ( ص ) بین مها جر ین وا نصار بعمل آ وردند که انصار ومها جرین را با یکدیگر بر اساس اخوت اسلامی براد ر ساختند . ودر تاریخ شهرت دارد .
– 9- تمام این هشت مصراع در ارتباط بآ خرین خطبه هائ پیغمبر (ص ) در حجت الوداع است که در احادیث صحیح مسلم وکتب سیره به تفصیل ذکر شده است واحا د یث در پا ورقی آ خر ذکر شده است . که آن در مور د حر مت خون – اموا ل وا عرا ض مسلما نا ن بو ده ا ست و همچنین ترک وطرد همه ای مظاهر جا هلیت بوده است . ودر عین تا کید ا کید پیغمبر ( ص ) در مورد حقوق زنها بوده است . وبعد از آن بگواهی طلبیدن مردم در امر اجرائ ر سالت بود که همه مرد گواهی دادند
اشا ره به حدیث پیغمبر است که حضرت ابو بکر صدیق را ایشان برادر ومصا حب خویش گفته اند 10-
ا عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ لَوْ كُنْتُ مُتَّخِذًا مِنْ أُمَّتِي خَلِيلًا لَاتَّخَذْتُ أَبَا بَكْرٍ وَلَكِنْ أَخِي وَصَاحِبِي (البخاري))
9-2-اشاره بآیه ای :« وما ارسلنا ک الا رحمة للعالمین » ما ترا نفرستادیم مگر رحمتی برائ عالمیان 11-
12 – ذی النو رین یعنی صا حب دو نور . یکی از القاب سیدنا حضرت عثمات است که دو دختر حضرت پیغمبر (ص ) به نکاح شان در آ مده بود. وازین سبب آنهارا صا حب دو نور میگفتند .
– اسد الله – لقب حضرت علی ( ) که معنی شیر خدا را میدهد واین لقب را حضرت رسول بایشان گذا شتند 13 –
– 14 – اخ – بمعنی برادر است . اشاره به حدیث پیغمبر در حصه سیدنا حضرت علی (رض)است که
عَنْ عَامِرِ بْنِ سَعْدِ بْنِ أَبِي وَقَّاصٍ عَنْ أَبِيهِ قَالَ
قالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِعَلِيٍّ أَنْتَ مِنِّي بِمَنْزِلَةِ هَارُونَ مِنْ مُوسَى إِلَّا أَنَّهُ لَا نَبِيَّ بَعْدِي (مسلم)
روایت حضرت ابن ابی وقاص از پدر شان است که پیغمبر ( ص ) برائ علی فرمودند که تو بمنزله ای هارون برادر موسی هستی البته هر آ ینه دیگر نبی نیست .
15 – سبطین نواسه ها ( مراد نواسه هائ حضرت پیغمبر ( ص) یعنی حضرت امام حسن وامام حسین رضی الله تعالی عنهما بودند
16- – بطول : لقب سید نا فاطمه ( رض ) دختر پیغمبر ( ص ) زوجه ای حضرت علی (رض ) ومادر امام حسن وامام حسین است
– 17 – حسن : حضرت امام حسن ( رض )
18 – حسین : مراد از حضرت امام حسین ( رض ) می باشند
17- اشاره به حدیث پیغمبر ( ص )است که فرموده اند
19 – عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْحَسَنُ وَالْحُسَيْنُ سَيِّدَا شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ (الترمذي
یعنی حسن وحسین سروران وآ قایان بهشتی ها اند .
20 – ام گلـــثوم : مراد دختر حضرت علی (رض) خواهر امام حسن وامام حسین که زوجه ای سید نا حضرت عمر (رض) بوده داند . .
21 – اشاره به حدیث معروف پیغمبر ( ص ) است که در مورد اصحاب خویش همه مردم را بر حذر داشتند . وبه محبت ایشان توصیه واز بغض وکینه نسبت بایشان بر حذر داشتند . وحتی محبت خویش با محبت اصحاب برابر دانسته وناراحتی خویش را نیز با ناراحتی ایشان برابر گفته اند . وحتی اذیت اصحاب را با اذیت خود واذیت خودرا با اذیت خداوند مقا رنه کرده اند . وایشان وچنین گفتند
عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُغَفَّلٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ اللَّهَ اللَّهَ فِي أَصْحَابِي اللَّهَ اللَّهَ فِي أَصْحَابِي لَا تَتَّخِذُوهُمْ غَرَضًا بَعْدِي فَمَنْ أَحَبَّهُمْ فَبِحُبِّي أَحَبَّهُمْ وَمَنْ أَبْغَضَهُمْ فَبِبُغْضِي أَبْغَضَهُمْ وَمَنْ آذَاهُمْ فَقَدْ آذَانِي وَمَنْ آذَانِي فَقَدْ آذَى اللَّهَ وَمَنْ آذَى اللَّهَ يُوشِكُ أَنْ يَأْخُذَهُ (الترمذي
20- 22 – حسنـــین : مراد از امام حسن وامام حسین ( رضی الله تعالی عنهما ) می باشند .
– 23 – عمین : د و ، کا کا – البته مراد از هر دو کاکائ مسلمان پیغمبر(ص) یعنی حضرت حمـــزه وحضرت عبـــا س (رض) میباشند
– 24 – مراد از حدیث پیغمبر ( ص ) در مورد سلمان فارسی (رض) است که رسول خدا فرمودند : سلما ن از اهل بیت من است .
فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ:"سَلْمَانُ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ" (معجم الكبير للطبراني)
25 – اسا مـــه ابن فر زند زید بن حارث نیز طبق احادیث ازجمله ای اهل بیت پیغمبر بحساب آ مده است .
عن أسامة بن زيد قال : قال لي علي : يا أسامة ، ما لك لا تخرج معنا ، إنما أنت رجل من أهل البيت ؟ قال : قلت : صدقت ما من أحد أحق أن أخرج معه منك ، ولكني والله لا أقاتل المصلين بعد قول رسول الله صلى الله عليه وسلم : « ألا تركته ، أو شققت عن قلبه ، فنظرت إليه ؟ » « لم يرو هذا الحديث عن عبد الملك بن عمير إلا سعيد بن زيد ، ولا عن سعيد إلا عطاء بن مسلم ، تفرد به عبيد بن جناد » (معجم الأوسط للطبراني
——————————————————————————————————-
اشاره به حدیث مفصل حجته الو داع است . که تشریحات در منظومه اجمالا آ مده است:
إِنَّ دِمَاءَكُمْ وَأَمْوَالَكُمْ حَرَامٌ عَلَيْكُمْ كَحُرْمَةِ يَوْمِكُمْ هَذَا فِي شَهْرِكُمْ هَذَا فِي بَلَدِكُمْ هَذَا أَلَا كُلُّ شَيْءٍ مِنْ أَمْرِ الْجَاهِلِيَّةِ تَحْتَ قَدَمَيَّ مَوْضُوعٌ وَدِمَاءُ الْجَاهِلِيَّةِ مَوْضُوعَةٌ وَإِنَّ أَوَّلَ دَمٍ أَضَعُ مِنْ دِمَائِنَا دَمُ ابْنِ رَبِيعَةَ بْنِ الْحَارِثِ كَانَ مُسْتَرْضِعًا فِيبَنِي سَعْدٍ فَقَتَلَتْهُ هُذَيْلٌ وَرِبَا الْجَاهِلِيَّةِ مَوْضُوعٌاالنِّسَاءِ فإِنَّكُمْ أَخَذْتُمُوهُنَّ بِأَمَانِ اللَّهِ وَاسْتَحْلَلْتُمْ فُرُوجَهُنَّ بِكَلِمَةِ اللَّهِ وَلَكُمْ عَلَيْهِنَّ أَنْ لَا يُوطِئْنَ فُرُشَكُمْ أَحَدًا تَكْرَهُونَهُ فَإِنْ فَعَلْنَ ذَلِكَ فَاضْرِبُوهُنَّ ضَرْبًا غَيْرَ مُبَرِّحٍ وَلَهُنَّ عَلَيْكُمْ رِزْقُهُنَّ وَكِسْوَتُهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ وَقَدْ تَرَكْتُ فِيكُمْ مَا لَنْ تَضِلُّوا بَعْدَهُ إِنْ اعْتَصَمْتُمْ بِهِ كِتَابُ اللَّهِ وَأَنْتُمْ تُسْأَلُونَ عَنِّي فَمَا أَنْتُمْ قَائِلُونَ قَالُوا نَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ وَأَدَّيْتَ وَنَصَحْتَ فَقَالَ بِإِصْبَعِهِ السَّبَّابَةِ يَرْفَعُهَا إِلَى السَّمَاءِ وَيَنْكُتُهَا إِلَى النَّاسِ اللَّهُمَّ اشْهَدْ اللَّهُمَّ اشْهَدْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ (مسلم
( أيها الناس، اسمعوا قولي، فإني لا أدري لعلى لا ألقاكم بعد عامي هذا بهذا الموقف أبداً )
( إن دماءكم وأموالكم حرام عليكم كحرمة يومكم هذا، في شهركم هذا، في بلدكم هذا . ألا كل شيء من أمر الجاهلية تحت قدمي موضوع، ودماء الجاهلية موضوعة، وإن أول دم أضع من دمائنا دم ابن ربيعة بن الحارث ـ وكان مسترضعاً في بني سعد فقتلته هُذَيْل ـ وربا الجاهلية موضوع، وأول ربا أضع من ربانا ربا عباس بن عبد المطلب، فإنه موضوع كله )
( فاتقوا اللّه في النساء، فإنكم أخذتموهن بأمانة اللّه، واستحللتم فروجهن بكلمة اللّه، ولكم عليهن ألا يوطئن فرشكم أحداً تكرهونه، فإن فعلن ذلك فاضربوهن ضرباً غير مُبَرِّح، ولهن عليكم رزقهن وكسوتهن بالمعروف ) ( وقد تركت فيكم ما لن تضلوا بعده إن اعتصمتم به، كتاب اللّه ) .
( أيها الناس، إنه لا نبي بعدي، ولا أمة بعدكم، ألا فاعبدوا ربكم، وصلوا خمسكم، وصوموا شهركم، وأدوا زكاة أموالكم، طيبة بها أنفسكم، وتحجون بيت ربكم، وأطيعوا أولات أمركم، تدخلوا جنة ربكم )
( وأنتم تسألون عني، فما أنتم قائلون ؟ ) قالوا : نشهد أنك قد بلغت وأديت ونصحت .
فقال بأصبعه السبابة يرفعها إلى السماء، وينكتها إلى الناس : ( اللهم اشهد ) ثلاث مرات . (كتب سيرة)
تقا ضا ئ برا درا نـــــــــه ::
————————— :
در اخیر از همه ای علمائ دین عا جزانه و ملتمسانه تقا ضا دارم تا اگر کمبودی وخلائ را از لحاظ محتوا در یا فتند از طریق ایمل مرا در جریان قرار د هـــنــد تا تصحیحات لازم بعمل آید . وکمال امتنان خواهـــد بود
برادرتان عزیز ( عزیزی).