هزینه ی جنگ در افغانستان

 

گزارش کمیته ی خدماتی دوستان امریکایی

برگرداننده به دری: الهام عمر هوتکی

 

جنگ افغانستان در یک نگاه:

هفت سال قبل، جنگ جهانی تحت عنوان مبارزه علیه دهشت افگنی (ترور) درافغانستان آغاز شد. آغاز این جنگ حیثیت پاسخ و واکنش نظامی به حملات 11 سپتمبر سال 2001 را داشت.  ایالات متحده ی امریکا در ماه مارچ 2003 به عراق نیز تجاوز نمود. در حال حاضر، قطعات نظامی ایالات متحده ی امریکا که تقریبا" تعداد آن به 200 هزار نظامی می رسد، در هردو کشور غرق در باتلاق جنگ می باشند. از جمله 200هزار نظامی، 137 هزار نظامی آن در عراق و تقریبا" 40 هزار نظامی در افغانستان مصروف جنگ می باشند. اداره ی اوباما تصمیم بر فرستادن 21 هزار نظامی تازه نفس را به افغانستان نیز دارد.

جنگ عراق تا کنون پول گزاف، منابع و قطعات زیادی را همانند توجه ی عامه و انتقادات جلب و برانگیخته است. اما هنگامیکه اداره ی اوباما رو بسوی افغانستان می نماید، ما باید از خود بپرسیم که: آیا این یک جنگ سودمند است؟

 

باراک اوباما حین نامزدی اش برای پست ریاست جمهوری، از حمایت وسیعی بخاطری برخوردار شد که یکی ازبرنامه های انتخاباتی او، ختم جنگ در عراق بود.  اگر چه او این برنامه را با افزایش الزامی نظامیان در افغانستان جهت ختم جنگ علیه القاعده و طالبان نیز مرتبط ساخت.

با حرکت اوباما به جلو با تعهدات انتخاباتی اش جهت افزایش قطعات نظامی در افغانستان، مردم عامه ی ایالات متحده با دو مسئله ی مهم روبرو شدند: اول اینکه هزینه و موثریت قطعات نظامی تازه نفس، به چه قیمتی هم برای ایالات متحده و هم برای افغانستان تمام خواهد شد؟ و دوم اینکه اهداف دراز مدت اداره ی اوباما برای آینده چه خواهد بود؟

شاید موقع مناسبی باشد تا به یاد گفتار آخرین جنرال شوروی حین ترک افغانستان، افتاد. او حین سخنرانی اش در 20 مین سالگرد شکست قوای اتحاد شوروی در افغانستان و خروج آن،  به تاریخ 2 ماه اپریل سال 2009 گفت:

"افغانستان برای ما درس غیر قابل تصور داد… در افغانستان جهت حل مسائل سیاسی، استفاده از زور و تشدد همیشه ناممکن بوده و خواهد بود. ما باید مردم افغانستان را برای بهبودی و بهتری زنده گی شان، یاری و کمک نمائیم، اما فرستادن قطعات نظامی به افغانستان، یک اشتباه بزرگ بود."

باریس گروموف – جنرال متقاعد ارتش سرخ

 

صفحات تاریخ 30 سال اخیر افغانستان، با جنگ های ویران کننده و ممتد داخلی که از سوی ابرقدرت های خارجی تمویل نظامی می شدند، سیاه شده اند.

سرنگونی نظام شاهی و تحولات نظامی بعدی زمینه را برای تجاوز اتحاد شوروی در سال 1979 مهیا ساخت که جنگ ویران کننده و مخربی را در پی داشت.  کشورهای همسایه ی افغانستان – پاکستان، ایران و چین و همچنان عربستان سعودی و ایالات متحده ی امریکا به  مجاهدین افغان دست همکاری دراز نمودند و از آنها در مقابل اتحاد شوروی حمایت نمودند. مذاکرات میان افغانستان و پاکستان و همچنان تعهد ایالات متحده ی امریکا با اتحاد شوروی در مورد عدم ارائه ی کمک های نظامی به مجاهدین بالاخره موجبات عقب نشینی اتحاد شوروی را مهیا ساخت، بادرنظرداشت اینکه بعد از این مذاکرات هیچگونه توجهی به خواسته ها و تقاضاهای مجاهدین معطوف نشد. شکست و خروج اتحاد شوروی از افغانستان، جنگ داخلی خونینی را در پی داشت، زیرا بعضی از گروه های مجاهدین و رهبران نظامی آنها، به کرسی قدرت جلوس نموده و از سهیم ساختن گروه ها و مجاهدین دیگر ابا ورزیدند. دوام این اوضاع باعث شد تا طالبان ظهور نمایند و آنها از حمایت مردمی فوق العاده یی برخوردار شدند، زیرا همه ی مردم می دانستند که ظهور طالبان، باعث ختم جنگ داخلی در کشور می شود. آنها نیز بزودی حمایت مردم را از دست دادند و علت آن این بود که آنها قوانین سنتی روستایی را بالای مردم شهرنشین پیاده می نمودند.

در سال 2001 به تعقیب حملات 11 سپتمبر، تصمیم طالبان جهت دادن پناهنده گی برای القاعده، ایالات متحده ی امریکا را تحریک و وادار به عکس العمل نظامی ساخت. طالبان از صحنه ی قدرت خارج شدند و دولت جدید با تمویل ایالات متحده ی امریکا در کابل بوجود آمد.

 

آراء مردم عامه ی افغانستان:

در حال حاضر، از محبوبیت دولت کابل روز تا روز میان مردم کاسته می شود. مردم به طالبان و یا غیره گروه های شورشی می پیوندد زیرا تحت حاکمیت دولت کابل نه امنیت کامل موجود است و نه شغلی. فساد اداری و بیزاری از عدم رعایت حقوق بشر، مردم را از دولت متنفر ساخته است. سلوک و رفتار نظامیان خارجی اکثرا" در تضاد با سنن فرهنگی جامعه قرار گرفته و آفرینننده ی ترس و حقارت می باشد. حملات شبانگاهی و بمباردمان مناطق مسکونی محلی، مردم را بسوی حمایت از گروه های مقاومت جلب می نمایند.

 

بحران روز تا روز افزایش می یابد، خدمات صحی و آموزش و پرورش و تحصیلات عالی با گذشت هر روز محدودتر می شوند. مردم افغانستان نیاز جدی به خدمات بنیادی، غذا، قانون تساوى افراد در برابر قانون و قابل رسيدگى بودن اعمال مامورين دولت در محاکم عمومى و نهاد های سالم مدنی که قابل اطمینان و اعتماد باشد، دارند. افغانستان منحیث یکی از فقیر ترین کشورهای جهان، به سرمایه گذاری و دریافت کمک و مساعدت های خارجی طی سالیان دراز، نیازمند است. تا بحال مقدار بسیار کمی از کمک ها و مساعدت های ایالات متحده ی امریکا در راه ترقی و پیشرفت اقتصادی و تامین خدمات اولیه در افغانستان به مصرف رسیده است. مقدار زیاد این کمک های خارجی در افغانستان تلف شده است زیرا تنها 31 در صد از این کمک ها جهت تامین خدمات اولیه در افغانستان به مصرف رسیده اند و متباقی همه از طریق عهد قرارداد های خارجی و معاشات خارجی ها دوباره از افغانستان به بیرون سرازیر شده است.

سرانجام، چیزی که به آن درافغانستان نیاز دیده می شود، افزایش قطعات نظامی نیست، بلکه به مصرف رسانیدن بهتر کمک ها و مساعدت ها جهت بازسازی افغانستان همراه با یک دیپلوماسی بهتر می باشد. صحبت های دیپلوماتیک می تواند که احزاب مختلف را درافغانستان، پاکستان و تمامی منطقه گرد هم آورد، و بلی، بشمول گروه های مقاومت ملی.

اداره ی جدید ایالات متحده ی امریکا با پیغام مصالحه، دیپلوماسی و تابعیت از قوانین بین المللی پا به عرصه ی قدرت نهاد. این مشی باید در افغانستان عملی شود. به گفته ی ابراهیم خان – راننده ی یکی از کامیون های محموله ها به تاریخ 22 فبروری سال 2009 به خبرنگار واشنگتن پست گفت: "سرازیر ساختن نیرو های جدید نظامی خارجی به افغانستان کمک نمی کند. آنها همیشه به اینجا از برای مقاصد و منافع شخصی شان می آیند و از همین جهت همیشه به شکست مواجه می باشند. بهتر اینست که همه ی بزرگان و موسفیدان گرد هم آمده و راه صلح را جستجو نمایند."

 

حرکت به جلو

بر اساس تجارب سال های متمادی در راستای ایجاد و آوردن صلح درمنطقه و جوامع گوناگون در سراسر جهان، کمیته ی خدماتی دوستان امریکایی به نکات ذیل معتقد است:

–          بحران فعلی افغانستان، راه حل نظامی ندارد

–          ایالات متحده ی امریکا باید به حملات هوایی اش خاتمه دهد

–          نیازمندی ها، آرزوها و خواهشات نیک مردم افغانستان باید در مرکز توجه و بازسازی افغانستان در نظر گرفته شود

–          مصالحه و مذاکره باید با شامل تمامی گروه های درگیر در بحران باشد، بشمول دولت افغانستان، گروه های مقاومت ملی و غیره گروه ها در داخل افغانستان و در کشورهای همسایه ی افغانستان.

 

تلفات انسانی:

–          تلفات ایالات متحده ی امریکا:

طبق گزارش اداره ی دفاع در ماه مارچ سال 2009، از آغاز عملیات نظامی در اکتوبر سال 2001 تا کنون 675 سرباز امریکایی کشته شده اند. بیشتر از 2606 سرباز طی عملیات مختلف، مجروح شده اند.  تلفات ایالات متحده ی امریکا با گذشتن هر سال افزایش می یابد – در سال 2001 12 سرباز کشته شدند، در سال 2005 99 سرباز، در سال 2004 117 سرباز و و این رقم در سال 2008 به 155 سرباز رسید.

–          تلفات  افغان ها:

نسبت نبود ارزیابی و شمارش اجساد، تخمین دقیق تلفات افغان ها مشکل به نظر می آید. طبق گزارش "دی گاردین" در سال 2002، به تعداد 20 هزار افغان از اثر نتایج غیر مستقیم حملات نظامی ایالات متحده ی امریکا در سال 2001 به شهادت رسیده اند. گزارش ها از نماینده گی های سازمان ملل متحد نشان می دهند که شهادت مردمان ملکی بیگناه، آدم ربایی، بمگذاری در موتر ها و حملات ناگهانی با گذشت هشت سال از 2001 به حد اکثر خویش رسیده اند.

شهادت مردمان ملکی بیگناه در سال 2008 به 40 در صد به مقایسه ی سال 2007 افزایش یافت. بویژه، دو سوم حصه ی این تلفات از اثر حملات هوایی صورت گرفته اند.

شهادت مرمان ملکی بیگناه از جانب تمامی جوانب درگیر جنگ صورت گرفته است. همانطوریکه قطعات نظامی ایالات متحده ی امریکا و ناتو مسئول این شهادت ها در افغانستان می باشند، به همان اندازه گروه های مقاومت ملی نیز مسئول این شهادت ها اند.

 

 

مهاجرین و بیجا شده گان:

تقریبا" 3.7 ملیون مهاجرین افغان که از جنگ فرار نموده اند، طی اضافه تر از دو دهه ی اخیر در کشورهای همسایه به سر می برند، منجمله 1.5 ملیون در ایران و بیشتر از 2 ملیون در پاکستان. اما از ماه سپتمر سال 2008 تمامی کشورهای همسایه ی افغانستان، مرزهای شانرا مسدود ساخته و اظهار نمودند که توانایی حمایت از مهاجرین اضافی راندارند. پس از سال 2002، اضافه تر از 5 ملیون افغان به خانه هایشان بازگذشته اند. کشورهای همسایه جهت کاهش و ضعیف ساختن گروه های مقاومت ملی، هم در ایران و هم در پاکستان پروسه ی اخراج مهاجرین و فرستادن آنها را به افغانستان آغاز نموده و آنها را وادار به ترک کمپ های مهاجری نمودند. کشورهای همسایه اعتقاد دارند که امکان پیوستن افراد کمپ های مهاجرین به گروه های مقاومت ملی وجود دارد.

 

هزینه ی اقتصادی جنگ در افغانستان:

هزینه ی جنگ در افغانستان برای پرداخت کننده گان مالیات در ایالات متحده ی امریکا تا حال حاضر 171.7 ملیارد دالر تمام شده است. مبلغ اضافی 77.1 ملیارد دالر در بهار سال 2009 از 83.4 ملیارد دالر درخواست شده، جهت تمویل جنگ در افغانستان و عراق در سال 2009 نیز به تصویب رسیده است منجمله 24.4 ملیارد برای افغانستان و 52.7 ملیارد برای عراق. جهت تمویل جنگ در سال 2010، مبلغ 130 ملیارد دالر پیشبینی شده است. تقسیم بندی این مبلغ با درنظرداشت تقاضای بودجه صورت خواهد گرفت.

رقم 171.1 ملیارد دالر، هزینه یی است که بودجه ی ایالات متحده ی امریکا به تنهایی آنرا پرداخته است و اگر حقوق، اعانه و امتیازات سربازان بازگشته به خانه را به آن بیافزاییم، این رقم تقریبا" به نیم تریلیون دالر افزایش خواهد یافت. این رقم از خساره ی وارد شده بر وال ستریت (از اثر حمله ی 11 سپتمبر) به مراتب بیشتر بوده و یکی از بزرگترین ارقامی است که تا بحال کانگرس آنرا به تصویب رسانیده است.

کشورهای دیگر در پهلوی ایالات متحده ی امریکا، ملیارد ها هزینه و مصارف جداگانه خرچ نموده اند. مثلا" انگلستان 4.5 ملیارد پوند ( تقریبا" معادل با 6.6 ملیارد دالر) و هزینه ی کانادا به 7.7 الی 10.5 ملیارد دالر کانادایی (معادل با 6.2 الی 8.4 دالر امریکایی) می رسد.

قابل یادآوری است که ایالات متحده ی امریکا 100 ملیون دالر هر سال (که تقریبا" 1 در صد از هزینه ی جنگ در افغانستان را تشکیل می دهد) جهت همکاری و مساعدت با مهاجرین، بیجا شده گان و بازگشت کننده گان از افغانستان از طریق اداره های دولتی نفوس، مهاجرین و پناهنده گان به مصرف می رساند.

همچنان باید یادآور شد که اعمار یک مکتب با دوازده اتاق صنفی و یک دفتر در کابل، 128 هزار دالر تمام می شود. هزینه ی تجهیزات و مواد ضروری برای یک لابراتوار علمی – 1500 دالر و با مبلغ 4 هزار دالر می توان که مقدار کافی چوکی و میز برای صد ها متعلم آماده ساخت.

 

درس هایی از عراق:

–          هزینه ی جنگ در عراق 656.1 ملیارد دالر بوده و درخواست اضافی 52.7 ملیارد دالر در سال 2009 نیز مدنظر گرفته شده است.

–          حد اقل 2 تریلیون دالر اضافی برای آینده ضرورت است (بشمول امتیازات و اعانه بازگشت کننده گان از جنگ عراق)

–          اضافه تر از 4 هزار امریکایی در عراق کشته شده اند

–          صد ها هزار افراد بیگناه ملکی عراق به شهادت رسیده اند.

 

پول های به هدر رفته ی بودجه ی ایالات متحده ی امریکا:

هر دالری که در جنگ افغانستان به مصرف رسیده است، دالری است که در ایالات متحده جهت تامین ضروریات انسانی به هدر رفته است. جدول ذیل هزینه ی جنگ را برای هر ایالت امریکا نشان داده و بیان کننده ی آنست که این هزینه معادل با چه خدماتی اند که اگر در این ایالات به مصرف می رسید.