بیست و پنجمین سالگرد وفات علامه دوکتور محمد سعید « سعید افغانی» — برهان الدين سعيدی

 

بیست و پنجمین سالگرد وفات  علامه دوکتور محمد سعید « سعید افغانی»

« 1922  ــ  1985  میلادی »

 

تهیه و ترتیب  :   برهان الدین  «  سعیدی »

 

محمد سعید در ده خیر آبـاد ، قـریه عمرزئی ولايت  لغمـان در یک فامیل روحانی ، تصوفی و مدرس در سال «  1300 هجری شمسی  »  چشـم به جهـان  گشـود .  

او تعلیمات ابتدائی از نظم و نثر دری و مبادی فقه عبادات صرف و نحو و رساله های علم  منطق و غیره را از والدامجد خود مولوی عبدالمجید  که از جمله مدرسین  ‎،‎ مجاهدی  نامدار وطن و یکی از مشایخ  مشهور طریقت قادریه  شریفه  بود ، آموخت و بنابراستعداد خا ص که  داشت بعد از سپری  نمودن  امتحان  فوق العاده  در صنوف  بالا تر  مدرسه عالی دارالعلوم عربی کابل ، شامل  شد.

محمد سعید به  مجرد فراغت و کسب لقـب « مولوی» ؛  به  حيث استاد  در همین  مدرسه مقررشده و بنام « مولوی سعید افغانی » شهرت یافت و درپهلوی آن به  تدریس  ،  امامت ،  وعظ و نصیحت و کارهای  فرهنگی  توام  با نوشتن  مضامین  « دینی، اجتماعی  و سیاسی »  پرداخت.  

 

مولوی سعید افغانی  در سال ( 1328  هجری)  به حيث مدير مدرسه دارالعلوم  نجم المدارس ولايت ننگرهار که در قریب  جوار مرقد  مبارک علامه نجم الدین مشهور به « هده صاحب »  شیخ  طریقه قادریه موقعیت دارد و یکی از مشهور ترین مدرسه دینی آن وقت در افغانستان بود، توظیف گردید . او برعلاوه پیشیبرد امور مـدرسه  نجم المدارس  به  کارهای فـرهنگی، امامت و موعظه ای دینی و کار وسیع  سیاسی  برای تنویر  جامعه  پرداخت  و همچنان  جریده  قلمی  را  بنام  «  النجـم  »  که بیشتر  از  نیم  قرن  قدامت  تاریخی  دارد ، با  شعار« خدمت  به مردم و وطن » تأسیس کرد و خود منحیث مدیر مسوول ؛ کار نشراتی آنرا  به  پیش میبرد ،  تا  اینکه  بنابر  فعالیت های دینی،  ملی ، اجتماعی و تربیه صدها امام ، مدرس، قاضی و عالم دینی بعد از ده سال خدمت در مدرسه دارالعلوم  نجم المدارس  به مرکز افغانستان « شهرکابل »  تبدیل  گردید  که  در مورد علت  تبدیلی  موصوف مرحوم مولوی محمد هاشم « کامه وال »  درسال ( ۱۳۶۳‎‎‎ هجری شمسی ) چنین نوشته است:  

 

( ماه  مبارک رمضان  رسید  و پادشاه  وقت  در جلال آباد  بودند  و در مسکن شاه  « باغ کوکب » سرشته ختم کریم در اثنای نماز تراویح که در مذهب حنفی « رح » عبادت های مصنونه است ګرفته شده بود ، در آن  اشتراک ورزیدند . مدیر صاحب نجم المدارس « مولوی سعید افغانی »  با چند نفر استادان مدرسه نیز در آن ختم شرکت کرده بودند ، در شب اخیر ختم  طوریکه  تامل است  سخنرانی های اجتماعی  و موعظه  دینی  ایراد  میګردد ، دوکتور صاحب  فرصت را غنیمت  دانسته  بحضور پادشاه آیه  قرآن  کریم  را تلاوت، ترجمه و تفسیر نمودند از اثر درد دل که با آمور وطن و بهبود آن برای بهبود اهل وطن  داشتند به جرئت حق ګوئی  ضمنآ خطاب به  پادشاه  ګفت : اګر چه  در قانون اساسی ذکر ګردیده که پادشاه  شخصآ واجب الاحترام  و غیر مسوول اند ، ایا  شما فرمانی را  صادر  کرده اید  و از علمآ  و خطبآ خواهش کرده اید  که به یادداشت کلمه بنده  خدا «ج »  در خطبه بشما دوعا بکنند  و بنده  شرعآ به  نزد  خالق رب العالمین  مسوولیت  داشته  می باشد  بلکه  در ذهنیت عامه کافه ملت و رعیت نیز مسوولیتی  دارید .

خواهش میکنم ؛ تا شخصآ  نیز قبول  زحمت  فرموده به  امور اداره عامه  وطن  توجه کرده  و جلو خود سریهای بعضی  مامورین  بزرګ را  بګیرید  و …   فردا آن  مولوی  صاحب را وزارت معارف خواسته و به حیث معلم مکتب ابتدائی در شهر کابل مقرر شدند و مولوی صاحب  به  صبر استقامت از این امر اطاعت کردند . ) 

سعید افغانی   بدون ترس از صدمه حاکمیت  و  قدرتمندان  وقت،  همواره به اداء رسالت  و وظایف ایمانی و وجدانی  پرداخته  و  برای تنویر ا‌ذهان  ملت  و خاصتا  جوانان  کشور در پهلوی  کار های فرهنگی ، تنویری و خطابت ؛ جريده  قلمی  تحت نام  « اخلاق »  را در لیسه عالی حبیبه شهر کابل  تآسیس و به دست نشر سپرد که محترم خلیل زمر خاطرات شان  را  تحت عنوان « یک معلم و یک رهنمائی  خوب » چنین نوشته است :

( دقیق بیاد  دارم  که  سال « ۱۳۴۱ هجری شمسی»  بود  و من در صنف  دهم  لیسه حبیبیه  درس میخواندم  . مردی  بلند  قامت ، با وقار و سنګین  که دارای  لباس  منظم  و پاک و تمیز بود ، یکجا با  محترم  محمد یعقوب  سر معلم  مکتب  وارد  صنف  ګردید  و یعقوب خان   موصوف  را  اینطور معرفی نمود :  او محمد سعید افغانی نام  دارد و پس از این  بشما مضمون تفسیر را تدریس خواهند  نمود ، پس از این معرفی مختصر استاد سعید افغانی به  تدریس آغاز نمود .

او با سایر معلمین علوم  دینی که تا آن دوران من دیده بودم  تفاوت کلی داشت ، موصوف  شمرده و حساب شده  حرف  میزد ، با حوصله و با تمکین  بود و در طول  دو سالیکه او معلم بود  یکروز هم حالت عصبانیت  و بی موازنګی را از او ندیدیم .

استاد  سعید  افغانی یک معلم  مهربان  بود و به همه ګونه  سوالات  شاګردان  پاسخ  میګفت  و این حرفهای استاد  تا کنون در ګوشم طنین انداز است : دین اسلام ،  دین اخوت و دین برادریست ؛ عفو و ګذشت  بر انتقام  و خشونت در آن  برتری  دارد  و.. ) .

 

سعید افغانی درسال « 1342»  هجری شمسی  مطابق « 1964» ميلادی غرض تحصيلات عالی به پوهنتون «  الازهر » مصر اعـزام  گردید  و در آنجا  بر علاوه  تحصیلات عالی ،  به  امورفرهنگی  نیز  مصروف شد و بحیث  مسوول  امور نشراتی «  بخش افغانستان  » در رادیو قاهره  به معرفی کلتور مـردم افغانستان و روابـط  تاریخی دو ملت « افغـان ومصر» پر داخت  و بعدآ به پاس خدمات  شایسته  شان  در این عرصه به صفت امــرشعبه  نطاقان  بخش پشتو « کبیرالموذ عین » در رادیو قاهـره  تؤظیف  شد . 

 

سعید افغانی  برعلاوه اینکه  درآموزش علوم ذکاوت خاصی  داشت ؛ شخصتی  «  مهربان  ، دلیری و شجاع » توام  با عواطف و احساسات  بشری،  خیر خواه ،  مردم  دوست ، صلح  و امنیت پسند، طرفدار سرسخت در مقاومت و دفاع  از عقاید  حقه اسلامی  واقعی  بـود ، که بنابر این  صفتش  در شب  حمله نظامی  بالای کشور  مصر۱۹۶۷ میلادی  ،  با  قبول   تمام  خطرات  حیاتی ؛  به  رادیـو  قاهـره  رفت و برعلاوه  نشرات پشتو ، نشرات عـربی رادیو قاهره  را با « فصاحت زبان ، خلاقیت  ژورنالستی  و توضیحات  عالمانه » فعال نگهداشت و از آنطریق مردم  و قوای مسلح  را  به  نفع  مردم  مصر ، جهان اسلام  و دولت  فـقید  جمال عبدالناصر رﺋیس  جمهور وقـت  جمهوری عربی  مصر  به  اتحاد ،  متانت  و پایداری  دعوت  کرد که به  پاس این  شجاعت  تاریخی  شان از جانب  فقید جمال عبدالناصر رﺋیس جمهور مصر رسمآ  به حضور  پذیـرفته  شده  ومورد تمجيد و ستایش شان  قرار گرفت.   

 

رﺋیس جمهور مصر ، با حضور داشت  وزیر ارشاد  و فرهنگ از  شجاعت  و  دلیری  سعید افغانی  قدردانی  کرده  و چنین  گفت : (  این  ابتکار شجاعانه  شما  کارنامه های علامه  سید جمال الدین افغانی  را  درخـاطرات مردم  مصر دوباره  تازه  ساخت ،  فلـهذا   دولت  مصر از شما علا مه  دوم  و از مردم  افغانستان  قلبآ  ابراز سپاس  مینماید . )  

سعید افغانی  در مقابل از  حسن نظر  و اخلاص  جلالتماب  فـقید  جمال عبد الناصر  سپاس و تشکر کرده  و بر روابط   تاریخی  بین  مردمان  دو کشور  تاکید  نمو د  و همچنان  جمال عبد الناصر  به وزیرارشاد وفـرهنگ اسلامی هدایت داد  تا  به  پاس  خدامات  سعید افغانی و تحکیم هر  چه  بیشتر روابـط  مردم « مصر و افغانستان » ؛  دو جلد  کتاب  شان  را بنام  های :  «  شيخ  الااسلام عبدالله الانصاری الهروی  و نابغهّ ءالشرق السيد  جمالالدين  الافغانی  »  چاپ نماید .        

 

سعید افغانی  بنابر ذکاوت و استعداد خارق العاده ئی که  داشت،  توانست  در مدت کمتر از « پنج »  سال اقامت  خویش در کشور  جمهوریه عربی  مصر،  برعلاوه لیسانس  « اصول دیـن » ، دیپلوم « ماستری » و دیپلوم « دوکتورا»  راموفقانه  در رشته «  فلسفه و الهیات  » از پـوهنتون مشهور اسلامی جهان « جامعه ّالازهـر الشریف» بدست آورد ،  با کمال افتخار و سربلند ی به وطن  خویش عـودت  کرد و به صفت « استاد »  در دارالمعلمین روښان « کابل »  و بعدآ  در پولتخنیک کابل   به  تدریس  مضامین « تاریخ  اسلام »  پرداخت.

 

دوکتور محمد سعید «  سعید افغانی »  به شخصيت  انسان حرمت  میگذاشت ، با همه  با حوصله و فراخدلی برخورد  میکرد ،  اهـل منطق  و استدلال بود ، به محراب  فضیلت  وعلم احترام  بی شایبه داشت  و در اوج  جاه و جلال به تواضع زیست و منحيث فرزند صالح وطن و بمثابه محقق  پرتلاش و حقيقت جو ، بعد از غور و بررسی  همه جانبه اوضاع سياسی و اجتماعي  وطن  بخاطر ایجاد یک « جبهه متحد ملی » شعار زيرا :
«  دین  هرعالم ، هرشخصيت  مذهبی ، هر وطنپرست  و هر انسان  صادق  آنست  که  تمام  قدرت، استعداد  و دانش خود  را  وقف  مبارزه   بخاطر  آزادی  ملی  و اجتماعی ،  بخاطر  صلح  و امنیت  بشریت  نماید . »  مطرح  کرد  و جهت تحقق  آن  به  مبارزه  صنفی 
همچنان  در جمع  جنبشهـای  دموکراتيک استادان  پوهنتون کابل  و محصلان  (۱۹۷۲م  مطابق ۱۳۵۱ هجری شمسی ) پرداخـت و به همکاری هریک: استاد فضل الربی  پژواک، دوکتورمحمداحسان روستامل ، پوهاند علـی محمد زهما  وعـده يی ديگری از استادان ، طرح هسته  گذاری اتحادیه استادان افغانستان را تکمیل نموده  و در اولین  جلسه  مؤسسان  افتخارآن را در یافت تا به نمایندگی ازکانون علمی خویش به عضویت رهبری شـورای  مرکزی و متعاقبآ  به  صفت  معاون شورای مرکزی آن اتحادیه انتخاب  گردد.   

 

استاد سعید افغانی  به همکاری استادان  دموکرات  کوشید ،  تا  اتحادیه استادان  پوهنتون کابل  را منحیث  مدافع  حقوق  صنفی  و حرکت  ممد  احیای  دموکراسی  در وطن  سوق  و رهبری نماید ، بر علاوه اینکه اتحادیه رااز لغزش  به چپ و راست به  دور نگهداشت ،  زمینه و وسایل  را بخاطر تشکیل جبهه  متحد ملی به اشتراک  فعال تمام  احزاب ،  سازمانها و شخصیت های ملی و اجتماعی  آماده ساخت  که  بگونه  مثال  میتوان از جمله  فعالیت  و سازماندهی  موصوف  به  صفت  معاون  شورای مرکزی اتحادیه استادان  پوهنتون کابل ، در اجتماع  بزرگ  احتجاجیه  مـردم شهر کابل که در( 13 مارچ  1973  میلادی )  در پارک زرنگار شهر کابل  تدویر گردیده  بود  و در آن  نمایندگان  احـزاب و سازمانهای  مختلف  سیاسی ، ملی واجتماعی اشتراک و سخنرانی نمودند ، منحیث اولین  قدم علنی  بخاطـر ایجاد  جبهه متحد ملی  درکشور بشمار  برد  که در مورد  محترم  محقق  م . ح .  بارق شفعیی  خاطرات شان را  بنام «  خوش درخشید  ولی  دولت  مستعجل  بود  »  چنین  نوشته  است :

( دکتور سعید افغانی  نه  تنها یک  طالب العلم ، با استعداد  سرشار  و خسته ګی  ناپزیر در آموزش علوم عصر  خود بود ، بلکه عالمی جهید در علوم فلسفه و تصوف اسلامی ،  دانشمندی وارد تاریخ  و فرهنګ کهن  سال  کشورو منطقه خویش و در تمام این عرصه ها استاد  توانا و آموزګار هنرمند و دانایی  نیز بود .

دکتور سعید افغانی  می کوشید  اتحادیه  را از  سوائب  لغزش  به « چپ »  و «  راست »   به  دور نګهدارد ،  که  الحق  در آن  ګیرودار کار آسانی  نبود ،  مع هذا ؛   اتحادیه  در  مسایل  سیاسی  به  صورت  محسوسی از مرکز  به  طرف «  چپ  »  اتخاذ  موضوع  میکرد  و  این  یکی  از عواملی  محبوبیت  بیشتر استاد سعید افغانی  در نهضت  ملی  و دموکراتیک  کشور  بود ، در عین  حال  او میکوشید  با  استفاده  از این  تجربه  در زمینه  وسیعتری ، این  اشتراک مساعی  در بین  نیروهای سیاسی  دارای  تمایلات   ګوناګون  را ،  با  تجربه  به  نقاظ  مشترک در  اهداف  عمومی  شان ، به  اشتراک در یک  جبهه متحد دموکراتیک  و ملی در معرض  آزمایش قرار  دهد،  ولی  اتحاد ملی به  زمینه  و یا زمینه های عینی  مبارزات  متحد ملی ضرورت  داشت  و….    )                                                               

علامه دوکتور محمد سعید  « سعید افغانی »  هم عالم مجتهد  بود  و هم روحانی ؛  هم  ملا  بود  و هم مدرس ؛ هم سیاست مدار بود و هم در راه عدالت صادق ؛  هم استاد  فلسفه بود  و هم الهیات ؛ هم در علوم دینی وارد بود و هم در علوم اجتماعی ؛  هم محقق پر تلاش و هم مبارز  راه  صلح  و آرامش  چنانچه  مرحوم  مولوی محمد هاشم « کامه وال » در خاطرات شان چنین نوشته است .     ( دوکتور صاحب سعید افغانی  ؛ صاحب قـوه قدسیه  بـود ؛ از نفس خویش  بـرآ مده و گذشته  بود، دائمـآ در فکر حصول  سعادت و آرامی  برای کـافه بشریت علی الخصوص برای  اهـل اسلام و اهـل وطـن  محبوب  خود  بود و … )

 

سعید افغانی   قلم  توانا  داشت  ؛ او با نوشتن  بیشتر  از  «  سی و هفت »  جلد کتب  و  بيشتر  از «  دوهزار عنوان  مقاله و مضمون »  به زبانهای «  پشتو ، دری و عربی  »  البته  چه  در بخش  فلسفه ؛  چه هم  در دنیا ی  تصوف  و  چه  هم  در عالم  اجتماعیات !  آرزو داشت  تا  بشریت  را از در خشش حقایق آگاه سازد ، که در این  بحث کوتاه  صرف بگونه  مثال بخش اندک از اندرزهای جناب  شان  را خدمت  شما  پیشکش  میدارم :

ــ عـباد ت ؛  رکــن اساسی  مسلمانی  است !  پس بر هـر فـرد  مسلمان  واجب است  تا  با خلوص  نیت ، محبت و  متکی  بــر ارشادات  رسول اکــرم صلی الله علیه  و سلم  ،  فقـط  رب العالمین  را  پرستش  و عبادت ، خالصانه  نماید .                                          

ــ زندگی  تحفه  حق تعالی ؛  بخاطر« سعادت و خوشبختی »  بشریت  است ؛  که آن  را میتوان  با  «  ریاضت و عبادت ، عشق  و محبت ، اعتماد  و باور ، صبر و  حوصله  و گذشت و فداکاری »  بدست آورد  و از مزایای آن  مستفید شد .                                                                                                                                               

ــ  عشق و محبت !  جذبه ، الهام ،  میل روح ، انوار و تجلی الهی ؛  بر دل  پرهیزگاران  و مومنان صادق است  که  بالوسیله آن  میتوان  به  ثمره  نعمات  در گاه  الهـی  نایل  شد ؛ پس هــر آنکه  از این  نعمت  حـق تعالی  بـدور ماند ، غـافل است ؛  و جفا کــار  !                                                                                                                  

ــ  با شکر گذار از مزایای  زندگی  لذت  ببرید ،  بخاطر اینکه  فرصت از دست رفته  دوباره  میسر نمیگردد .                                                                                            

ــ رمز سعادت  و خوشبختی  بشریت  در «  حسن خیر ،  تعقل سالم ، تعاون  و همزیستی مسالمت امیز »  است .                                                                                   

ــ رمز سعادت  و نیکبختی  دنیا  و عقبا  در کار عمل  خیر  مضمر است  و از همین جهت  است  که  قیامت و تباهی عمومی  آن  وقت  به میان  میاید که  مفکوره  و عمل  خیر  بکلی  از بین  برود .                                                                                                 

ــ زندگی شیرین است !  اگر با « عشق و محبت »  آن  را بناء  کرد  و با  تعقل  سالم  از مزایای  آن  لذت  برد .                                                                                     

ــ دنیا  زیبا است !  اگر به زیبائی  آن  کوشید  و از آن  حظ  برد .                                                                     

ـــ محبت « دوستی  و نشاط  قلب »  است  که  زمینه  و وسایل  تفاهم  و حظ  و لذت را در  وجود انسان  پرورش  میدهد  و مانع  رشد « کینه ، نـفرت  و کدورت » میگردد  .                                                                                          

ــ خانه و خانواده  کانون  سعادت و خوشبختی است !   درصورتیکه با « نیت پاک »  تهداب گذاری گردد ، با عقل  سیلم  و قلب مملـو ازعشق و محبت به  بقای آن  کـوشید و با « امانت  داری، صبر، حوصله ، گذشت  و فداکاری »  به ضوابـط  آن احترام گذاشت و از آن  حفاظت  کرد                                                 

ــ  یکی از روش  های  اساسی  در  تربیت  اطفال  آن  است  ؛  تا  والدین   با  «  محبت ، صميميت و  دوستی »  اطفال  خویش  را به  گوش کردن ، عادت  دهند  و بعدآ  آنها  را «   تربیت ،  تعلیم ، رهنمائی  و کمک »  دوامدار  نمایند  .                                                                          اگـر این  روش  و شیوه  والدین ، در تربیت  اطفال  شان  تـوام  با « دلسوزی ، اعتماد  و  حوصله مندی »  باشد ، در آن  صورت  نتایج  و سطح « مسوولیت، فعالیت وعلاقمندی » اطـفال  در بـرابـر «  والدین ، خانواده  و جامعه »   موثر است .  

علامه  سعید افغانی  متاهل  بود  ،  نه  پسر و دو دختر  داشت ، که  فعلآ  هشت  فرزند شان  در قید حیات بوده  و مصروف کار های فرهنگی وکلتوری بوده و از آنطریق در برابر وطن و مردم  رسالت  خویش را اداء  مینمایند .

دریغا ؛  مولانا محمد سعید « سعید افغانی»  خـوش درخشید  ولی دولت مستعجل  بود ! او به  تاريخ «  اول حوت  1363  هجری »   مـریض  شد  و به  بتاریخ « هفـت حوت  1363  هجری شمسی » مطابق « 25    فبروری سال  1985  ميلادی  »  ساعت  دو  بعـد از  ظهر ، روز  دوشنبه  به عمـر شصت و سه « ۶۳ » سالگی ضربان  قلب مهربانش در حالیکه پروف کتابش را اصلاح  میکرد ، از  حرکت باز ماند و درشفـاخانه اکادمی علوم طبی ، داعی اجل را لبیک گفت و بعالم جاودانی شتافـت.

جنازه  مرحوم  سعید  افغانی  بتاریخ  « هشتم  فبروری 1958  » با مراسم  خاص توام  با  اشتراک  صدها تن «  علما ، روحانیون ، دانشمندان  ، بزرگان حکومت ،  مخلصین ،  شاگردان ، دوستان  و اقارب »  در مسجد   جامع  پل خشتی شهرکابل  اداء  گردید  و مطابق وصیت  شان  در  جوار  مرقد حضرت  تميـم الانصـار « رح »  در شهـدای صالحین به خاک سپرده  شـد .

« ا نالله و انا الیه را جعون »

 

ماخذ و منابع :

 

ــ زما ژوند  : نوشته علامه سعید افغانی

ــ د سولی او تفاهم د لیاری مبلغ  دوکتور مولوی  محمد سعید افغانی :  نوشته سر محقق عیدالله خدمتگار بختانی

ــ جراید النجم   : موسس  مولوی  سعید افغانی

ــ اندرزهای دری : نوشته علامه سعید افغانی

ــ  تذکر مختصر در باره شخصیت الحاج دوکتور سعید افغانی :  نوشته مرحوم  مولوی  محمد هاشم  « کامه وال» ــ خــوش درخشید ولی  دولت مستعجل  بود : نوشته محقق م . ح . بارق شفعیی                            

ــ ششمین سال وفات شخصیت فرزانه سعید افغانی : نوشته سر محقق محمد صدیق سیلانی            

ــ ارواښاد مولانا سعید افـغانی اودهغه ټولنیز شخصیت :  مولوی غلام سرور منظور   

ــ په وطـن مین یو ستر استاد : نوشته پوهاند  داکتر  محمد قاسم   «  جمدر »

 ــ د سولی او ټولنیز عدالت دلاری پیژندل شوی شخصیت  : نوشته  شاه محمود « حصین »

ــ  مبارز راه  صلح و تفاهم  :  ارگان نشراتی  د حق لاره .

ــ  سوله او تفاهم د سعید افغانی له نظره  : نوشته محمد رحیم   یوسفی

ــ  استاد سعید افغانی محقق پر تلاش و هم مبارز راه  صلح  و آزادی : نوشته  ولی « فنی»            

ــ یک معلم و یک رهنمای خوب :  نوشته خلیل زمر                                      

ــ استاد افغانی د علم او فرهنګ دلاری یو تلپاتی نوم  : شماره ۴۸ مورخ ۱۳۶۹  روزنامه پیام .

ــ مرحوم استاد سعید افغانی : شماره ۳۱ مورخ ۱۳۶۹ جریده الاسلام.

ــ د سولی مبارز  : ارگان نشراتی  د حق لاره .

 

www.said-afghani.de.vu     ـــ     www.baktash-saidi.de

 

18.02.2010

مرکز کلتوری د حق لاره

 

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *