صلح و استقرار خواست ملت است! — دوکتور صلاح الدين سعيدی

 

صلح و استقرار خواست ملت است!

(والصلح خیر – صلح خیر است!)

 

دوکتور صلاح الدین سعیدی – سعید افغانی

۱۳/۰۴/۲۰۱۰ 

 

حقیقت انکار ناپذیر و تلخ است که مردم افغانستان در بیشتر از سه دهه اخیر قربانی های غیر قابل جبران را متحمل ګردیدند که  نتایج و ثمره آنرا در موارد زیاد  عــده از چالاکان، شارلتان ها، افراد و شخصیت ها و زعامت های  کاذب و منافع زمانی و ستراتیژیکی اجانب  به غارت برده  و استفاده سوء ګردید.

عده زیادی از مردم ما درین راستا بحق با داشتن تجارب بد و تلخ   ګذشته حالا به هر دست و صدا ولو به خیر نیز به دیده تردید مینګرند.

ما به این باوریم که در شرایط  و حالت نورمال تشکیل احزاب، سازمان ها و حرکات سیاسی به معنای  پیشکش کردن نسخه، چاره و علاج برای حل  مسایل مطروحه جامعه بوده میباشد. عده از افراد همفکر با برنامه و پيکش کردن راه ها و نسخه معیین در چوکات قواعد و روش های با وجود تفاوت های سلیقوی- نسخه های را مطرح میدارند  که  جامعه آنرا قبول ، انتخاب و یا  رد میکند.

مسلم است که این نسخه های و راه های حل مطابق به امکانات و وضع زمانی و مکانی و تغییر شرایط – تغییر و تکمیل میشوند.

چیزیکه مابه آن تأکید دارم هیمن ضرورت پلاتفورم و حرکات وسیع سیاسی برای امرخیرواولویت های افغانی و امرصلح خیر است.

به فهم ما  بزرګی و خورد ی پلاتفورم و حرکت،  حزب وسازمان سیاسی  در بزرګی و قوت نسخه های است که مطرح و به ملت پیشکش میګردد.

درین صدا های بزرګ  و همګانی مشترک افراد، احزاب، سازمان های که در موارد برنامه ها و اولویت های خویش رانیز دارند میکنجد. این حرکات و جنبش های های خیر اندیشان انسان و انسانیت است.  

همان رهبران و زعامت های مردمی و همګانی خواهند شد که آواز ملت را بلند بدارند و ممثل اولویت های جامعه و خیر باشند. از جانب  دیګر بجاء است که از نظر نه اندازیم که  در طول تاریخ جوامع بشری دیده شده که اندیشه های عوامفریبانه و پوپولیستی و چسپ حتی ملی ګرایی  کاذب نیز برای زمانی کوتاه قوت و اعتبار مردمی کسب کرده اند اما دیر پاء نبوده ونیست. ملت  چشم و ګوش باز و بینا داشته که دیر و یا زود به عمق حقایق آګاه شده و در موضع حق قرار میګیرند.

مسلماء نقش و رسالت علماء، پیشتازان و خبره ګان خیر خواه  جامعه  درین راستا برای توضیح و تشریح حقایق و واقعیت های اصلی و کنه مسایل برای درک زود تر حقایق و افشای عوامفریبی ها و آماده کردن زمینه های انتخاب و قضاوت مردمی  قایمقام ندارد. 

به فهم ما همان حرکات ، پلاتفورمها، جبهات، سازمان ها و احزاب سیاسی قوت خواهند ګرفت که نسخه ها وراه های حل مطرح کنند که آرزوی ملت باشد و در واقعیت ګلو و صدا ملت شوند. راه های حل را مطرح و پیشکش بدارند که راه های تحقق آن  ایجاب مصارف وقربانی و زمان کم جهت توصل به هدف را ایجاب نماید.

 

 به فهم و شناخت ما مسایل مطروحه ملی و بین المللی مشترک راه ها ونسخه های حل و بیرون رفت به اساس حکم عقل سلیم و منطق انسانی نمیتواند با وجود تفاوت های سیلقوی هر یک از ما بیشتر از چهار الی پنج شش بیشتر  باشد.

از خود میـپـرسیم علت موجودیت تعداد احزاب و سازمان های  صرف راجستر شده در افغانستان  چرا در حدود کم و بیش  ۱۸۵ حزب سازمان و حرکت سیاسی است؟

این امر ګواه واضح براین است که این احزاب، سازمان وحرکات سیاسی با سوء استفاده از نام حزب سازمان و حرکت سیاسی و  فهم نادرست و ناجایز از حرکت و سازمان سیاسی نه برای پیشکش کردن نسخه و راه حل برای مسایل مطروحه کشور بلکه به اساس روابط فاملی، جیبی و قومی و دیګ معیار های غیر ستندرد ایجاد شده و سبب  بی اعتمادی های بیشتر میګردند.

 ما قبول داریم که وضع موجود ناشی از مرحله معیین از انکشاف جامعه افغانی و بخش از عوامل غیر نورمال و غیر موجه است. اما بر ما ست تا منحیث فرد و سرباز و منحیث رهبر؟! و پیشوا؟! در صورتیکه حد اقل اراده نیک و خیر داشته باشیم برای اهداف مشترک در پلاتفورم های وسیع همګانی برای اهداف مشترک و خیر دست به دست هم بدهیم مانند قطره های باران جوی چه ها شده به دریا ها بریزیم و قوت شویم.

با تشکیل حزب ، سازمان و حرکت سیاسی  از خواب های بدست آوردن و تصاحب  چوکی های پرزرق و برق  وزارت و صدارت و به خواب ها کاذب دیګر پست های پر درآمد دولتی بخاطر رضای الهی ، بخاطر  خون واشک مردم بیچاره و بلادیده خویش به خاطر صد ها هزار یتیم و یسیر مردم خویش و بخاطر جلوګیری از ریختن خون انسان بی ګناه و بلادیده مردم خویش و مردم صلح دوست جهان دست به دست هم دهیم و برای امرخیر، صلح خیر و اهداف مشترک انسانی و اولویت های کشور خویش که در راس آن صلح خیر است    کار مشترک نماﺋیم

منظور از تشکیل و حرکت سیاسی  و تلاش برای اوردن تغییر خیر در کشور توسط فعال ساختن پلاتفورمها وتشکلات سیاسی به هیج صورت به این معنا نیست که اګر دیروزمثلا  آقای کـرجی، برادران   و همراهان چور کرد و با حرکات نادرست ملت را به خاک و خون نشاند و امروز سعید وهمراهان  چور کنند و کارد به استخوان برسانند.

هدف این است تا ملت سخن اصلی و اساسی را در انتخاب و ګزیدن راه و نسخه داشته باشد و بر قواعد زندګی سیاسی و قواعد زندګی در خانه مشترک در یک فضای واقعا مردمی توافق صورت ګرفته بتواند.

منظور و هدف ازین حرکات و پلاتفورم ها تنها جمع آوری کادر ها، خبره ګان، ماستر ها، دوکتور

 

ان و پروفیسوران و با تشکیل یک کنفرانس دوم  بن انـتـقـال قدرت سیاسی نیست و باید نباشد.

منظور و هدف ازین حرکات و تلاشها کوشش است برای بسیج ساختن نیرو های داخلی و خارجی  و قناعت دادن جامعه بین المللی  تا کار و اقدامات عملی برای اظهار اراده ملت و تصمیم ملت به صورت واقعی آماده شود.

تأکید برین است که انتخاب زعامت و رهبری و انتخاب راه ، روش و انتخاب نسخه بیرون رفت از وضع رقت بار کشور بدست ملت است. و این ملت است که باید تصمیم بګیرد کدام راه را برای خویش انتخاب میدارد. مسلما ملت ما مسلمان است و هر راه را که  انتخاب بدارد در چوکات ارزش های دینی  و تاریخی  و حال مردم ما خواهد بود.

 منظور و هدف این است که مردم حاکم و زعیم خویش و اداره خویش را و راه و رسم زندګی خانه مشترک خویش را انتخاب نموده و  عوض افراد و اشخاص قانون خوب و قانون که در دفاع از ارزش های مردم و انسانیت باشد – حاکم ګردد.  

بر ما است تا با این هدف وبرنامه به صدا های صلح و انسانیت در توان و امکانات خویش باوجود تجارب بد از تجارت های سیاسی ګذشته جواب مثبت، همصدا شده  و لبیک عاقلانه و مدبرانه  ګفته و در تلاش آن شویم تا با حرکت مشترک و یکجاشدن قطره های باران به یک  دریای بزرګ و خروشان به دشت های خشک و لم یزرع کشور خویش سرازیر ګردیم .

بر ما ست تا مرهم بر زخم مردم خویش شده به آه  و ناله مردم بی ګناه خویش که در قرن بیست یک  با فجیع ترین حالت با زجر و ماتم زندګی دارند و پنجه نرم میکنند  متحدانه کار و پیکارنموده و صدا مشترک خویش را برای امر خیر وصلح و سعادت مردم خویش و انسان خیر اندیش بلند  کنیم. مردم که از بالابمباردمان است و ازطرف شب نیرو های مختلف آنهارا به اهداف دیګر تهدید و وادار میسازند. مردم که راه و چاره رهایی ندارند.

 

راه های رسیدن به این هدف خیر چیست؟

یرای خروج از بن بست، و آوردن تغییرات مثبت و برای رسیدن به  اهداف خیر و  صلح خیر، رفاه همګانی و ګرفتن  سرنوشت خویش  در کشور خویش بدست خویش  در کل از دوطریق میتوان کار کرد. یکی نفیه سیستم موجود و برخورد انقلابی و دیګر هم ریفورم و اصلاح سیستم موجود و روش های غیر انقلابی.

من از مدت ها طرفدار روش دوم بودم و در مبدا همین روش دوم را اولویت میدهم. انستیوت های دیموکراسی باید نهادینه شود و نسل های بعد بر قدم های نیک قدم ګذاشته و پروسه دیموکراتیک را در عمل، اذهان و افکار خویش و جامعه نادینه ساخت. باید سیستم ساز بود تا سیستم برانداز. برنامه و دست آورد های نیک که با وجود مصارف ګزاف ،  ضیاع وقت غیر ضروری و بادادن  فرصت های نیک و خوب باید در چوکات ریفورم و اصلاح به طریق سیستم سازی کار کرد.

اما انتخابات ریاست جمهوری و شورای های ولایتی اخیرافغانستان، ادامه سیاسیت های کادری و قوانین غیر مدرن و غیر دیموکراتیک و نابکار و موجودیت روابط عملا مافیای اقتصادی و سیاسی در افغانستان و امکانات  شرایط وسیع و وسیعتر سوء استفاده برای این جباران و اژدهاران این فرصت را از مردم افغانستان ګرفت تا با روشن نهادینه کردن سیستم در داخل سیستم کار را بهتر کرد.

 من به این باورم که در چنین حالت مشکل خواهد بود که مردم انتخاب خویشرا داشته بتوانند. لذا نفیه سیستم در مبداء و با ګذاشتن راه باز برای تمام انواع کار برای خیر باید درین مرحله  برای بیرون رفت ازین وضع چاره دیګر نیز دیده شود. قبول و  تأکید بر  یک اداره و نظام مؤقت کوتاه مدت راه حل ممکن خواهد بود که  زمینه های تحققق این اهداف خیر را آماده بسازد و  مردم بتوانند در انتخاب خویش آزادی داشته باشند.  

ما به این تأکید داریم که انستیوت های کوتاه مدت و مؤقت باید واقعا مؤقت و برای مدت زمانی جدا ضروری و ګذرا ایجاد شوند.

از مراجع و انستیتوت های دیموکراسی  ضروری به  هیچ صورت به نوع آسان سازی قایمقام انستیتوت های نور مال دیموکراتیک و نظام سیاسی دیموکراتیک مانند کنفرانس بن ګردیده نمیتوانند و این برخورد خود مشکل برانګیز است تا حل کننده.

ما از تشکلات سیاسی، کنفرانیس ها، جرګه های ، سیمینار، جبهات ، پلاتفورم های سیاسی و تشکلات حزب  وجنبش های خیر و دارای اهداف انسانی که انعکاس دهند و ګوینده بخش و یا  کتله معیین خورد و یا برزګ از جامعه و واقعیت های آن باشد کاملا پشتیبانی نموده و آنرا یک انعکاس مشروع از واقعیت های جامعه میدانیم اما به هیچ صورت حتی پلاتفورم های وسیع را نیزمشروع نمی دانیم که حق قضاوت و تصمیم ګیری ملت را ګستاخانه برای خود انتقال داده و به نام همه  ملت بدون بکار ګیری انستیتوت های ستندرد  دیموکراسی مانند انتخابات خود را مشروعیت بدهد.   

 

ما به این باوریم که جهان خورد شده و یک کشور به صورت مستقل توانانی ګرفتن امنیت خویش را به امکانات خویش مکمل ندارد.  ما به این باوریم که بشریت برای عضویت در سازمان های بین المللی برای خیرو بقاء انسان و عالم بشریت ضرورت دارد.

ما باین باوریم که افغانستان جزیزه بی ارتباط به جهان نیست و ما معتقدیم که ما به کمک های تعریف شده ای متقابل وخیر جامعه جهانی ضرورت داریم. به همین علت هم ما  با عضویت در سامازن های خیر بین المللی در راس سازمان ملل متحد بخش از اتوریته داخلی خویش را به آن اداره انتقال نموده و آنرا موجه و خلاف حق خود ارادیت و خلاف اتوریته خویش نیمی دانیم.

با درنظر داشت شرایط و امکانات کشور ما به یقیین ګفته میتوانیم که ما بدون کمک تعریف شده جامعه جهانی نخواهیم توانست که به دیموکراسی و حاکمیت مردمی راستین نایل ګردیم و در شرایط ما ازین آژدهاران جدید و سابقه رهایی یابیم.

درین راستا ضرورت کمک مراجع بین المللی در بخش های مختلف دیمواتیزه کردن جامعه، نظارت از آن و از جمله نظارت بر انتخابات آینده پارلمانی کشور، کمیسیون مستقل انتخابات با میکانیزم انتخاب و انتصاب افراد که تضمین کننده استقلالیت و شفافیت انتخابات باشد را  مسأله کامله اساسی و مبدیی میدانیم.

هر ګونه شعار های ملی ګرایی را مبنی بر نفیه سازمان های بین المللی در مساعدت، سهم ګیری برای اجرای امر خیر، کنترول و نظارت  درین راستا کاملا رد و عوامفریبی بیش نه میدانیم .

ما به این باوریم که برنامه های خیر را باید و باید با ملت  مانند تصمیم ګیرنده اصلی  درمیان ګذاشت، تکمیل و تصحیح ومنصه عمل قرار داد.

باید تأکید شود و چنین هم است که این برنامه ها خیر  و صلح خیر  با  جامعه جهانی درمیان ګذاشته شده که هدف آنها رهایی ملت افغان و رهایی جامعه جهانی ازین منجلاب، تراژیدی و حالت رقتبار حاضر است.

 باید و باید درین راستا عملا کار و تلاش صورت ګیرد که درتحقق برنامه های  خیر و امرصلح  به جزء از افراد شر و فاسد کسی دیګر  بازنده نه خواهند بود.

درین برنامه خیر صلح ما باید برای تعایش و همزیستی مسالمت آمیز کلچر های مختلف جهان و تعایش سلمی انسانان خیرخواه دارای کلچر و سلیقه های مختلف کار کرد. 

این است راه  و روش که باید از خود ساخت، آنرا هضم کرد و همه روزه در تکمیل آن کوشید.

 با اراده نیک و پیګیر، با تعقل و تدبر ، آموزش دوامدار، متانت و برده باری، قاطعیت به جاء  و حوصله مندی باید کار مستدام کرد.

 

                                                                                                            فاعتبروا یا اولابصار

 

—————————————————————————————————————————–

:اړیکی Email: saidafghani@hotmail.com  or   drsalahuddinsayedi@yahoo.com,

مرکزکلتوری د حق لاره  و مرکز مطالعات ستراتیژی افغان

 

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *